Εξαγοράσιμες ποινές στους υπεύθυνους για την τραγωδία στο λούνα παρκ του τρόμου

 Σε ποι­νή φυλά­κι­σης 5 ετών και τεσ­σά­ρων μηνών, μετα­τρέ­ψι­μη προς πέντε ευρώ ημε­ρη­σί­ως, κατα­δί­κα­σε το Μικτό Ορκω­τό Εφε­τείο τους δύο κατη­γο­ρού­με­νους για την υπό­θε­ση του θανά­του του 13χρονου Βασί­λη Ζωγρά­φου και του σοβα­ρού τραυ­μα­τι­σμού της 11χρονης ετε­ρο­θα­λούς αδελ­φής του στις 27 Απρι­λί­ου 2014, σε λού­να παρκ στο Ελληνικό.

Το δικα­στή­ριο κήρυ­ξε ενό­χους τον ιτα­λι­κής υπη­κο­ό­τη­τας συντη­ρη­τή των παι­χνι­διών του πάρ­κου και τον Έλλη­να δια­χει­ρι­στή της επι­χεί­ρη­σης για ανθρω­πο­κτο­νία από αμέ­λεια (ενσυ­νεί­δη­τη) και σωμα­τι­κή βλά­βη εξ αμε­λεί­ας από υπό­χρεο, κατη­γο­ρί­ες για τις οποί­ες είχαν κρι­θεί ένο­χοι και σε πρώ­το βαθ­μό με ποι­νή 6 ετών με ανα­στο­λή. Και στους δύο ανα­γνω­ρί­στη­κε το ελα­φρυ­ντι­κό του σύν­νο­μου πρό­τε­ρου βίου.

   Το δυστύ­χη­μα είχε γίνει όταν 13χρονος και η αδελ­φή του θέλη­σαν να παί­ξουν σε μια πισί­να με φου­σκω­τές μπά­λες και μπή­καν σε μία από αυτές. Ξαφ­νι­κά φύση­ξε δυνα­τός άνε­μος, που παρέ­συ­ρε την τερά­στια μπά­λα. Η μπά­λα αιω­ρή­θη­κε χτυ­πώ­ντας σε κιγκλι­δώ­μα­τα και τελι­κά έπε­σε με δύνα­μη και σφη­νώ­θη­κε σε παρα­κεί­με­νο παι­χνί­δι με κρε­μα­στές κού­νιες. Το αγό­ρι υπέ­στη θανα­τη­φό­ρες κρα­νιο­ε­γκε­φα­λι­κές κακώ­σεις ενώ η αδελ­φή του θλά­ση στον πνεύμονα.

Η από­φα­ση του δικα­στη­ρί­ου ήταν σύμ­φω­νη με την εισαγ­γε­λι­κή πρό­τα­ση που ζήτη­σε την ενο­χή των δύο κατη­γο­ρου­μέ­νων όπως και πρω­τό­δι­κα. Η εισαγ­γε­λέ­ας Έδρας μάλι­στα ανέ­φε­ρε πως για το τρα­γι­κό δυστύ­χη­μα «προ­κύ­πτουν ευθύ­νες του δήμου, ο οποί­ος με πλή­ρη ασυ­νει­δη­σία και αδια­φο­ρία παρα­χώ­ρη­σε την έκτα­ση προς μίσθω­μα και το μόνο που τον ενδιέ­φε­ρε ήταν να εισπράτ­τει το μίσθω­μα». Όσο για τους δύο υπεύ­θυ­νους που κάθι­σαν στο εδώ­λιο, η εισαγ­γε­λι­κή λει­τουρ­γός τόνι­σε πως δεν είχαν λάβει τα απα­ραί­τη­τα μέτρα ασφα­λεί­ας και «επα­φί­ο­νταν μόνο στην τύχη» ανα­φε­ρό­με­νη σε σοβα­ρές ελλεί­ψεις. Όπως είπε, «ήταν ατε­λείς ακό­μα και οι ηλε­κτρο­λο­γι­κές κατα­στά­σεις. Ανά­λο­γα παι­χνί­δια πρέ­πει να δένο­νται και εξάλ­λου τι σημαί­νει να λει­τουρ­γεί ένα παι­χνί­δι εάν δεν είναι ασφα­λές; Εκτός από τις συνέ­πειες στα παι­διά έχει και στους ίδιους. Και από λόγους συμ­φέ­ρο­ντος θα έπρε­πε να φρο­ντί­ζουν να υπάρ­χουν μέτρα ασφάλειας».

   Στο δικα­στή­ριο κατέ­θε­σαν οι γονείς των δύο θυμά­των με τον πατέ­ρα του κορι­τσιού, πατριό του εκλι­πό­ντος αγο­ριού, να είναι ιδιαί­τε­ρα συγκι­νη­μέ­νος όταν περιέ­γρα­ψε στο δικα­στή­ριο τις συν­θή­κες που έγι­νε το φοβε­ρό συμ­βάν. «Όλα έγι­ναν ξαφ­νι­κά, ήταν μία ριπή στην ουσία, δεν ήταν ανε­μο­στρό­βι­λος, ούτε κάτι φοβερό…φύσηξε αέρας, τα σήκω­σε και έκα­νε ένα γάμα, σηκώ­θη­κε ο κύλιν­δρος στα οκτώ με δέκα μέτρα, δεν υπήρ­χε περι­στρο­φή, δεν υπήρ­χε κάτι ανα­πά­ντε­χο, άκου­σα τον Βασί­λη να λέει στην αδελ­φή του “κρα­τή­σου”, την κρά­τη­σε ο Βασί­λης να μην πέσει» είπε κλαί­γο­ντας. Ο μάρ­τυ­ρας περιέ­γρα­ψε πως το παι­χνί­δι «δεν ήταν δεμέ­νο που­θε­νά, το τοί­χω­μα του πρέ­πει να έχει τρυ­πή­σει από το καρου­ζέλ. Είχε ξεφου­σκώ­σει. Δεν υπήρ­χε ασφά­λεια, δεν υπήρ­χε τίπο­τα. Ένα σκοι­νί, μία περί­φρα­ξη, δεν υπήρ­χε, εγώ πίστευα ότι ήταν δεμέ­νο. Τα στη­ρίγ­μα­τα ήταν λάθος. Εάν ήταν δεμέ­νος ο κύλιν­δρος θα μπο­ρού­σε να είχε στα­μα­τή­σει. Αν υπήρ­χαν άδειες θα το είχαν ελέγ­ξει το παιχνίδι».

Σύμ­φω­να με αερο­ναυ­πη­γό που κατέ­θε­σε στο δικα­στή­ριο, σε αυτού του είδους τα παι­χνί­δια υπάρ­χει κανό­νας που απαι­τεί πρόσ­δε­ση τους και συμπλή­ρω­σε πως «πρέ­πει να υπάρ­χει προ­σω­πι­κό ασφα­λεί­ας και πιστο­ποί­η­ση. Εάν είχα κλη­θεί εγώ σε αυτό το λού­να παρκ δεν θα έδι­να άδεια ποτέ, έπρε­πε να υπάρ­χει πρόσ­δε­ση της πισί­νας, πρόσ­δε­ση του παι­χνι­διού, σήμανση».