Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
Η κυβερνητική προπαγανδιστική εκστρατεία σχετικά με τις τεράστιες ευθύνες της για την ενεργειακή φτώχεια του λαού, αλλά για τη στήριξη των «προτάσεων» της για «μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας» καλά κρατεί με τα φιλιά της ΜΜΕ να δίνουν πραγματικά τα ρέστα τους!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ (8–9/1) όπου με τίτλο «ΜΠΑΜΠΟΥΛΑΣ» αναφέρονται και τα εξής:
«…Οσες αποφάσεις και να ληφθούν, όμως, όσα μέτρα κι αν ανακοινωθούν, όσες κυρώσεις κι αν επιβληθούν, δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα χωρίς την πολυσυζητημένη ατομική ευθύνη. Οπως και στην περίπτωση των εμβολιασμών κατά της Covid-19… έτσι και τώρα θα πρέπει κάθε πολίτης να καταλάβει ότι αν τα περιμένει όλα από το κράτος, αν δεν συμβάλει ο ίδιος στην εκστρατεία για την εξοικονόμηση ενέργειας, τα αποτελέσματα θα είναι πενιχρά. Κάποτε, σε αυτή τη χώρα, θα πρέπει να ξεπεράσουμε τον κρατικό μπαμπούλα!
Για την ώρα, τουλάχιστον, δεν χρειάζεται να γίνουν τίποτα μεγάλες θυσίες. Άλλωστε, η ρύθμιση του θερμοστάτη ή η αποφυγή της χρήσης ενεργοβόρων συσκευών κατά τις ώρες αιχμής αποτελούν βήματα που πρέπει να γίνουν ανεξαρτήτως του πολέμου: η κλιματική αλλαγή μπορεί να έχει φύγει από το προσκήνιο, είναι βέβαιο όμως ότι θα επιστρέψει δριμύτερη. Η εποχή των παχιών αγελάδων έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, και προσαρμόσουμε αναλόγως τον τρόπο ζωής μας, τόσο πιο ήπια θα είναι η μετάβαση στη νέα εποχή.»
Ας μας επιτραπούν ορισμένες παρατηρήσεις:
- Η ακρίβεια και στη ενέργεια δεν γίνεται με ευθύνη των λαϊκών στρωμάτων, ούτε είναι αποκλειστικά «εξωγενές» φαινόμενο. Είναι αποτέλεσμα της ακολουθούμενης πολιτικής κυβέρνησης, Ε.Ε που βασική τους κατεύθυνση εδώ και χρόνιας είναι η «απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας», η «πράσινη μετάβαση» κ.α προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Άλλωστε το «ράλι κερδοφορίας» των εισηγμένων εταιρειών στο Χρηματιστήριο με πρωταγωνιστές του Ομίλους της ενέργειας το αποδεικνύει. Όπως άλλωστε αποδεικνύει περίτρανα ότι στις ταξικές (καπιταλιστικές) κοινωνίες σε κάθε φάση του οικονομικού κύκλου (με «κρίση» ή «ανάπτυξη») οι σταθερά κερδισμένοι είναι οι κεφαλαιοκράτες και οι μόνιμα χαμένοι οι εργαζόμενοι.
- Στο άρθρο αυτό αναπαράγεται η κυβερνητική προπαγάνδα περί «ατομικής ευθύνης» που εφαρμόζεται πλέον παντού ως «φάρμακο» για κάθε νόσο με στόχο φυσικά πέρα από τ’ άλλα την ενοχοποίηση κάθε λαϊκής αντίδρασης, την καλλιέργεια «ενοχικών συνδρόμων» στο λαό και στο δικαίωμα στον 21ο αιώνα να απολαμβάνει τα αποτελέσματα της επιστήμης και της τεχνολογίας στοιχειωδώς. Για τις ευθύνες της κυβέρνησης φυσικά για την ακρίβεια ούτε λόγος. «Ατομική ευθύνη» λοιπόν για την πανδημία, «ατομική ευθύνη» και στο ξεπάγιασμα…
- Φυσικά το μεγάλο ζήτημα και εκεί κτυπούν όλα «τα προπαγανδιστικά σφυριά» είναι ο συμβιβασμός του λαού με τα ψίχουλα, η μετατροπή του σε σύγχρονους «φτωχοΛάζαρους» που θα κυνηγά τα διάφορα «επιδόματα- ασπιρίνες», τα ψίχουλα» από το καρβέλι και όχι ολόκληρο το καρβέλι που αυτός παράγει με τον ιδρώτα του. Ο συμβιβασμός στο «μικρότερο κακό» σε οικονομικό αλλά και πολιτικό επίπεδο, ποτέ δεν οδήγησε σε καλό. Η πραγματικά νέα εποχή (που αναφέρει το άρθρο) και η μετάβαση σ’αυτή απαιτεί ανατροπής της υπάρχουσας!
Υ.Γ Ποτέ δεν υπήρχαν «παχιές αγελάδες» για το λαό. Ακόμη και όταν υπήρχε σε μεγαλύτερη έκταση η κρατική παρέμβαση στην οικονομία- ο «κρατικός μπαμπούλας» που ξορκίζει- πάλι κράτος εξυπηρέτησης των κεφαλαιοκρατών και όχι των λαϊκών αναγκών ήταν.
Αλήθειες και ψέματα για το λιμό στην Ουκρανία, Νίκος Μόττας
