Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ: Τεράστια προβλήματα στις δομές προστασίας παιδιών σε όλη τη χώρα

Η απο­σά­θρω­ση και το περιο­ρι­σμέ­νο των δομών στην προ­στα­σία του παι­διού γεν­νά­ει όλο και περισ­σό­τε­ρο νέες τρα­γω­δί­ες, σημειώ­νε­ται σε Επί­και­ρη Ερώ­τη­ση του ΚΚΕ, προς τον υπουρ­γό Εργα­σί­ας που κατα­θέ­τει ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ, Γιάν­νης Δελής, ζητώ­ντας μέτρα για να αντι­με­τω­πι­στούν τα προβλήματα.

Ανα­λυ­τι­κά:

«Τα νέα περι­στα­τι­κά κακο­ποί­η­σης παι­διών όπως αυτό με τη 14χρονη στη Νέα Σμύρ­νη ανα­δει­κνύ­ουν τη βαρ­βα­ρό­τη­τα και τη σαπί­λα ενός συστή­μα­τος που στη­ρί­ζε­ται στην εκμε­τάλ­λευ­ση και το κυνη­γη­τό του κέρ­δους. Η 14χρονη στη Νέα Σμύρ­νη φιλο­ξε­νού­νταν στη δημό­σια δομή “Παι­δό­πο­λη της Αγί­ας Βαρ­βά­ρας” που φιλο­ξε­νεί νέα κορί­τσια από 12 χρο­νών και πάνω. Η πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης συκο­φά­ντη­σης των δημό­σιων δομών για την προ­στα­σία του παι­διού, που μέσω της υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σης και της υπο­βάθ­μι­σης θέλουν να τις οδη­γή­σουν στο κλεί­σι­μο, λει­τουρ­γεί κακο­ποι­η­τι­κά από πλευ­ράς του κρά­τους για κορί­τσια που στην πλειο­ψη­φία τους έχουν εγκα­τα­λει­φθεί ή κακο­ποι­η­θεί από το οικο­γε­νεια­κό τους περι­βάλ­λον. Στην “Παι­δό­πο­λη της Αγί­ας Βαρ­βά­ρας” όπως και στις άλλες “Παι­δο­πό­λεις” στο δημό­σιο αλλά και στον ιδιω­τι­κό τομέα είναι ανύ­παρ­κτα τα εξει­δι­κευ­μέ­να προ­γράμ­μα­τα στή­ρι­ξης αυτών των παι­διών με βάση το φύλο, την ηλι­κία και τα τραύ­μα­τα που έχουν βιώ­σει. Στη συγκε­κρι­μέ­νη δομή υπη­ρε­τούν 9 κοι­νω­νι­κοί επι­με­λη­τές, 1 μόνι­μος κοι­νω­νι­κός λει­τουρ­γός και άλλοι 2 συμ­βα­σιού­χοι και ένας ψυχο­λό­γος με σύμ­βα­ση. Ανά­λο­γη είναι η κατά­στα­ση και στην “Παι­δό­πο­λη του Αγί­ου Ανδρέα” που είναι στοι­βαγ­μέ­να σε ένα διώ­ρο­φο οίκη­μα 28 παι­διά από 5 έως 20 χρονών.

Η κυβέρ­νη­ση δια­τεί­νε­ται ότι τα παι­διά πρέ­πει να φύγουν από τα ιδρύ­μα­τα, να κλεί­σουν και να εντάσ­σο­νται αμέ­σως σε οικο­γέ­νειες, για­τί όπως λένε “οποια­δή­πο­τε οικο­γέ­νεια είναι καλύ­τε­ρη από το καλύ­τε­ρο ίδρυ­μα”. Εύκο­λα ανα­ρω­τιέ­ται κανείς αν οποια­δή­πο­τε οικο­γέ­νεια μπο­ρεί να λει­τουρ­γή­σει σαν διορ­θω­τι­κό πρό­τυ­πο οικο­γέ­νειας για παι­διά που έχουν κακο­ποι­η­θεί, εγκα­τα­λει­φθεί, που βιώ­νουν τραύ­μα­τα που έχουν προ­κα­λέ­σει οι φυσι­κοί τους γονείς. Μπο­ρεί κάτι τέτοιο να γίνει για παρά­δειγ­μα από έναν επαγ­γελ­μα­τία ανά­δο­χο, όταν το παι­δί γνω­ρί­ζει ότι η τοπο­θέ­τη­σή του σε αυτή την οικο­γέ­νεια γίνε­ται με αντι­μι­σθία; Και φυσι­κά όταν το λένε αυτό εννο­ούν τις δημό­σιες δομές φιλο­ξε­νί­ας που με την πολι­τι­κή τους έχουν απα­ξιω­θεί, λει­τουρ­γούν στα πλαί­σια απαρ­χαιω­μέ­νων προ­σεγ­γί­σε­ων της παι­δι­κής προ­στα­σί­ας και φυσι­κά απο­γυ­μνω­μέ­νες από όλο το ανα­γκαίο προ­σω­πι­κό, σε τέτοιο μάλι­στα βαθ­μό ώστε πέρα της βασι­κής φρο­ντί­δας, να μην επι­τε­λού­νται εξει­δι­κευ­μέ­να προ­γράμ­μα­τα στή­ρι­ξης των παι­διών, ούτε καν η απα­ραί­τη­τη προ­ε­τοι­μα­σία τους ώστε να τοπο­θε­τη­θούν σε κατάλ­λη­λη οικο­γέ­νεια όταν αυτή προκύψει.

Το ζήτη­μα είναι ακό­μα πιο σύν­θε­το στην περί­πτω­ση των εφή­βων που αφε­νός οι εναλ­λα­κτι­κές μορ­φές φιλο­ξε­νί­ας δεν συνί­στα­ται να προ­κρί­νο­νται και αφε­τέ­ρου οι απαι­τή­σεις και οι όροι αντι­με­τώ­πι­σης της επού­λω­σης των τραυ­μά­των τους, επι­τάσ­σουν τη φιλο­ξε­νία τους σε δομές οι οποί­ες να επι­τε­λούν και θερα­πευ­τι­κό ρόλο. Δομές ανα­πτυγ­μέ­νες με βάση τις σύγ­χρο­νες κατα­κτή­σεις της επι­στή­μης, μικρής δυνα­μι­κής, ενταγ­μέ­νες στην κοι­νό­τη­τα, συν­δε­δε­μέ­νες με τα σχο­λεία και τους άλλους φορείς κοι­νω­νι­κο­ποί­η­σης των εφή­βων, ώστε να καλ­λιερ­γούν την αγά­πη στον αθλη­τι­σμό, τον πολι­τι­σμό για να μπο­ρέ­σουν αυτά τα παι­διά με την ενη­λι­κί­ω­σή τους να εντα­χθούν απρό­σκο­πτα στην κοινωνία.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. υπουρ­γός τι μέτρα προ­τί­θε­ται να πάρει, ώστε να αντι­με­τω­πι­στούν τα παρα­πά­νω προ­βλή­μα­τα με την “Παι­δό­πο­λη της Αγί­ας Βαρ­βά­ρας”, την “Παι­δό­πο­λη του Αγί­ου Ανδρέα” αλλά και τις άλλες δημό­σιες δομές παι­δι­κής μέρι­μνας που λει­τουρ­γούν στην υπό­λοι­πη Ελλάδα».