Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Επιστολή 100χρονου οπαδού του Πλαστήρα προς τον Αλέξη Τσίπρα

Σε επι­στο­λή του προς το 902.gr ο 100χρονος Θανά­σης Πλα­στη­ρί­δης, οπα­δός του Πλα­στή­ρα και — όπως απο­κα­λύ­πτε­ται και από την επι­στο­λή — της ται­νί­ας “Ας περι­μέ­νουν οι γυναί­κες”, απευ­θύ­νε­ται στον Αλέ­ξη Τσί­πρα και τους ψηφο­φό­ρους του ΣΥΡΙΖΑ ανα­φέ­ρο­ντας αναλυτικά:

“Είμαι ο Θανά­σης Πλα­στη­ρί­δης γεν­νη­μέ­νος στις 16 Φεβρουα­ρί­ου 1923 στην Παπα­δί­τσα Λακω­νί­ας. Ήμου­να από τους λίγους δημο­κρά­τες στην Παπα­δί­τσα. Όπως πολ­λοί θα γνω­ρί­ζε­τε ο έτε­ρος δημο­κρά­της του χωριού ήταν ο Γιάν­νης, πατέ­ρας του Πάνου από την ται­νία “Ας περι­μέ­νουν οι γυναί­κες”. Ύστε­ρα από τον πόλε­μο ταχτή­κα­με στο πλευ­ρό του Πλα­στή­ρα και αργό­τε­ρα της δημο­κρα­τι­κής παρά­τα­ξης. Μαζί με άλλους δημο­κρά­τες οργώ­να­με την δεκα­ε­τία του ’80 όλα τα χωριά της Πελο­πον­νή­σου με το αξέ­χα­στο πρά­σι­νο opel kadett που είχε γίνει προ­ε­κλο­γι­κό περί­πτε­ρο του ΠΑΣΟΚ. Ποτέ δεν έμει­νε φύλ­λο της Αυρια­νής που να μην έχει δοθεί σε γνω­στούς, φίλους και μη.

Ύστε­ρα από τόσα χρό­νια κι έχο­ντας φάει όλο το παπα­τζι­λί­κι από τον μεγά­λο παπα­τζή ως τον γιο του, τον Αντρέα και από τον κύριο Κώστα (σ.σ. Σημί­της) έως εσάς κύριε Τσί­πρα τολ­μώ να πω πώς σε αυτές τις εκλο­γές θα ακο­λου­θή­σω τον δρό­μο που ακο­λού­θη­σαν κι άλλοι πρώ­ην ψηφο­φό­ροι του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και να στη­ρί­ξω το ΚΚΕ. Είμαι από αυτούς που ανα­τρι­χιά­ζα­νε, όπως ο Πάνος στην ται­νία, αν “ψήφι­σε η μάνα μου Νέα Δημο­κρα­τία”. Είμαι από αυτούς που έδι­νε μάχες για να μην γίνει δεκτή ούτε η… του­λου­μπί­τσα που έφερ­ναν μαζί με τα ψηφο­δέλ­τια οι τοπι­κοί δεξιοί κομ­μα­τάρ­χες. Στις 21 Μαΐ­ου θα ψηφί­σω ΚΚΕ απο­κα­θι­στώ­ντας και την αισχρή στά­ση μου απέ­να­ντι στους αγω­νι­στές του ΚΚΕ που πέρα­σαν τα πάν­δει­να και από τον Πλα­στή­ρα και από τον Παπάγο”.

Προ­φα­νώς η παρα­πά­νω επι­στο­λή είναι προ­ϊ­όν φαντα­σί­ας, εν αντι­θέ­σει με τον αυρια­νι­σμό της Εφη­με­ρί­δας των Συντα­κτών και του ΣΥΡΙΖΑ που είναι πραγ­μα­τι­κός, ελε­ει­νός και — εννο­εί­ται — ανι­στό­ρη­τος. Τόσο ανι­στό­ρη­τος που κατα­γρά­φει μέλη της ΕΠΟΝ πριν την ίδρυ­σή της!

Θα επα­νέλ­θου­με…

9ο2.gr

info Ατέχνως

1. Ο ελε­ει­νός και ανι­στό­ρη­τος αυρια­νι­σμός της Εφη­με­ρί­δας των Συντα­κτών και του ΣΥΡΙΖΑ «παί­ζει» στο δια­δί­κτυο, από όλες τις αστι­κές φυλ­λά­δες, ΜΜΕ και ΜΚΔ, όπως Καθη­με­ρι­νή, Πρώ­το Θέμα, ieidhseis κλπ. Google και MSN το έχουν viral με «καρ­φί­τσα» το koutipandoras.gr διευ­κρι­νί­ζει «99χρονος αντάρ­της» !! Καμιά 100ή στο Twitter, το inewsgr.com, το e‑mme.gr κλπ. κλπ.

2. Η ται­νία «Ας περι­μέ­νουν οι γυναί­κες» (1998) του Σταύ­ρου Τσιώ­λη, κάνει ένα οδοι­πο­ρι­κό στην πατρί­δα μας, με την κάμε­ρά του να ανα­ζη­τά με από­γνω­ση ίχνη της πολι­τι­στι­κής μας παρά­δο­σης, απο­μει­νά­ρια χρω­μά­των και τοπί­ων, ανα­ζή­τη­ση η οποία γίνε­ται όχι με τη λαο­γρα­φι­κή προ­σέγ­γι­ση των επι­μορ­φω­τι­κών, στε­γνών ντο­κι­μα­ντέρ της κρα­τι­κής τηλε­ό­ρα­σης, αλλά με την ειρω­νι­κή πικρα­μέ­νη ματιά ενός όχι και τόσο τρε­λού Δον Κιχώ­τη, ο οποί­ος βλέ­πει την ομορ­φιά του τόπου του να σπα­ρά­ζει, αλλά παρ’ όλ’ αυτά, ο ίδιος δεν κλαί­ει. Ασπί­δα του, πάντα, το χιού­μορ. Λαϊ­κό και όχι λαϊ­κί­στι­κο, απλό και όχι απλοϊ­κό παρα­μύ­θι, πλού­σιο από ανέκ­δο­τα και, πάνω απ’ όλα, καλή καρδιά…

Γκα­ζώ­νει η… προ­ο­δευ­τι­κή συμ­μα­χία του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με μπό­λι­κο αυριανισμό

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο