Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ηλιούπολη: Τίμησαν την μαχήτρια του ΔΣΕ συντρόφισσα Αθηνά Κοττή-Λάτση (ΒΙΝΤΕΟ)

Σε μία κατά­με­στη αίθου­σα και σε κλί­μα συγκί­νη­σης και αγω­νι­στι­κής ανά­τα­σης, οι Οργα­νώ­σεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και το Παράρ­τη­μα ΠΕΑΕΑ — ΔΣΕ Ηλιού­πο­λης τίμη­σαν τη συντρό­φισ­σα Αθη­νά Κοτ­τή — Λάτση, μαχή­τρια του ΔΣΕ, με εκδή­λω­ση που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το Σάβ­βα­το 26 Νοέμβρη.

Στην εκδή­λω­ση την κεντρι­κή ομι­λία έκα­νε η Βιβή Δάγκα μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύ­θυ­νη του τμή­μα­τος της ΚΕ για την ισο­τι­μία των γυναι­κών ενώ παρα­βρέ­θη­καν η Λιά­να Καν­νέ­λη, βου­λευ­τής του ΚΚΕ και ο Χάρης Χουρ­δά­κης συνερ­γά­της του τμή­μα­τος Υγεί­ας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η ίδια η συντρό­φισ­σα Αθη­νά Κοτ­τή — Λάτση, παίρ­νο­ντας το λόγο είπε ότι είναι μεγά­λη της τιμή, να την τιμά το κόμ­μα της. Ενώ τόνι­σε ότι όλοι πρέ­πει να μπού­με στον αγώ­να για­τί δεν έχου­με να περι­μέ­νου­με τίπο­τα από κανέ­να. «Τι πρέ­πει να γίνει; Αγώ­νας και μόνο αγώ­νας» είπε. Στο τέλος της εκδή­λω­σης της απο­νε­μή­θη­κε τιμη­τι­κή πλακέτα.

Στην ομι­λία της η Βιβή Δάγκα είπε μετα­ξύ άλλων:

«Η θαυ­μα­στή ανθε­κτι­κό­τη­τα των κομ­μου­νι­στριών και άλλων αγω­νι­στριών που έβα­λαν τη δική τους σφρα­γί­δα στην ιστο­ρία του εργα­τι­κού, λαϊ­κού κινή­μα­τος, πηγά­ζει ακρι­βώς για­τί συνέ­δε­σαν τη ζωή τους, τα “όχι” και τα “ναι” στα διλήμ­μα­τα και στις απο­φά­σεις τους, με την πιο ριζο­σπα­στι­κή ιδέα στην ιστο­ρία της ανθρω­πό­τη­τας, την κατάρ­γη­ση της τελευ­ταί­ας ιστο­ρι­κά εκμε­ταλ­λευ­τι­κής κοι­νω­νί­ας. Μπο­ρεί η στά­ση τους να μας προ­κα­λεί συγκί­νη­ση, θαυ­μα­σμό, αλλά να μας φαί­νο­νται μακρι­νές φωτο­γρα­φι­κές στιγ­μές από το παρελ­θόν. Όμως οι συν­θή­κες είναι αυτές που μπο­ρούν να μετα­τρέ­ψουν την ήρε­μη καθη­με­ρι­νό­τη­τα σε ένα ξεφά­ντω­μα της λεβε­ντιάς, που ο ηρω­ι­σμός γίνε­ται κάτι το απλό, το φυσι­κό, σαν την ανά­σα. “Έτσι είναι που ανα­πο­δο­γυ­ρί­ζε­ται η Ιστο­ρία… Έτσι όλα γίνο­νται δυνα­τά, όλα φυσι­κά και απλά σαν η ψυχή φλο­γί­ζε­ται από να μεγά­λο ιδα­νι­κό”. Για αυτές τις στιγ­μές χρειά­ζε­ται πρό­βλε­ψη, προ­ε­τοι­μα­σία, οργα­νω­μέ­νος αγώ­νας που σε κάθε φάση να στο­χεύ­ει τον πραγ­μα­τι­κό ταξι­κό αντί­πα­λο, την αστι­κή τάξη και την εξου­σία της, τους μηχα­νι­σμούς της. Στις σημε­ρι­νές συν­θή­κες, οι φαι­νο­με­νι­κά μικρές νίκες είναι η επί­μο­νη προ­σπά­θεια για να κερ­δί­ζει έδα­φος σε όλο και περισ­σό­τε­ρες εργα­τι­κές, λαϊ­κές συνει­δή­σεις, ιδιαί­τε­ρα στη νεο­λαία, η πολι­τι­κή πρό­τα­ση του ΚΚΕ.

Ακο­λού­θη­σε προ­βο­λή βίντεο με στιγ­μές από τη ζωή και τη δρά­ση της Αθη­νάς Κοτ­τή — Λάτση στο ΔΣΕ, στα στρα­το­δι­κεία, στις φυλα­κές Αβέ­ρωφ αλλά και αργό­τε­ρα. Δια­βά­στη­καν απο­σπά­σμα­τα από το βιβλίο που πρό­σφα­τα έγρα­ψε η συντρό­φισ­σα, περι­γρά­φο­ντας τη ζωή της κατά τη δεκα­ε­τία 1940–1950. Στην εκδή­λω­ση τρα­γου­δή­θη­κε ανέκ­δο­το τρα­γού­δι για το ΕΑΜ και ακού­στη­καν τρα­γού­δια από τη χορω­δία του Πολι­τι­στι­κού Συλ­λό­γου «Αγγε­λος Σικε­λια­νός» υπό τη διεύ­θυν­ση της μαέ­στρου Σοφί­ας Καμα­γιάν­νη.

Χαι­ρε­τι­σμό εκ μέρους του παραρ­τή­μα­τος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ απηύ­θυ­νε ο σ. Λευ­τέ­ρης Μακρυ­κώ­στας, τονί­ζο­ντας τη προ­σφο­ρά της συντρό­φισ­σας στον αγώ­να ως και σήμερα.

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο