Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ενα μεγάλο οργισμένο ορμητικό ποτάμι η πορεία στα γραφεία το ΟΣΕ

Απέ­ρα­ντο ποτά­μι που απλώ­νε­ται και σήμε­ρα στο κέντρο της Αθή­νας, η τερά­στια δια­δή­λω­ση για την τρα­γω­δία στα Τέμπη. Η κεφα­λή στα γρα­φεία του ΟΣΕ και το τέλος της πορεί­ας στο Σύνταγμα

Οργή λαού που απαι­τεί να μη συγκα­λυ­φθεί το έγκλη­μα στα Τέμπη, να τιμω­ρη­θούν οι υπαί­τιοι και να ληφθούν μέτρα προ­στα­σί­ας της ζωής του λαού.

«Στέ­ρη­σαν τα δάκρυα και έγι­ναν οργή, η νέα γενιά δεν σας συγ­χω­ρεί» και «ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημο­κρα­τία το έγκλη­μα αυτό έχει ιστο­ρία», δονούν την ατμό­σφαι­ρα γύρω από το Μεταξουργείο.

«Το έγκλη­μα αυτό δε θα ξεχα­στεί όλων των νεκρών θα γίνου­με φωνή», «κέρ­δη βου­τηγ­μέ­να στων φοι­τη­τών το αίμα», και «τώρα η οργή να γίνει ανα­τρο­πή το έγκλη­μα αυτό δε θα ξεχα­στεί», βρο­ντο­φω­νά­ζουν χιλιά­δες έξω από τα κεντρι­κά του ΟΣΕ στην οδό Καρό­λου, όπου έφτα­σε η κεφα­λή της πορεί­ας. Το τέλος της τερά­στιας πορεί­ας, δεν είχε ξεκι­νή­σει ακό­μη από το Σύνταγμα.

Ναζίμ Χικ­μέτ Ποι­ή­μα­τα εκλο­γή από το έργο του

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο