Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θεσσαλονίκη: Τίμησαν τον κομμουνιστή ιδρυτή του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φώτη Γεωργιάδη

Αφιε­ρω­μέ­νη στην μνή­μη του Φώτη Γεωρ­γιά­δη ιδρυ­τή του Ελλη­νο­κου­βα­νι­κός Σύν­δε­σμος Φιλί­ας και Αλλη­λεγ­γύ­ης Θεσ­σα­λο­νί­κης, ο οποί­ος έφυ­γε από την ζωή τον Αύγου­στο του 2020, ήταν η χτε­σι­νή, Κυρια­κή 5 Φλε­βά­ρη, εκδή­λω­ση του Συν­δέ­σμου, στην αίθου­σα «Μανώ­λης Ανα­γνω­στά­κης» του Δημαρ­χεί­ου Θεσσαλονίκης.

Στην εκδή­λω­ση παρα­βρέ­θη­κε και η οικο­γέ­νεια του Φώτη Γεωρ­γιά­δη τα 3 παι­διά του με τις οικο­γέ­νειες τους  και ο αδελ­φός του.

Στην διάρ­κεια της εκδή­λω­σης ο Σύν­δε­σμος Φιλί­ας και Αλλη­λεγ­γύ­ης Θεσ­σα­λο­νί­κης έκο­ψε την πρω­το­χρο­νιά­τι­κή πίτα και η εκδή­λω­ση έκλει­σε με κου­βα­νέ­ζι­κα τρα­γού­δια από το συγκρό­τη­μα “duo los capos”.

Απ. Σκούφας: Τιμούμε τον αλύγιστο, σεμνό αγωνιστή

Τιμού­με σήμε­ρα τον αλύ­γι­στο, σεμνό και γεμά­το αυτα­πάρ­νη­ση αγω­νι­στή, εμπνευ­στή και πρω­το­στά­τη του κινή­μα­τος αλλη­λεγ­γύ­ης προς τη Σοσια­λι­στι­κή Κού­βα στην πόλη μας  το Φώτη Γεωρ­γιά­δη, που έφυ­γε από κοντά μας τον Αύγου­στο του 2020, τόνι­σε μιλώ­ντας για το Φώτη Γεωρ­γιά­δη, ο Από­στο­λος Σκού­φας, μέλος του ΔΣ του Ελλη­νο­κου­βα­νι­κός Σύν­δε­σμος Φιλί­ας και Αλλη­λεγ­γύ­ης Θεσσαλονίκης.

«Αφο­σιω­μέ­νος, ατα­λά­ντευ­τος και με ακλό­νη­τη πίστη στην υπό­θε­ση της ανα­τρο­πής του καπι­τα­λι­σμού και στα ιδα­νι­κά του ΚΚΕ, έδι­νε όλες του τις δυνά­μεις σε κάθε μάχη, μικρή ή μεγά­λη, με το χαμό­γε­λο, με το καλα­μπού­ρι, πάντα με τη μαχη­τι­κή αισιο­δο­ξία που τον διέ­κρι­νε. Η νίκη της Επα­νά­στα­σης του λαού της Κού­βας τον συνε­πή­ρε από την πρώ­τη στιγμή.

Μετά την ανα­τρο­πή των σοσια­λι­στι­κών καθε­στώ­των στην Ευρώ­πη, η Κού­βα έμει­νε μόνη και υπήρ­ξε ανά­γκη για έμπρα­κτη αλλη­λεγ­γύη στον ηρω­ι­κό της λαό που αντι­στά­θη­κε και αντι­στέ­κε­ται μέχρι σήμε­ρα κατά του Αμε­ρι­κά­νι­κου ιμπε­ρια­λι­σμού. Ο Φώτης Γεωρ­γιά­δης μαζί με άλλους 31 συνα­γω­νι­στές πρω­το­στά­τη­σε, το 1992,  στην ίδρυ­ση του Ελλη­νο­κου­βα­νι­κού Συν­δέ­σμου Θεσ­σα­λο­νί­κης, παρα­χω­ρώ­ντας το γρα­φείο του ως έδρα του Συν­δέ­σμου. Σύμ­φω­να μάλι­στα με την επι­θυ­μία του, που τη σεβά­στη­καν από­λυ­τα τα παι­διά του, το γρα­φείο αυτό παρα­μέ­νει ως έδρα του Συν­δέ­σμου μας και μετά το θάνα­τό του.

Από την πρώ­τη στιγ­μή ο Σύν­δε­σμος ανέ­πτυ­ξε μεγά­λη δρά­ση για την αλλη­λεγ­γύη προς τον Κου­βα­νι­κό λαό στέλ­νο­ντας τρό­φι­μα, φάρ­μα­κα και χρή­μα­τα από τις συνει­σφο­ρές των μελών του στο Νησί της Επα­νά­στα­σης. Στον απο­λο­γι­σμό των 10 πρώ­των χρό­νων δρά­σης ανα­φέ­ρε­ται ότι στάλ­θη­καν 30 τόνοι υλι­κών αξί­ας πάνω από 30,000,000 δρχ. και μετρη­τά 31,000,000 δρχ.

Β. Καραμπίδου: Σταθερά στο πλευρό του Κουβανικού λαού

Το 2000, επι­κε­φα­λής 25μελούς αντι­προ­σω­πεί­ας στο 2ο Παγκό­σμιο Συνέ­δριο στην Αβά­να τιμή­θη­κε με το κρα­τι­κό μετάλ­λιο της Επα­νά­στα­σης με την υπο­γρα­φή του Φιντέλ Κάστρο».

Πρό­σφα­τα ο Ελλη­νο­κου­βα­νι­κός Σύν­δε­σμος Φιλί­ας και Αλλη­λεγ­γύ­ης Θεσ­σα­λο­νί­κης σε εκδή­λω­ση που διορ­γά­νω­σε για το Δημό­σιο σύστη­μα υγεί­ας της Κού­βας ο Πρέ­σβης της Κού­βας Αρά­μις απέ­νει­με στον σύν­δε­σμο μας, τιμη­τι­κό βρα­βείο του Κου­βα­νι­κού Ινστι­τού­το Φιλί­ας των Λαών ως ένδει­ξη ανα­γνώ­ρι­σης της δρά­σης μας, για την ενί­σχυ­ση των δεσμών Φιλί­ας και Αλλη­λεγ­γύ­ης μετα­ξύ των δυο λαών και στην διά­δο­ση της αλή­θειας για την Κου­βα­νι­κή Επανάσταση.

«Αυτή η βρά­βευ­ση του συν­δέ­σμου, μας έδω­σε ιδιαί­τε­ρη χαρά, μας τιμά και δίνου­με την υπό­σχε­ση για την συνέ­χι­ση του αλλη­λέγ­γυου αγώ­να μας στον λαό της Κού­βας. Το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος αυτού του βρα­βεί­ου πιστώ­νε­ται στον Ιδρυ­τή και για πολ­λά χρό­νια Πρό­ε­δρο και «ψυχή» του Συν­δέ­σμου μας Φώτη Γεωρ­γιά­δη που στη σημε­ρι­νή μας εκδή­λω­ση τιμού­με τη μνή­μη του, σημεί­ω­σε η Βού­λα Καρα­μπί­δου, πρό­ε­δρος του συνδέσμου.

«Ο λαός της Κού­βας απέ­δει­ξε ότι ο ιμπε­ρια­λι­σμός δεν είναι ανί­κη­τος και μέσα από το παρά­δειγ­μα του δίνει δύνα­μη στους λαούς στην πάλη για την κατάρ­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρω­πο, για  την προ­ο­πτι­κή της νέας κοινωνίας.

Ο Ελλη­νο­κου­βα­νι­κός Σύν­δε­σμος Φιλί­ας & Αλλη­λεγ­γύ­ης, από την ίδρυ­σή του, στέ­κε­ται απο­φα­σι­στι­κά στο πλευ­ρό του κου­βα­νι­κού λαού και εκφρά­ζει την αλλη­λεγ­γύη και τη στή­ρι­ξή του με κάθε τρό­πο στην πάλη του, για να μπο­ρέ­σει να συνε­χί­σει στο δρό­μο που ο ίδιος επέ­λε­ξε, το σοσια­λι­σμό», σημεί­ω­σε χαρακτηριστικά.

Κ. Γεωργιάδη: Κουβαλάμε με περηφάνια το όνομα του πατέρα μας

«Κου­βα­λά­με με περη­φά­νια το όνο­μα του πατέ­ρα μας» τόνι­σε συγκι­νη­μέ­νη η κόρη του Φώτη Γεωρ­γιά­δη, Κατε­ρί­να.  «Τον ευχα­ρι­στού­με για­τί  μας έδω­σε αξιο­πρέ­πεια και την τιμή να κου­βα­λά­με με περη­φά­νια το όνο­μα μας», είπε  επι­λέ­γο­ντας να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει στην ομι­λία της τα λόγια του πατέ­ρα της « είμαι άτο­μο με απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα και δύνα­μη στη ζωή μου. Κοι­τά­ζω πάντα μπρο­στά. Έχω ανοι­χτό το παρά­θυ­ρο και βλέ­πω πάντα φως. Υπο­φέ­ρω πολύ όταν βλέ­πω την αδι­κία δίπλα μου, αν μου κόψουν το χέρι θα το αντέ­ξω δε θα κλά­ψω. Ενώ με την αδι­κία θα δακρύ­σω. Την ένιω­σα από παιδί».

Ο Φώτης Γεωρ­γιά­δης, πρό­σθε­σε η Κατε­ρί­να Γεωρ­γιά­δη λάτρευε τον Τσε Γκε­βά­ρα και πάντα επα­να­λάμ­βα­νε τα λόγια του «Κάνεις δεν είναι ευτυ­χι­σμέ­νος μόνος του αν και οι άλλοι δεν είναι ευτυχισμένοι».

Το βιογραφικό του Φ. Γεωργιάδη

Ο Φώτης Γεωρ­γιά­δης γεν­νή­θη­κε το 1935 στο Μυλο­χώ­ρι Κιλ­κίς. Ήταν παι­δί αγω­νι­στών. Ο πατέ­ρας του, μαχη­τής του ΕΛΑΣ, τραυ­μα­τί­στη­κε βαριά σε μάχη με τους ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες στην Τριά­δα, χωριό των Σερ­ρών. Πιά­στη­κε αιχ­μά­λω­τος, βασα­νί­στη­κε και δολο­φο­νή­θη­κε από τους ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες στα 37 του χρό­νια το 1943. Η μητέ­ρα του μετά τη δολο­φο­νία του πατέ­ρα του βασα­νί­στη­κε επα­νει­λημ­μέ­να από τους ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες για την αντι­στα­σια­κή της δρά­ση. Η αδελ­φή του, ανταρ­το­Ε­ΠΟ­Νί­τισ­σα και μαχή­τρια του ΔΣΕ.

Σπού­δα­σε στον “Ευκλεί­δη” στο Τμή­μα Μηχα­νο­λό­γων Εργο­δη­γών. Ο Φώτης Γεωρ­γιά­δης ήταν από μικρή ηλι­κία στο κίνη­μα. Συμ­με­τεί­χε στη Νεο­λαία της ΕΔΑ ως Γραμ­μα­τέ­ας της Οργά­νω­σης Ελευ­θε­ρί­ου Κορ­δε­λιού και στη Νεο­λαία Λαμπρά­κη αργό­τε­ρα. Μέλος του ΚΚΕ έγι­νε από το 1975. Το 1965 δια­τέ­λε­σε δημο­τι­κός σύμ­βου­λος στο δήμο Ελευ­θε­ρί­ου Κορ­δε­λιού, μέχρι τη σύλ­λη­ψή του στις 21 Απρί­λη 1967 από τη χού­ντα και την κρά­τη­σή του για 6 μήνες στη Γυά­ρο. Τρεις φορές υπο­ψή­φιος δήμαρ­χος Ελευ­θε­ρί­ου Κορ­δε­λιού και δύο φορές υπο­ψή­φιος νομαρ­χια­κός σύμ­βου­λος και υπο­ψή­φιος βου­λευ­τής Κιλ­κίς με το ΚΚΕ το 1981. Υπήρ­ξε μέλος του ΔΣ του Γυμνα­στι­κού Συλ­λό­γου ΗΡΑΚΛΗΣ και έφο­ρος Στί­βου το 1976, μέχρι που ο σύλ­λο­γος έγι­νε επαγ­γελ­μα­τι­κός. Υπήρ­ξε μέλος του ΔΣ του Ελλη­νο­σο­βιε­τι­κού Συν­δέ­σμου Θεσ­σα­λο­νί­κης από το 1975 μέχρι τη διά­λυ­σή του.

Από τις πρώ­τες εκλο­γές το Νοέμ­βριο του ‘92, εκλε­γό­ταν Πρό­ε­δρος του Συν­δέ­σμου σε όλες τις εκλο­γές μέχρι το 2015 οπό­τε και  ζήτη­σε να συμ­με­τέ­χει στο Δ.Σ. ως απλό μέλος λόγω ηλι­κί­ας. Ήταν όμως ο Επί­τι­μος Πρό­ε­δρός μας μέχρι το τέλος.

902.gr

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο