Η Κούβα έγινε χθες Παρασκευή μόλις η δεύτερη χώρα σε όλη την περιφέρεια της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής όπου αποφασίστηκε να νομιμοποιηθεί η ευθανασία, μετά την Κολομβία.
Το κοινοβούλιο της χώρας συμπεριέλαβε σχετικό μέτρο στις διατάξεις νόμου για την επικαιροποίηση του νομικού πλαισίου του συστήματος δημόσιας και δωρεάν υγείας για όλους.
«Το δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν αξιοπρεπή θάνατο αναγνωρίζεται σε αποφάσεις για το τέλος της ζωής που μπορεί να περιλαμβάνουν τον περιορισμό της θεραπευτικής αγωγής, της συνεχούς ή παρηγορητικής θεραπείας, ή διαδικασίες που τερματίζουν τη ζωή», σύμφωνα με το κείμενο.
Η ευθανασία και η ιατρικά υποβοηθούμενη αυτοκτονία, που συναντούν την απόλυτη αντίθεση των περισσότερων θρησκειών, προκαλούν έντονες αντιδράσεις σε διεθνές επίπεδο. Γενικά οι πρακτικές αυτές είναι νόμιμες σε ελάχιστες χώρες. Σε άλλες αντίθετα εξισώνεται με φόνο.
Η ρωμαιοκαθολική εκκλησία της Κούβας δεν έχει σχολιάσει την απόφαση αυτή ως τώρα.
Στο Ινστιτούτο Ογκολογίας και Ραδιοβιολογίας της νήσου, το σημαντικότερο καρκινολογικό κέντρο της Κούβας, ο Δρ. Αλμπέρτο Ρόκε, με μεταπτυχιακό στη βιοδεοντολογία, εξήρε την απόφαση του κοινοβουλίου, επισημαίνοντας πως δημιουργεί το «νομικό πλαίσιο για ευθανασία σε όλες τις μορφές της», συμπεριλαμβανομένης «της ενεργής ευθανασίας, ή υποβοηθούμενης αυτοκτονίας».
Έξω από το καρκινολογικό ινστιτούτο, η 47χρονη νοσηλεύτρια Σουάιμα Λόπες, που πάσχει από καρκίνο, δήλωσε πως θα τασσόταν υπέρ της ευθανασίας αν δεν υπήρχε περίπτωση αποκατάστασης της υγείας, στη δική της περίπτωση και αυτές άλλων ασθενών.
Φυσικά «οι οικογένειες θέλουν οι αγαπημένοι τους να μείνουν στη ζωή όσο περισσότερο γίνεται, ως την ύστατη στιγμή, αλλά πρέπει κανείς να παίρνει υπόψη πόσο υποφέρουν», εξήγησε η κυρία Λόπες.
«Αν μπορούμε να έχουμε αξιοπρεπή θάνατο» όταν «φθάσουμε στη στιγμή που δεν μπορεί να γίνει τίποτα πλέον» τότε «αφήστε με να πεθάνω ειρηνικά», πρόσθεσε.
Η Ελβετία, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Ισπανία, η Γερμανία, η Νέα Ζηλανδία και κάποιες πολιτείες των ΗΠΑ επιτρέπουν επίσης την ευθανασία. Σε ορισμένες από αυτές τις χώρες, επιτρέπεται επίσης η ιατρικά υποβοηθούμενη αυτοκτονία, σε περιπτώσεις που οι ασθενείς υποφέρουν πολύ, ακόμη κι αν δεν έχουν ασθένεια τελικού σταδίου.
«Ο Μεγάλος Ζωολογικός Κήπος» του Νικολάς Γκιγιέν, απόδοση Γιάννη Ρίτσου
