Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Εμιλ Ζάτοπεκ, ο «άνθρωπος — ατμομηχανή»

Ο Εμιλ Ζάτο­πεκ , ή πιο γνω­στός ως «άνθρω­πος — ατμο­μη­χα­νή», όπως έμει­νε στην ιστο­ρία εξαι­τί­ας του… κου­ρα­σμέ­νου στιλ τρε­ξί­μα­τος και του βογκη­τού που συνό­δευε τις κινή­σεις του, γεν­νή­θη­κε στις 19 Σεπτεμ­βρί­ου 1922 στην πόλη Κοπρίβ­νι­τσε της τότε Τσε­χο­σλο­βα­κί­ας και νυν Τσε­χί­ας. Εφυ­γε από τη ζωή στις 21 Νοεμ­βρί­ου 2000,  σε ηλι­κία 78 χρονών.

Ο Τσε­χο­σλο­βά­κος αξιω­μα­τι­κός του στρα­τού θα μεί­νει στην ιστο­ρία εξαι­τί­ας της κυριαρ­χί­ας του στις μεγά­λες απο­στά­σεις, σημειώ­νο­ντας σπου­δαί­ες επι­τυ­χί­ες στους Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες του Λον­δί­νου (1948) και στο Ελσίν­σκι (1952). Στη διορ­γά­νω­ση του Λον­δί­νου έκα­νε την πρώ­τη παρου­σία του, κερ­δί­ζο­ντας με άνε­ση το αγώ­νι­σμα των 10.000 μ. ενώ ήταν δεύ­τε­ρος στα 5000. Εκεί, όμως, που πραγ­μα­τι­κά συγκλό­νι­σε με την παρου­σία του ήταν στους Ολυ­μπια­κούς του Ελσίν­κι, όπου ο Τσε­χο­σλο­βά­κος αθλη­τής μονο­πώ­λη­σε τα χρυ­σά σε τρία αγω­νί­σμα­τα. Τα 5.000, τα 10.000 και τον μαρα­θώ­νιο.. Ο «άνθρω­πος — ατμο­μη­χα­νή» ανα­δεί­χτη­κε Ολυ­μπιο­νί­κης στα 5.000 και 10.000 μέτρα και στο μαρα­θώ­νιο. Αξιο­ση­μεί­ω­το είναι ότι στους ίδιους αγώ­νες η γυναί­κα του Ντά­να κέρ­δι­σε και αυτή το χρυ­σό μετάλ­λιο στον ακοντισμό.

Ο Ζάτο­πεκ και η Ζατο­πέ­κο­βα είχαν γεν­νη­θεί την ίδια μέρα στις 19 Σεπτέμ­βρη 1922 σε δια­φο­ρε­τι­κά μέρη της Τσε­χο­σλο­βα­κί­ας. Τριά­ντα χρό­νια αργό­τε­ρα, την ίδια μέρα, στις 24 Ιού­λη 1952, ανέ­βη­καν και οι δύο στο ψηλό­τε­ρο σκα­λο­πά­τι του βάθρου.

Ο Εμίλ Ζάτο­πεκ είχε παρου­σιά­σει δείγ­μα­τα των ικα­νο­τή­των του το 1948 στο Λον­δί­νο, όπου κατέ­κτη­σε χρυ­σό μετάλ­λιο στα 10.000 μέτρα και αση­μέ­νιο στα 5.000. Στο Ελσίν­κι όμως ξεπέ­ρα­σε κάθε προη­γού­με­νο. Στις 20 Ιού­λη ο 30χρονος Ζάτο­πεκ κερ­δί­ζει τα 10.000μ. με δια­φο­ρά από το δεύ­τε­ρο, κάνο­ντας χρό­νο 29.17.0. Την επο­μέ­νη κατέ­κτη­σε το δεύ­τε­ρο χρυ­σό του μετάλ­λιο στα 5.000μ. σε χρό­νο 16.06.6. Την ώρα που τελεί­ω­νε η απο­νο­μή, άρχι­ζε τις προ­σπά­θειές της στο ακό­ντιο η γυναί­κα του Ντά­να Ζατο­πέ­κο­βα. Τον πλη­σί­α­σε, ζήτη­σε να δει το μετάλ­λιο και μετά το έβα­λε στην τσέ­πη της φόρ­μας της και έφυ­γε. Λίγο αργό­τε­ρα με βολή 50.47μ. κατα­κτού­σε το χρυ­σό μετάλ­λιο στο αγώ­νι­σμά της. Το βρά­δυ ο Ζάτο­πεκ , χαρι­το­λο­γώ­ντας της έλε­γε ότι το μισό μετάλ­λιο του ανή­κει, καθώς της έφε­ρε γού­ρι, για να πάρει την απά­ντη­ση: “Τότε κάνε το ίδιο με μια άλλη για να δού­με αν θα μπο­ρέ­σει να ρίξει κι αυτή πάνω από 50 μέτρα”.

Ο Ζάτο­πεκ μέχρι τότε δεν είχε τρέ­ξει ποτέ μαρα­θώ­νιο και το ερώ­τη­μα ήταν αν θα δοκί­μα­ζε τις δυνά­μεις του. “Αυτή τη στιγ­μή τα μετάλ­λια στην οικο­γέ­νεια είναι 2 — 1 και πρέ­πει να αυξή­σω τη δια­φο­ρά”, απά­ντη­σε χαρι­το­λο­γώ­ντας στους δημο­σιο­γρά­φους. Στο ξεκί­νη­μα της κούρ­σας ακο­λού­θη­σε όπως πάντα συντη­ρη­τι­κή τακτι­κή, αλλά όταν είδε πως οι αντί­πα­λοί του άρχι­σαν να κου­ρά­ζο­νται πέτα­ξε προς τη δόξα. Σε χρό­νο 2.23.03 κατέ­κτη­σε το τρί­το του χρυ­σό μετάλ­λιο, βελ­τιώ­νο­ντας μάλι­στα το ολυ­μπια­κό ρεκόρ πάνω από 6 λεπτά

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο