Η Σκάλα Συκαμνιάς αποχαιρέτησε τη γιαγιά Μαρίτσα

Την εμβλη­μα­τι­κή για­γιά της αλλη­λεγ­γύ­ης στους πρό­σφυ­γες, την 90χρονη Μαρί­τσα Μαυ­ρα­πί­δου, που μαζί με τις φίλες της και άλλους αλλη­λέγ­γυους Έλλη­νες και ξένους προ­τά­θη­κε για το βρα­βείο Νόμπελ ειρή­νης για το 2016, απο­χαι­ρέ­τη­σε σήμε­ρα στην Πανα­γιά τη γορ­γό­να, το εκκλη­σά­κι της Σκά­λας Συκαμνιάς.

Η 90χρονη Μαρί­τσα Μαυ­ρα­πί­δου, παι­δί προ­σφύ­γων από τα Μοσχο­νή­σια της Μικρα­σί­ας, η μια από τις τρεις για­γιά­δες που απο­τέ­λε­σαν σύμ­βο­λο της αλλη­λεγ­γύ­ης του λαού της Λέσβου στους εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες Σύριους — στη μεγά­λη πλειο­ψη­φία τους πρό­σφυ­γες — που πέρα­σαν την διε­τία 2015 — 2016 από τις απέ­να­ντι ακτές στο χωριό της, τη Σκά­λα Συκα­μνιάς, άφη­σε σήμε­ρα το πρωί την τελευ­ταία της πνοή.

Η για­γιά Μαρί­τσα μαζί με τις φίλες της, την Αιμι­λία Καμ­βύ­ση και την Ευστρα­τία Μαυ­ρα­πί­δου πέρα­σαν όλη τους τη ζωή στο ψαρο­χώ­ρι, τη Σκά­λα Συκα­μνιάς. Έγι­ναν δε, σύμ­βο­λα της εθε­λο­ντι­κής προ­σφο­ράς της Λέσβου, όταν ο φωτο­γρα­φι­κός φακός «τις συνέ­λα­βε» να περι­ποιού­νται στην ακτή ένα βρέ­φος — παι­δί μιας γυναί­κας πρό­σφυ­γα από τη Συρία που μόλις είχε απο­βι­βα­σθεί στην ακτή. Συνέ­χι­ζαν δε, να κάνουν το ίδιο, προ­σφέ­ρο­ντας παρά τα χρό­νια τους, ό,τι μπο­ρού­σαν στους πρό­σφυ­γες, όλον αυτόν τον και­ρό που το χωριό τους έγι­νε το επί­κε­ντρο της προ­σφυ­γι­κής — ανθρω­πι­στι­κής κρί­σης. Κάθε μέρα κατέ­βαι­ναν στην ακτή, και κάθο­νταν μαζί με άλλους αλλη­λέγ­γυους στους πρό­σφυ­γες πολί­τες συμπα­ρα­στε­κό­με­νοι με όποιον τρό­πο μπο­ρού­σαν στους ανθρώ­πους που καθη­με­ρι­νά φτά­νουν από τις απέ­να­ντι τουρ­κι­κές ακτές.

Αυτή τους η δρά­ση και η δημο­σιό­τη­τα που πήρε η δρά­ση τους μέσω της εμβλη­μα­τι­κής φωτο­γρα­φί­ας τους, απο­τέ­λε­σε και την αφορ­μή, κορυ­φαί­οι παρά­γο­ντες της επι­στη­μο­νι­κής ζωής της Ελλά­δας και της κοι­νω­νί­ας να τις προ­τεί­νουν ως υπο­ψή­φιες για το βρα­βείο Νόμπελ Ειρήνης.

Ας σημειω­θεί, ότι όταν το Νοέμ­βριο του 2015 επι­σκέ­φθη­κε τη Συκα­μνιά ο Πρό­ε­δρος της Ελλη­νι­κής Δημο­κρα­τί­ας, Προ­κό­πης Παυ­λό­που­λος, είχε συνα­ντη­θεί με μια από τις τρεις για­γιά­δες, τη για­γιά Μηλί­τσα. Την είχε λοι­πόν συγ­χα­ρεί για ό,τι έκα­νε αυτή με τις άλλες δυο φίλες. Τότε η για­γιά εκ μέρους και των δυο φίλων της είχε απα­ντή­σει στον Πρό­ε­δρο: «Για­τί λες μπρά­βο γιέ μου; Τι έκα­να;». Το ίδιο είχαν πει και στο ΑΠΕ-ΜΠΕ όταν τις είχα­με επι­σκε­φθεί στη Σκά­λα Συκα­μνιάς τη μέρα που ανα­κοι­νώ­θη­κε η υπο­ψη­φιό­τη­τα τους για το βρα­βείο Νόμπελ Ειρή­νης τον Ιανουά­ριο του 2016. Όταν ρωτή­θη­καν για­τί βοη­θά­νε τους πρό­σφυ­γες η για­γιά Μαρί­τσα είχε απα­ντή­σει: «Καλά παι­διά είναι. Μερι­κές φορές κου­ρα­σμέ­να από το ταξί­δι με βοη­θά­νε να κου­βα­λή­σου­με τα ξύλα για τη σόμπα μου».