Ιρέν Ζολιό Κιουρί

Στις 12 Σεπτεμ­βρί­ου 1897 γεν­νιέ­ται η Ιρέν Ζολιό Κιου­ρί. Γαλ­λί­δα φυσι­κός και προ­ο­δευ­τι­κός παρά­γο­ντας της δημό­σιας ζωής. Κόρη του Πέτρου και της Μαρί­ας Κιου­ρί. Μετά την ολο­κλή­ρω­ση των σπου­δών της, εργά­στη­κε στο εργα­στή­ριο των γονιών της. Μετά το θάνα­το της μητέ­ρας της, το 1934, η Ιρέν ανέ­λα­βε την έδρα της στο πανε­πι­στή­μιο του Παρι­σιού. Στη διάρ­κεια της φασι­στι­κής κατο­χής, συμ­με­τεί­χε ενερ­γά στην αντί­στα­ση κατά των φασι­στών εισβολέων.

Μια από τις κύριες επι­στη­μο­νι­κές εργα­σί­ες είναι η ανα­κά­λυ­ψη της τεχνη­τής ραδιε­νέρ­γειας και η ανα­κά­λυ­ψη και διε­ρεύ­νη­ση των διερ­γα­σιών της εξα­ΰ­λω­σης και δημιουρ­γί­ας ζευ­γών. Το 1939 μαζί με τον Γιου­γκο­σλά­βο φυσι­κό Σάβιτς ανα­κοι­νώ­νει ότι ένα από τα προ­ϊ­ό­ντα που προ­κύ­πτουν από το βομ­βαρ­δι­σμό του ουρα­νί­ου με ουδε­τε­ρό­νια είναι το λαν­θά­νιο. Αυτή η εργα­σία συνέ­βα­λε απο­φα­σι­στι­κά στην ανα­κά­λυ­ψη της πυρη­νι­κής διά­σπα­σης. Το 1950, με από­φα­ση της γαλ­λι­κής κυβέρ­νη­σης, απο­κλεί­στη­κε (όπως και ο σύζυ­γός της Φρε­ντε­ρίκ) από την Επι­τρο­πή Ατο­μι­κής Ενέρ­γειας, εξαι­τί­ας της ενερ­γού συμ­με­το­χής της στο Παγκό­σμιο Κίνη­μα Ειρήνης.