Εκδήλωση του ΠΑΜΕ: Να δυναμώσει ο αγώνας για Συλλογικές Συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς!

Τη συρ­ρί­κνω­ση των μισθών σε επί­πε­δα χαμη­λό­τε­ρα από τον ονο­μα­στι­κό κατώ­τα­το μισθό, λόγω των ελα­στι­κών εργα­σια­κών σχέ­σε­ων, ανέ­δει­ξε ο Θανά­σης Γκώ­γκος, μέλος της Γραμ­μα­τεί­ας του ΠΑΜΕ και της Διοί­κη­σης της Ομο­σπον­δί­ας Ιδιω­τι­κών Υπαλ­λή­λων (ΟΙΥΕ). «Οι μισές προ­σλή­ψεις που γίνο­νται κάθε μήνα είναι με ευέ­λι­κτες μορ­φές εργα­σί­ας», τόνι­σε και πρό­σθε­σε πως η επέ­κτα­ση του σχε­τι­κού εργα­σια­κού καθε­στώ­τος δεν αφο­ρά μόνο τον ιδιω­τι­κό αλλά και τον δημό­σιο τομέα. «Για τους εργα­ζό­με­νους με μερι­κή απα­σχό­λη­ση ο μέσος μισθός ίσα που αγγί­ζει τα 330 ευρώ», σημεί­ω­σε. Στη βάση αυτή, «4 στους 10 εργα­ζό­με­νους παίρ­νουν λιγό­τε­ρο από τα ψίχου­λα του κατώ­τα­του μισθού». 

Ακό­μα δυσμε­νέ­στε­ρους όρους δια­βί­ω­σης, όπως ανέ­δει­ξε, αντι­με­τω­πί­ζουν οι άνερ­γοι, το εισό­δη­μα των οποί­ων περιο­ρί­ζε­ται στο σχε­τι­κό επί­δο­μα, για όσους και για όσο χρο­νι­κό διά­στη­μα το δικαιού­νται. «Είναι ζήτη­μα των συν­δι­κά­των να ιεραρ­χή­σουν αυτό το κομ­μά­τι» των ευέ­λι­κτα απα­σχο­λού­με­νων και των ανέρ­γων, κατέ­λη­ξε, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας ότι το αίτη­μα για τον κατώ­τε­ρο μισθό «δεν φτά­νει», πως δίπλα σε αυτό χρειά­ζε­ται να παίρ­νουν θέση οι διεκ­δι­κή­σεις που έχουν επε­ξερ­γα­στεί τα σωμα­τεία για το δικαί­ω­μα στη στα­θε­ρή δου­λειά, το πλή­ρες ωρά­ριο, τη στή­ρι­ξη των ανέργων.

Στο γεγο­νός ότι οι εργα­ζό­με­νοι του κλά­δου δου­λεύ­ουν χωρίς Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις από το 2009, και μάλι­στα σε έναν κλά­δο με μεγά­λη κερ­δο­φο­ρία, στά­θη­κε ο Απο­στό­λης Γαρ­μπής, αντι­πρό­ε­δρος της Ομο­σπον­δί­ας Τρο­φί­μων — Ποτών και πρό­ε­δρος του Σωμα­τεί­ου Εργα­ζο­μέ­νων στη «ΦΑΓΕ». Μιλώ­ντας για τον αγώ­να που οργα­νώ­νει η Ομο­σπον­δία και τα σωμα­τεία, ανα­φέρ­θη­κε στο συντο­νι­σμό των σωμα­τεί­ων στα εργο­στά­σια του ομί­λου «Φιλίπ­που», στις αγω­νι­στι­κές πρω­το­βου­λί­ες που πίε­σαν την εργο­δο­σία και την ανά­γκα­σαν να δώσει κάποιες αυξή­σεις, αν και συνε­χί­ζει να απο­φεύ­γει την υπο­γρα­φή Συμ­βά­σε­ων. «Το επό­με­νο χρο­νι­κό διά­στη­μα ο σχε­δια­σμός μας χρειά­ζε­ται να γίνει πιο συγκε­κρι­μέ­νος», επε­σή­μα­νε, με στό­χο την υπο­γρα­φή επι­χει­ρη­σια­κών και κλα­δι­κών Συμβάσεων.

«Ο εμπαιγ­μός και η κοροϊ­δία περισ­σεύ­ουν», σχο­λί­α­σε ο Αχιλ­λέ­ας Ζορ­μπάς, ειδι­κός γραμ­μα­τέ­ας της Διδα­σκα­λί­ας Ομο­σπον­δί­ας (ΔΟΕ), ανα­φε­ρό­με­νος στις προ­ε­κλο­γι­κές εξαγ­γε­λί­ες «αυξή­σε­ων» για τους εργα­ζό­με­νους στο Δημό­σιο. Κόντρα στις θολές προ­ε­κλο­γι­κές υπο­σχέ­σεις αντέ­τα­ξε το σχέ­διο Συμ­βά­σε­ων που έχουν επε­ξερ­γα­στεί και συζη­τούν αυτή την περί­ο­δο τα σωμα­τεία των εκπαι­δευ­τι­κών, οργα­νώ­νο­ντας τη δρά­ση για τη διεκ­δί­κη­ση της υπο­γρα­φής του. «12 χρό­νια ματώ­σου­με από τις περι­κο­πές που μας επέ­βα­λαν δια­δο­χι­κά όλες οι κυβερ­νή­σεις», είπε και παρου­σί­α­σε τις μεγά­λες απώ­λειες που μετρούν οι εκπαι­δευ­τι­κοί σε μισθούς και επιδόματα.

Τη φωνή των απερ­γών στο εργο­στά­σιο της «Μαλα­μα­τί­να», που εδώ και έξι μήνες παλεύ­ουν ενά­ντια σε εργο­δο­σία και κυβέρ­νη­ση για παρ­θούν πίσω οι απο­λύ­σεις και να υπο­γρα­φεί Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση, μετέ­φε­ρε ο Γιάν­νης Νιβορ­λής, από την Ομο­σπον­δία Εμφια­λω­μέ­νων Ποτών (ΠΟΕΕΠ). Από το βήμα της εκδή­λω­σης ανέ­τρε­ξε στο χρο­νι­κό του πολύ­μη­νου αγώ­να και της αλλη­λεγ­γύ­ης που έχουν δεχθεί οι εργα­ζό­με­νοι. «Ο αγώ­νας μας είναι αγώ­νας για τη Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση. Αυτό δε θέλει η εργο­δο­σία», είπε και κάλε­σε τα σωμα­τεία να συνε­χί­σουν να στέ­κο­νται στο πλευ­ρό των απερ­γών στη «Μαλα­μα­τί­να».

«Παίρ­νου­με κι εμείς τη σκυ­τά­λη στον αγώ­να για την υπο­γρα­φή Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης», επε­σή­μα­νε ο Βασί­λης Στύ­λος, πρό­ε­δρος του Σωμα­τεί­ου Εργα­ζο­μέ­νων «e‑food» Αττι­κής. Στην παρέμ­βα­ση του ανα­φέρ­θη­κε και στα ιδιαί­τε­ρα ζητή­μα­τα που λαμ­βά­νει υπό­ψη το Σωμα­τείο: Τον αυξη­μέ­νο κίν­δυ­νο ατυ­χη­μά­των που αντι­με­τω­πί­ζουν οι δια­νο­μείς, τη μη χορή­γη­ση των μέσων προ­στα­σί­ας από την εργο­δο­σία, την επί­θε­ση της εται­ρεί­ας και της κυβέρ­νη­σης που αντι­κα­θι­στά τη μισθω­τη εργα­σία από το λεγό­με­νο freelancing.

Το καθε­στώς μειω­μέ­νων συν­δι­κα­λι­στι­κών δικαιω­μά­των που αντι­με­τω­πί­ζουν οι εργα­ζό­με­νοι στο Δημό­σιο, κατήγ­γει­λε η Βέτα Πανου­τσά­κου, μέλος της Εκτε­λε­στι­κής Επι­τρο­πής της ΑΔΕΔΥ και πρό­ε­δρος της Ομο­σπον­δί­ας Συλ­λό­γων Υπαλ­λή­λων Αιρε­τών Περι­φε­ρειών (ΟΣΥΑΠΕ). Στο πλαί­σιο αυτό, οι δημό­σιοι υπάλ­λη­λοι θεω­ρούν «φυσιο­λο­γι­κό» να καθο­ρί­ζει τον μισθό τους η κυβέρ­νη­ση και όχι η Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση, υπό­θε­ση στην οποία έχουν συμ­βά­λει και οι δυνά­μεις του εργο­δο­τι­κού — κυβερ­νη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού που δεν αμφι­σβη­τούν το ισχύ­ον πλαίσιο.

Στην πεί­ρα από τη διεκ­δί­κη­ση των Ξενο­δο­χο­ϋ­παλ­λή­λων στην Κέρ­κυ­ρα ανα­φέρ­θη­κε ο Στα­μά­της Πελά­ης, πρό­ε­δρος του Συν­δι­κά­του Επι­σι­τι­σμού — Του­ρι­σμού — Ξενο­δο­χο­ϋ­παλ­λή­λων και του Εργα­τι­κού Κέντρου του νησιού. Ιδιαί­τε­ρα στά­θη­κε στη μάχη που δόθη­κε ενά­ντια στην προ­σπά­θεια της εργο­δο­σί­ας σε μεγά­λους ομί­λους να στη­θούν «Ενώ­σεις Προ­σώ­πων» προ­κει­μέ­νου να υπο­γρα­φούν με αυτές Συμ­βά­σεις στα μέτρα τους. Στην προ­σπά­θεια αυτή «γεν­νή­θη­καν» επι­χει­ρη­σια­κά σωμα­τεία, δυνά­μω­σε το κλα­δι­κό Συν­δι­κά­το, μπή­κε φρέ­νο στα σχέ­δια των ξενο­δό­χων. Πιά­νο­ντας το νήμα από τη δρά­ση αυτή, το περα­σμέ­νο καλο­καί­ρι ανα­πτύ­χθη­καν αγώ­νες στα ξενο­δο­χεία, στον Του­ρι­σμό συνο­λι­κό­τε­ρα, για την υπο­γρα­φή Συμ­βά­σε­ων. «Έχου­με προ­κη­ρύ­ξει παν­κε­κρυ­ραι­κό συλ­λα­λη­τή­ριο στις 17 Φλε­βά­ρη», με βασι­κά αιτή­μα­τα να ξεπα­γώ­σουν οι τριε­τί­ες, να υπο­γρα­φούν τοπι­κές και επι­χει­ρη­σια­κές Συμ­βά­σεις, ενη­μέ­ρω­σε τους εργα­ζό­με­νους, δίνο­ντας το αγω­νι­στι­κό στίγ­μα με το οποίο θα ξεκι­νή­σει η φετι­νή του­ρι­στι­κή σεζόν.

Τη δρά­ση που οδή­γη­σε στην υπο­γρα­φή Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης, μια μεγά­λη νίκη του κλά­δου και των ίδιων των εργα­ζο­μέ­νων σε αυτών, συνό­ψι­σε ο Γιάν­νης Ανα­γνώ­στου, πρό­ε­δρος του Συν­δι­κά­του Οικο­δό­μων Αθή­νας. Υπεν­θύ­μι­σε την προ­σπά­θεια για εργο­τα­ξια­κές Συμ­βά­σεις που άνοι­ξε τον δρό­μο για την κλα­δι­κή Σύμ­βα­ση, με καθο­ρι­στι­κή σημα­σία να απο­κτά στην προ­σπά­θεια αυτή η στά­ση των οικο­δό­μων. «Να δυνα­μώ­σου­με τα Συν­δι­κά­τα μας χωρίς να περι­μέ­νου­με κανέ­ναν σωτή­ρα. Δεν έχει καμία σημα­σία ποιος θα είναι στην κυβέρ­νη­ση αύριο και μεθαύ­ριο. Μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό», κατέληξε.

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα