Επέτειος 28ης Οκτωβρίου: Κάλεσμα προς τους μαθητές από την Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ

Δεν είναι η πρώ­τη φορά που θα ακού­σεις κάτι για την 28η Οκτώ­βρη. Ίσως θα σου φανεί βαρε­τό, «τα ίδια και τα ίδια», κάτι που δεν αφο­ρά το σήμε­ρα, τις αγω­νί­ες σου και τους προ­βλη­μα­τι­σμούς σου.

Όμως, από την επι­στο­λή αυτή που έχεις στα χέρια σου, ελπί­ζου­με να κατα­λά­βεις ότι η 28η Οκτω­βρί­ου είναι μια γιορ­τή της επο­χής μας.

Τι ξέρεις και τι δεν σου λένε:

• Σου λένε ξανά και ξανά για το ότι όπο­τε οι Ελλη­νες ενώ­θη­καν όλοι μαζί μεγα­λούρ­γη­σαν… Αλήθεια;

Μήπως δεν υπήρ­ξαν άρα­γε Ελλη­νες (π.χ. κατο­χι­κές κυβερ­νή­σεις Τσο­λά­κο­γλου — Λογο­θε­τό­που­λου — Ράλ­λη) που στή­ρι­ξαν τη ναζι­στι­κή κατο­χή που οδή­γη­σε στο θάνα­το μισού εκα­τομ­μυ­ρί­ου Ελλή­νων από την πεί­να, το χει­μώ­να του 1940-’41;

Μήπως οι ελλη­νι­κές αρχές και ο ίδιος ο δικτά­το­ρας Μετα­ξάς δεν ήταν αυτοί που αρνή­θη­καν, αρχι­κά, στους εκα­το­ντά­δες πολι­τι­κούς κρα­τού­με­νους κομ­μου­νι­στές και άλλους αγω­νι­στές να πολε­μή­σουν τον Ιτα­λό εισβο­λέα και στη συνέ­χεια τους παρέ­δω­σαν στους Γερ­μα­νούς κατακτητές;

Μήπως δεν ήταν το μεγα­λύ­τε­ρο τμή­μα των αστι­κών πολι­τι­κών κομ­μά­των της επο­χής που εγκα­τέ­λει­ψε τη χώρα, εγκα­τα­στά­θη­κε στο Κάι­ρο και άφη­σε τον ελλη­νι­κό λαό να πολε­μά και ν’ αντι­στέ­κε­ται μόνος του;

• Σου λένε ότι ο Β’ Παγκό­σμιος Πόλε­μος ξεκί­νη­σε περί­που από έναν τρε­λό και φασί­στα, τον Χίτλερ, ο οποί­ος αξιο­ποί­η­σε την αγα­νά­κτη­ση του γερ­μα­νι­κού λαού από την κρί­ση στην οικονομία.

Είναι όμως μόνο αυτό;

Ξέρεις ότι το φασι­σμό στή­ρι­ξαν όλοι αυτοί που ζητού­σαν από το λαό «ενω­μέ­νος» να βάλει πλά­τη, να απο­δε­χτεί τη φτώ­χεια και την ανερ­γία του για το καλό «του γερ­μα­νι­κού έθνους»;

Για παρά­δειγ­μα, τα πρα­κτι­κά της δίκης της Νυρεμ­βέρ­γης (η δίκη των Γερ­μα­νών φασι­στών εγκλη­μα­τιών πολέ­μου που διε­νερ­γή­θη­κε από Διε­θνές Στρα­τιω­τι­κό Δικα­στή­ριο, το 1945/46) απο­κα­λύ­πτουν ότι στις 20 Φλε­βά­ρη 1933, ο Χίτλερ, σε συνά­ντη­σή του με τους πλέ­ον επι­φα­νείς εκπρο­σώ­πους των μεγά­λων επι­χει­ρή­σε­ων, ήταν ξεκάθαρος:

«Αν οι εκλο­γές δεν βγά­λουν το (επι­θυ­μη­τό) απο­τέ­λε­σμα, τότε αυτό θα πρέ­πει να επι­τευ­χθεί με άλλα μέσα».

Με άλλα λόγια, το ζήτη­μα τέθη­κε κρυ­στάλ­λι­να: Ανοι­χτή φασι­στι­κή δικτατορία.

Γι’ αυτόν το σκο­πό απο­φα­σί­στη­κε η συγκρό­τη­ση ειδι­κού ταμεί­ου, το οποίο οι παρευ­ρι­σκό­με­νοι «προι­κο­δό­τη­σαν» με το ιλιγ­γιώ­δες τότε ποσό των 3.000.000 μάρκων.

Μαζί με αυτούς οικο­νο­μι­κή ενί­σχυ­ση απλό­χε­ρα έδω­σαν στον φασι­σμό δεκά­δες καπι­τα­λι­στές των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών, της Αγγλί­ας και της Γαλ­λί­ας («Ford», «General Motors», IBM κ.ά.).

• Σου λένε ότι η ΕΣΣΔ βοή­θη­σε τον Χίτλερ για­τί το 1939 υπέ­γρα­ψε σύμ­φω­νο μη επί­θε­σης (Ρίμπε­ντροπ — Μόλοτοφ).

Δεν σου λένε όμως τι προη­γή­θη­κε από αυτή την εξέλιξη.

Αρκε­τά χρό­νια πριν από το 1939, ο πόλε­μος ήδη μαι­νό­ταν, με τον Χίτλερ να έχει απο­θρα­συν­θεί από την «πολι­τι­κή κατευ­να­σμού» που ακο­λου­θού­σαν οι μεγά­λες ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνάμεις.

Πριν το 1939, είχε προη­γη­θεί το Σύμ­φω­νο του Μονά­χου, μετα­ξύ της Αγγλί­ας, της Γαλ­λί­ας, της ναζι­στι­κής Γερ­μα­νί­ας και της φασι­στι­κής Ιτα­λί­ας, με το οποίο «παρέ­δι­δαν» στον Χίτλερ εδά­φη της Τσεχοσλοβακίας.

Η Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση φτά­νει στο σημείο να ταυ­τί­ζει τον ναζι­σμό με τον σοσια­λι­σμό. Δηλα­δή την ΕΣΣΔ, που χωρίς τη στρα­τιω­τι­κή νίκη της, τις θυσί­ες του λαού της, ο ναζι­σμός δεν θα συντριβόταν.

Όμως, τα 20 εκα­τομ­μύ­ρια νεκρών της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, αριθ­μός ασύλ­λη­πτος σε σχέ­ση με τις απώ­λειες που είχαν όλοι μαζί οι «Δυτι­κοί Σύμ­μα­χοι», απο­τε­λούν ακό­μα και σήμε­ρα τη βαθιά κόκ­κι­νη γραμ­μή που χωρί­ζει τον σοσια­λι­σμό και τον ναζισμό.

Η Ιστο­ρία έχει μια αλή­θεια και τη γρά­φουν οι λαοί!

Σε αυτόν τον τόπο, όποιον δρό­μο και να περ­πα­τή­σεις, είναι ποτι­σμέ­νος με το αίμα χιλιά­δων αγω­νι­στών που με το όπλο στο χέρι έδιω­ξαν τον ιτα­λι­κό και γερ­μα­νι­κό φασισμό.

Σε αυτόν τον τόπο, μόνο γελοί­ες μπο­ρούν να ακου­στούν οι από­ψεις ότι είναι το ίδιο ο συνερ­γά­της των ναζί, ο δοσί­λο­γος, ο ταγ­μα­τα­σφα­λί­της, ο μαυ­ρα­γο­ρί­της με αυτόν που τους πολέ­μη­σε, που θυσιά­στη­κε, δηλα­δή με το ΕΑΜ, την ΕΠΟΝ, τον ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ.

Το ΕΑΜ απε­λευ­θέ­ρω­σε τη μισή Ελλά­δα πολύ πριν φύγουν οι Γερ­μα­νοί, λει­τούρ­γη­σε σχο­λεία, με θέα­τρα και πολι­τι­σμό στις ελεύ­θε­ρες περιο­χές. Το ΕΑΜ (1943) εμπό­δι­σε και τελι­κά κατά­φε­ρε να μη φύγει ούτε ένας Έλλη­νας, για να πάει εργά­της στα εργο­στά­σια των ναζί.

Έσω­σε το λαό από την πεί­να με τα συσ­σί­τια, οργά­νω­σε τη «μάχη της σοδειάς».

Εμπό­δι­σε με μαζι­κά συλ­λα­λη­τή­ρια που είχαν δεκά­δες νεκρούς τη Βόρεια Ελλά­δα να γίνει μέρος του βουλ­γα­ρι­κού φασι­στι­κού κράτους.

Έχει κάποια σχέ­ση το 1940 με το 2019;

Εσύ πρέ­πει να απα­ντή­σεις σε αυτό το ερώτημα.

Αλλά σκέ­ψου πίσω από τα φαι­νό­με­να. Τα ρού­χα μας άλλα­ξαν, έχου­με κινη­τά, δεν έχου­με κατα­κτη­τή στη χώρα.

Όμως;

• Ποιος απο­λαμ­βά­νει τον πλού­το που βγαί­νει από τη δου­λειά των εργα­ζο­μέ­νων, των γονιών σου;
• Υπάρ­χουν εμπό­δια στα όνει­ρα των νέων που έχουν να κάνουν με την τσέ­πη των γονιών τους;
• Υπάρ­χουν κάποιοι που βγά­ζουν τρε­λά κέρ­δη ενώ οι πολ­λοί ζουν κάτω από τις ανά­γκες τους;

Τίπο­τα δεν χαρί­ζε­ται. Όλα κατα­κτιού­νται! Η ιστο­ρία της γενιάς σου θα γρα­φτεί πάλι με αγώνες!

Αν απα­ντή­σεις σε όλα αυτά, τότε ξέρεις δυο πράγματα:

• Ότι η 28η Οκτώ­βρη είναι μια γιορ­τή της επο­χής μας.
• Ότι σε αυτήν τη γιορ­τή μπο­ρού­με να δώσου­με το περιε­χό­με­νο των σημε­ρι­νών μας ονεί­ρων, των ανα­γκών μας.

Τιμά­με το «Όχι» του 1940 παλεύ­ο­ντας για τα δικαιώ­μα­τά μας στη δου­λειά, στη μόρ­φω­ση, στην Υγεία, στον ελεύ­θε­ρο χρόνο!

Ψάξε μόνος σου ρώτα και μάθε την αλή­θεια για το ΕΑΜ και την Εθνι­κή Αντίσταση!

Πανελ­λα­δι­κή Γραμ­μα­τεία Εκπαι­δευ­τι­κών του ΠΑΜΕ