Σήμερα το πρωί η συζήτηση της επερώτησης του ΚΚΕ για το φάρμακο

Στη Βου­λή η Επί­και­ρη Επε­ρώ­τη­ση για τη φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη του λαού κατέ­θε­σε προς τον υπουρ­γό Υγεί­ας η ΚΟ του ΚΚΕ. 

Συγκε­κρι­μέ­να, στην Επί­και­ρη Επε­ρώ­τη­ση επι­ση­μαί­νο­νται τα εξής:

«Το ΚΚΕ για άλλη μια φορά επι­διώ­κει, με την Ερώ­τη­ση αυτή, να ανα­δεί­ξει το σοβα­ρό πρό­βλη­μα της λαϊ­κής φαρ­μα­κευ­τι­κής περί­θαλ­ψης, το οποίο απο­τε­λεί μέρος των προ­βλη­μά­των συνο­λι­κά της λαϊ­κής υγεί­ας και απο­τέ­λε­σμα των αντι­λαϊ­κών πολι­τι­κών και μέτρων όλων ανε­ξαι­ρέ­τως των Κυβερνήσεων.

Σε μια ιστο­ρι­κή περί­ο­δο, που οι δυνα­τό­τη­τες της παρα­γω­γι­κό­τη­τας, της τερά­στιας εξέ­λι­ξης της τεχνο­λο­γί­ας, της επι­στη­μο­νι­κής γνώ­σης και της ύπαρ­ξης ενός πολυά­ριθ­μου και υψη­λής εξει­δί­κευ­σης επι­στη­μο­νι­κού και εργα­τι­κού δυνα­μι­κού θα μπο­ρού­σαν να εξα­σφα­λί­σουν φάρ­μα­κα και εμβό­λια δωρε­άν για όλους, απρό­σκο­πτα, έγκαι­ρα και σύμ­φω­να με τις επι­στη­μο­νι­κές ενδεί­ξεις, η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεί­χνει ότι η κατά­στα­ση για τον λαό συνε­χώς επιδεινώνεται.

Το πρό­βλη­μα δεν αφο­ρά την έλλει­ψη μέτρων, τον σχε­δια­σμό, την ικα­νό­τη­τα των εκά­στο­τε Κυβερ­νή­σε­ων αλλά την αντι­λαϊ­κή κατεύ­θυν­σή τους.

Όλα τα μέτρα που προ­ω­θού­νται ανα­γνω­ρί­ζουν και στη­ρί­ζουν την έρευ­να, την παρα­γω­γή και τη δια­κί­νη­ση των φαρ­μά­κων και των εμβο­λί­ων ως εμπο­ρεύ­μα­τα, με κρι­τή­ριο τη δια­σφά­λι­ση της μέγι­στης δυνα­τής κερ­δο­φο­ρί­ας της Φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νί­ας και των Φαρ­μα­κε­μπό­ρων και όχι με κρι­τή­ριο την έγκαι­ρη, πλή­ρη, δωρε­άν και με ασφά­λεια κάλυ­ψη των λαϊ­κών αναγκών.

Ταυ­τό­χρο­να, όλες οι Κυβερ­νή­σεις, προ­κει­μέ­νου να υλο­ποι­ή­σουν την πολι­τι­κή μεί­ω­σης του λεγό­με­νου μη μισθο­λο­γι­κού κόστους για την τόνω­ση της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας και της κερ­δο­φο­ρί­ας των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, μεί­ω­σαν δρα­στι­κά την κρα­τι­κή φαρ­μα­κευ­τι­κή δαπά­νη, μετα­φέ­ρο­ντας το “κόστος” στους ασθε­νείς είτε άμε­σα, είτε έμμε­σα μέσω των ασφα­λι­στι­κών ταμείων.

Τα προ­βλή­μα­τα των ελλεί­ψε­ων σε φάρ­μα­κα, που παρου­σιά­ζο­νται στα­θε­ρά κατά δια­στή­μα­τα, αλλά και το δυσβά­στα­κτο κόστος για την αγο­ρά τους από τον λαό και τους ασθε­νείς είναι απο­τέ­λε­σμα του γεγο­νό­τος ότι αυτά απο­τε­λούν εμπο­ρεύ­μα­τα και μέσον πλου­τι­σμού και ταυ­τό­χρο­να αντι­κεί­με­νο οξεί­ας αντι­πα­ρά­θε­σης μετα­ξύ των πολυ­ε­θνι­κών και των ιμπε­ρια­λι­στι­κών ενώ­σε­ων για τη διεκ­δί­κη­ση μεγα­λύ­τε­ρου μέρους της “αγο­ράς”.

Η έλλει­ψη “πρώ­των υλών” που επι­κα­λεί­ται η Κυβέρ­νη­ση για τις ελλεί­ψεις φαρ­μά­κων είναι το απο­τέ­λε­σμα και όχι η αιτία του προ­βλή­μα­τος. Στο πλαί­σιο του διε­θνούς κατα­με­ρι­σμού της καπι­τα­λι­στι­κής παρα­γω­γής και με κρι­τή­ριο το χαμη­λό “κόστος” ανα­τέ­θη­κε στην Κίνα και την Ινδία η σχε­δόν απο­κλει­στι­κή παρα­γω­γή των πρώ­των υλών που προ­μη­θεύ­ο­νται για την παρα­γω­γή των φαρ­μά­κων οι φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νί­ες της ΕΕ. Η έλλει­ψη που παρου­σιά­ζε­ται σήμε­ρα έχει τη βάση της στις γενι­κό­τε­ρες γεω­πο­λι­τι­κές αντι­πα­ρα­θέ­σεις ανά­με­σα στην Κίνα και την Ινδία και την ΕΕ.

Ο επί­ση­μος και νόμι­μος θεσμός των “παράλ­λη­λων εξα­γω­γών” απο­τε­λεί επι­πλέ­ον μηχα­νι­σμό από­σπα­σης κέρ­δους, αξιο­ποιώ­ντας τη δια­φο­ρε­τι­κή τιμή των φαρ­μά­κων ανά­με­σα στα κρά­τη, με επί­πτω­ση στον λαό από τις ελλεί­ψεις που δημιουργούνται.

Το συμπέ­ρα­σμα είναι, ότι όσο τα φάρ­μα­κα και τα εμβό­λια απο­τε­λούν χρυ­σο­φό­ρα εμπο­ρεύ­μα­τα της καπι­τα­λι­στι­κής βιο­μη­χα­νί­ας έρευ­νας, παρα­γω­γής και δια­κί­νη­σης, μόνι­μα κερ­δι­σμέ­νοι θα είναι οι φαρ­μα­κο­βιο­μή­χα­νοι και μόνι­μα χαμέ­νοι θα είναι οι λαοί και οι ανά­γκες τους, είτε ψάχνο­ντας φάρ­μα­κα χωρίς να βρί­σκουν, είτε για αυτά που υπάρ­χουν να βάζουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Τόσο η Κυβέρ­νη­ση όσο και η “αντι­πο­λί­τευ­ση” του ΣΥΡΙΖΑ και οι κάθε λογής υπο­στη­ρι­κτές των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων στην παρα­γω­γή των φαρ­μά­κων ανά­γουν τα προ­βλή­μα­τα σε ζητή­μα­τα “ικα­νό­τη­τας”, “σχε­δια­σμού”, “πρό­βλε­ψης” και οτι­δή­πο­τε άλλο εκτός από την πραγ­μα­τι­κή αιτία, δηλα­δή των φαρ­μά­κων-εμπο­ρευ­μά­των, που η “αλυ­σί­δα” της έρευ­νας, παρα­γω­γής και διά­θε­σής τους εξαρ­τά­ται από το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος και την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα που δεν συνα­ντιού­νται ποτέ με τις λαϊ­κές ανά­γκες στη φαρ­μα­κευ­τι­κή περίθαλψη.

Γι’ αυτό τα μέτρα που πήραν όλες οι Κυβερ­νή­σεις, που έχουν “κορώ­να στο κεφά­λι τους” την ανά­πτυ­ξη με ατμο­μη­χα­νή τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και από τον κλά­δο της Φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νί­ας, ήταν συνέ­χεια των μέτρων των προη­γού­με­νων και πάντα σε βάρος των λαϊ­κών ανα­γκών. Οι μετα­ξύ τους ελά­χι­στες και επι­μέ­ρους δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις έχουν να κάνουν με την πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κή εφαρ­μο­γή της ίδιας αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής, αλλά και την κατά περί­πτω­ση ιδιαί­τε­ρη σύν­δε­σή τους με τμή­μα­τα του κεφα­λαί­ου στη Φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νία, όπως αυτά των πολυ­ε­θνι­κών και αυτών που έχουν έδρα την Ελλάδα.

Παρα­θέ­του­με ορι­σμέ­να βασι­κά στοι­χεία που απο­δει­κνύ­ουν τις επι­πτώ­σεις των αντι­λαϊ­κών μέτρων όλων των Κυβερ­νή­σε­ων, αυτο­δύ­να­μων, συνερ­γα­τι­κών, “νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρων”, “σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κών”.

Επιπτώσεις “φαρμάκι” για τον λαό και “βάλσαμο”
για τους Φαρμακοβιομήχανους και Φαρμακέμπορους.

Συγκε­κρι­μέ­να:

1. Η φαρ­μα­κευ­τι­κή δαπά­νη των κρα­τι­κών προ­ϋ­πο­λο­γι­σμών μετα­ξύ 2009 και 2018 δια­μορ­φώ­θη­κε ως εξής:

2009: 5,1 δισ. ευρώ

2015: 2 δισ. ευρώ

2016: 1,945 δισ. ευρώ

2017: 2,270 δισ. ευρώ

2018: 1,945 δισ. ευρώ.

Για τη μεί­ω­ση αυτού του ποσού υπήρ­ξε κοι­νή επι­χει­ρη­μα­το­λο­γία από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, είτε ως Κυβερ­νή­σεις είτε ως αντι­πο­λί­τευ­ση, για “μεί­ω­ση της σπα­τά­λης”, για “αντι­με­τώ­πι­ση της πολυ­φαρ­μα­κί­ας”, για “νοι­κο­κύ­ρε­μα” κλπ. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι κατά τη διάρ­κεια της Εξε­τα­στι­κής Επι­τρο­πής για το σκάν­δα­λο της NOVARTIS, οι εκπρό­σω­ποι αυτών των Κομ­μά­των διεκ­δι­κού­σαν το ποιος συνέ­βα­λε πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κά στη μεί­ω­ση της δημό­σιας φαρ­μα­κευ­τι­κής δαπά­νης, που είχε ως απο­τέ­λε­σμα την εκτό­ξευ­ση των δαπα­νών των ασθε­νών για φάρμακα.

2. Σχε­τι­κά με τη συμ­με­το­χή των ασθε­νών στη φαρ­μα­κευ­τι­κή δαπάνη.

Όλες οι Κυβερ­νή­σεις εφάρ­μο­σαν μέτρα, προ­κει­μέ­νου να αυξη­θεί η συμ­με­το­χή των ασθε­νών στη φαρ­μα­κευ­τι­κή δαπά­νη και αντί­στοι­χα να μειω­θεί η κρα­τι­κή και ασφα­λι­στι­κή δαπά­νη (δημό­σια δαπά­νη). Με τους εξής τρόπους:

Α) Με την καθιέ­ρω­ση της “ασφα­λι­στι­κής τιμής” των φαρ­μά­κων που για ένα μεγά­λο μέρος τους είναι μικρό­τε­ρη της πραγ­μα­τι­κής λια­νι­κής τιμής. Επο­μέ­νως, η θεσμο­θε­τη­μέ­νη συμ­με­το­χή (0%-10%-25%) υπο­λο­γί­ζε­ται στην ασφα­λι­στι­κή τιμή και οι ασθε­νείς ανά­λο­γα πλη­ρώ­νουν εξ ολο­κλή­ρου ή μέρος της δια­φο­ράς από τη λια­νι­κή τιμή. Το απο­τέ­λε­σμα είναι για ένα φάρ­μα­κο το 25% συμ­με­το­χής του ασθε­νή και το 75% του ΕΟΠΥΥ να μετα­τρέ­πε­ται έως 80% και 20% αντίστοιχα

Β) Με την καθιέ­ρω­ση πλη­ρω­μής του 1 ευρώ ανά συντα­γή από τους ασφα­λι­σμέ­νους, το οποίο αφαι­ρεί­ται από τη συμ­με­το­χή του ΕΟΠΥΥ. Το απο­τέ­λε­σμα είναι το 25% συμ­με­το­χής του ασθε­νή και το 75% του ΕΟΠΥΥ για ένα φάρ­μα­κο αξί­ας 10 ευρώ να μετα­τρέ­πε­ται σε 35% και 65% αντίστοιχα.

Γ) Με τη διεύ­ρυν­ση της “αρνη­τι­κής λίστας” των φαρ­μά­κων, των ΜΗΣΥΦΑ και των ΓΕΔΙΦΑ (που πωλού­νται εκτός φαρ­μα­κεί­ων) που όλες αυτές οι κατη­γο­ρί­ες δεν απο­ζη­μιώ­νο­νται από τον ΕΟΠΥΥ.

Το απο­τέ­λε­σμα είναι ότι μόνο για τα απο­ζη­μιού­με­να από τον ΕΟΠΥΥ φάρ­μα­κα η μεσο­σταθ­μι­κή συμ­με­το­χή των ασθε­νών από 9% που έπρε­πε να είναι, έχει εκτι­να­χθεί πάνω από το 30%. Με όλα αυτά κατέ­λη­ξε το κρά­τος και τα ασφα­λι­στι­κά ταμεία να πλη­ρώ­νουν κατά 57,7% λιγό­τε­ρα, ενώ οι ασφα­λι­σμέ­νοι να πλη­ρώ­νουν συμ­με­το­χή κατά 43,1% περισ­σό­τε­ρα σε σχέ­ση με το 2009 και με την τάση αυτή η ανα­λο­γία να επι­δει­νώ­νε­ται σε βάρος των ασθενών.

Δ) Πιο συγκε­κρι­μέ­να για το 2021 η συμ­με­το­χή των ασθε­νών στη φαρ­μα­κευ­τι­κή δαπά­νη ήταν συνο­λι­κά 1,6 δισ. ευρώ. Από αυτά:

Μόνο 383 εκατ. ευρώ αφο­ρού­σαν στη θεσμο­θε­τη­μέ­νη συμ­με­το­χή (0%, 10%, 25%) για φάρμακα.

Το ποσό που κατέ­βα­λαν για την κάλυ­ψη της δια­φο­ράς μετα­ξύ λια­νι­κής και ασφα­λι­στι­κής τιμής δια­μορ­φώ­θη­κε στα 267 εκατ. ευρώ.

Για τα ΜΗΣΥΦΑ, οι ασθε­νείς πλή­ρω­σαν 308 εκατ. ευρώ, ενώ για φάρ­μα­κα της αρνη­τι­κής λίστας πλή­ρω­σαν 129 εκατ. ευρώ.

Πλή­ρω­σαν 521 εκατ. ευρώ για φάρ­μα­κα που απο­ζη­μιώ­νο­νται αλλά δεν τα συντα­γο­γρά­φη­σαν για διά­φο­ρους λόγους. (Απο­φυ­γή πλη­ρω­μής ιατρι­κής επί­σκε­ψης, φάρ­μα­κα που στοι­χί­ζουν πιο φτη­νά εκτός συντα­γο­γρά­φη­σης, δυσκο­λία στα ιατρι­κά ραντε­βού κλπ.).

3. Σχε­τι­κά με την κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση του ΕΟΠΥΥ μέρος της οποί­ας αφο­ρά και τη φαρ­μα­κευ­τι­κή δαπάνη.

Α) Με τους κρα­τι­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς της Κυβέρ­νη­σης του ΣΥΡΙΖΑ το 2017 και το 2018 περι­κό­πη­καν συνο­λι­κά 402 εκατ. Άφη­σαν μόνο 100 εκατ. ευρώ για τους ανα­σφά­λι­στους, που φυσι­κά δεν αρκούν στο ελά­χι­στο για την κάλυ­ψη των συνο­λι­κών τους ανα­γκών, αφού αυτό το ποσόν αφο­ρά την κρα­τι­κή δαπά­νη για το σύνο­λο των ανα­γκών υγεί­ας των ανα­σφά­λι­στων. Την περι­κο­πή αυτή καθώς και το ποσό για τους ανα­σφά­λι­στους το εφαρ­μό­ζει πλή­ρως και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ. Στην ουσία ανα­θέ­τουν τη δαπά­νη της φαρ­μα­κευ­τι­κής περί­θαλ­ψης των εξα­θλιω­μέ­νων στους φτω­χούς ασφα­λι­σμέ­νους με το λεη­λα­τη­μέ­νο εισό­δη­μα μέσω του ΕΟΠΥΥ.

Β) Με τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό του 2016 (ΣΥΡΙΖΑ) προ­βλέ­φθη­καν 717 εκατ. ευρώ έσο­δα στον ΕΟΠΥΥ από την αύξη­ση της εισφο­ράς των συντα­ξιού­χων στον κλά­δο υγεί­ας (από 4% σε 6%) στις κύριες συντά­ξεις και την επι­βο­λή 6% στις επι­κου­ρι­κές. Αυτό το μέτρο το δια­τη­ρεί μέχρι και σήμε­ρα η ΝΔ.

4. Ορι­σμέ­να μέτρα υπέρ της Φαρμακοβιομηχανίας

Όπως είναι γνω­στό, έχει επι­βλη­θεί το καθε­στώς των υπο­χρε­ω­τι­κών επι­στρο­φών (CLAWBACK) και εκπτώ­σε­ων (REBATE), με κρι­τή­ριο την υπέρ­βα­ση του κλει­στού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού για τα φάρ­μα­κα και το ύψος των πωλή­σε­ων αντί­στοι­χα. Αυτά τα ποσά εισπράτ­το­νται από τον ΕΟΠΥΥ. Αυτό απο­τε­λεί μόνι­μο σημείο αντι­πα­ρά­θε­σης ανά­με­σα στη φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νία και τις Κυβερνήσεις.

Τόσο η Κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Κυβέρ­νη­ση της ΝΔ πήραν στην ίδια κατεύ­θυν­ση μέτρα προ­κει­μέ­νου να απαλ­λα­χθεί η φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νία από ένα μέρος αυτών των υπο­χρε­ώ­σε­ων. Συγκε­κρι­μέ­να εφάρ­μο­σαν το μέτρο της αύξη­σης της δημό­σιας δαπά­νης για τα φάρ­μα­κα ‑χωρίς την αντί­στοι­χη κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση- που σημαί­νει ότι αυξή­θη­κε το όριο των δαπα­νών πέραν του οποί­ου αρχί­ζει να υπο­λο­γί­ζε­ται η “υπο­χρε­ω­τι­κή επι­στρο­φή”. Πρα­κτι­κά το ποσό της αύξη­σης αντι­στοι­χεί με το ποσό που παρα­μέ­νει στα ταμεία της φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νί­ας. Επί­σης, για συγκε­κρι­μέ­να χρέη της φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νί­ας τους έδω­σαν επι­πλέ­ον “δωρά­κι” για απο­πλη­ρω­μή σε 120 δόσεις.

Ταυ­τό­χρο­να, άλλο δωρά­κι προς τη Φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νία είναι η ισό­πο­ση αφαί­ρε­ση από τις “υπο­χρε­ω­τι­κές επι­στρο­φές” των ποσών που αφο­ρούν τις επεν­δύ­σεις για την ανά­πτυ­ξη της “έρευ­νας και της και­νο­το­μί­ας”. Ανά­πτυ­ξη δηλα­δή με “ξένα κόλλυβα”.

Με βάση το ότι στα βασι­κά ζητή­μα­τα της πολι­τι­κής στα φάρ­μα­κα Νέα Δημο­κρα­τία και ΣΥΡΙΖΑ έχουν την ίδια κατεύ­θυν­ση, έχουν υλο­ποι­ή­σει τα ίδια μέτρα, στην πρό­τα­ση της ανα­πλη­ρώ­τριας Υπουρ­γού της ΝΔ για αύξη­ση των “φθη­νών” φαρ­μά­κων για “να έχου­με” ο ΣΥΡΙΖΑ συμ­φω­νεί, εξη­γεί­ται για­τί υπάρ­χει δυνα­τό­τη­τα συμ­φω­νί­ας για Υπουρ­γό “κοι­νής απο­δο­χής”, αφού κοι­νά θα είναι τα αντι­λαϊ­κά μέτρα που θα υλο­ποι­η­θούν. Αυτό όμως ταυ­τό­χρο­να επι­βε­βαιώ­νει τον λόγο που ο λαός δεν μπο­ρεί να περι­μέ­νει τίπο­τα καλό από τους αυτό­κλη­τους “σωτή­ρες του”, που στην πρά­ξη απο­τε­λούν τους εναλ­λασ­σό­με­νους δημί­ους του. Η περι­πλά­νη­ση ανά­με­σα στο “πρω­τό­τυ­πο” φάρ­μα­κο της πολι­τι­κής της Νέας Δημο­κρα­τί­ας και στο “αντί­γρα­φο” του ΣΥΡΙΖΑ και των κάθε λογής ομοί­ων τους, δεν αλλά­ζει τη “δρα­στι­κή ουσία” της αντι­λαϊ­κής τους πολιτικής.

Το ΚΚΕ τονί­ζει την ανά­γκη οι εργα­ζό­με­νοι να αντι­στοι­χή­σουν τις διεκ­δι­κή­σεις τους με τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες τους. Να δυνα­μώ­σει η λαϊ­κή συσπεί­ρω­ση και πάλη που θα δια­μορ­φώ­νει τους κοι­νω­νι­κούς και πολι­τι­κούς όρους για έναν άλλον δρό­μο ανά­πτυ­ξης της παρα­γω­γής και της οικο­νο­μί­ας, με εργα­τι­κή — λαϊ­κή εξου­σία, που στο επί­κε­ντρο θα είναι η ικα­νο­ποί­η­ση των διευ­ρυ­μέ­νων λαϊ­κών ανα­γκών στη φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη. Με την όσο είναι δυνα­τόν αυτο­τέ­λεια στην παρα­γω­γή όλων όσων απαι­τού­νται, σε φάρ­μα­κα και εμβόλια.

Για να αξιο­ποιού­νται προς όφε­λός του όλες οι δια­θέ­σι­μες δυνα­τό­τη­τες ‑και άλλες που μπο­ρούν να ανα­πτυ­χθούν- της επι­στή­μης, της τεχνο­λο­γί­ας και του εξει­δι­κευ­μέ­νου προ­σω­πι­κού. Μόνο με αυτές τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις μπο­ρεί η φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη να απο­τε­λέ­σει ένα κατο­χυ­ρω­μέ­νο και δια­σφα­λι­σμέ­νο από το λαϊ­κό κρά­τος καθο­λι­κό και δωρε­άν λαϊ­κό δικαί­ω­μα. Για αυτό απαι­τεί­ται ανά­πτυ­ξη κρα­τι­κού φορέα έρευ­νας, παρα­γω­γής, εισα­γω­γής και δωρε­άν διά­θε­σης φαρ­μά­κων και εμβο­λί­ων από τις κρα­τι­κές μονά­δες Υγεί­ας, τα νοσο­κο­μεία, τα Κέντρα Υγεί­ας, το δίκτυο των κρα­τι­κών φαρ­μα­κεί­ων και κατάρ­γη­ση κάθε επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρά­σης στον χώρο του φαρμάκου.

Αυτή είναι η ρεα­λι­στι­κή διέ­ξο­δος για τη φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη του λαού, για­τί αυτή υπη­ρε­τεί τις ανά­γκες του. Γι’ αυτό η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ παντού, στις εκλο­γές και στο λαϊ­κό κίνη­μα, μπο­ρεί να δώσει δύνα­μη στο λαό να πρω­τα­γω­νι­στή­σει στη δια­μόρ­φω­ση των εξε­λί­ξε­ων με κρι­τή­ριο τις ανά­γκες του.

Σε αυτή την κατεύ­θυν­ση το ΚΚΕ παλεύ­ει για:

Πλή­ρη και διά παντός κατάρ­γη­ση όλων των “παράλ­λη­λων εξαγωγών”.

Καμία αύξη­ση των τιμών των φαρμάκων.

Εξα­σφά­λι­ση από το κρά­τος της δωρε­άν, πλή­ρους, σύγ­χρο­νης και απρό­σκο­πτης φαρ­μα­κευ­τι­κής περί­θαλ­ψης σε όλους.

Κατάρ­γη­ση του 1 ευρώ ανά συνταγή.

Κατάρ­γη­ση του ΦΠΑ στα φάρμακα.

Κατάρ­γη­ση της “ασφα­λι­στι­κής τιμής”. Όλα τα φάρ­μα­κα να απο­ζη­μιώ­νο­νται στη βάση της λια­νι­κής τιμής.

Κατάρ­γη­ση κάθε πλη­ρω­μής και συμ­με­το­χής όλων των ασθε­νών στη φαρ­μα­κευ­τι­κή δαπάνη.

Κατάρ­γη­ση των ΜΗΣΥΦΑ και ΓΕΔΙΦΑ. Όλα τα φάρ­μα­κα να συντα­γο­γρα­φού­νται δωρε­άν και να απο­ζη­μιώ­νο­νται 100% με κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση και φορο­λο­γία του κεφαλαίου.

Επε­ρω­τά­ται η Κυβέρ­νη­ση για την πολι­τι­κή της στον χώρο του Φαρμάκου».