Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ισπανία: Νέο κρούσμα λογοκρισίας στο Twitter με θύμα το ΚΚ των Εργαζομένων της Ισπανίας

Η λογο­κρι­σία του Twitter ξανα­χτύ­πη­σε. Αυτήν τη φορά, θύμα φίμω­σης υπήρ­ξε το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα των Εργα­ζο­μέ­νων της Ισπα­νί­ας (PCTE) του οποί­ου ο λογα­ρια­σμός στο Twitter τέθη­κε από χθες σε «προ­σω­ρι­νή αναστολή». 

Όπως καταγ­γέλ­λει σε ανα­κοί­νω­ση του το Γρα­φείο Τύπου του PCTE, το Twitter ανέ­στει­λε το λογα­ρια­σμό κάτω από το πρό­σχη­μα ότι ανι­χνεύ­θη­κε «ασυ­νή­θι­στη δρα­στη­ριό­τη­τα» χωρίς να δώσει περαι­τέ­ρω εξη­γή­σεις, παρά το αίτη­μα του κόμ­μα­τος για περισ­σό­τε­ρες πληροφορίες. 

Η χρο­νι­κή συγκυ­ρία που συνέ­βη αυτό ενι­σχύ­ει τις υπο­ψί­ες για καρα­μπι­νά­τη από­πει­ρα λογο­κρι­σί­ας, δεδο­μέ­νου ότι το PCTE είχε ανα­πτύ­ξει τις τελευ­ταί­ες εβδο­μά­δες αυξη­μέ­νη δρα­στη­ριό­τη­τα με άρθρα και αναρ­τή­σεις για την προ­στα­σία των εργα­ζό­με­νων από την παν­δη­μία του κορονοϊού. 

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό πως το τελευ­ταίο διά­στη­μα το κόμ­μα ξεκί­νη­σε να βγά­ζει στη δημο­σιό­τη­τα εται­ρεί­ες που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στην Ισπα­νία και οι οποί­ες χρη­σι­μο­ποιούν την κρί­ση παν­δη­μί­ας του Covid-19 ώστε να ανα­στέλ­λουν και να παρα­βιά­ζουν εργα­σια­κά δικαιώματα. 

Στην ανα­κοί­νω­ση του, το PCTE ανα­φέ­ρει πως «είναι απα­ρά­δε­κτο ότι η κατά­στα­ση συνα­γερ­μού χρη­σι­μεύ­ει για τον περιο­ρι­σμό της ελευ­θε­ρί­ας της έκφρασης».

Ασφα­λώς, δεν είναι η πρώ­τη φορά που το Twitter — όπως και άλλα μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης — προ­βαί­νει σε τέτοιου είδους ενέρ­γειες λογο­κρι­σί­ας. Θυμί­ζου­με ότι ο λογα­ρια­σμός του «ΑΤΕΧΝΩΣ» στο Twitter είχε ανα­στα­λεί ορι­στι­κά, χωρίς να δοθεί καμία περαι­τέ­ρω εξή­γη­ση (προ­φα­νώς είχε ενο­χλή­σει το αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό περιε­χό­με­νο των αναρ­τή­σε­ων), ενώ κατά το πρό­σφα­το παρελ­θόν σε ανά­λο­γη θέση είχαν βρε­θεί και κου­βα­νι­κά μέσα ενη­μέ­ρω­σης (π.χ. Cubadebate) των οποί­ων οι λογα­ρια­σμοί τέθη­καν σε αναστολή. 

Δεδο­μέ­νων των παρα­πά­νω, γίνε­ται ολο­έ­να και πιο σαφής τι σημαί­νει «ελευ­θε­ρία του λόγου» σε συν­θή­κες κρί­σης του καπι­τα­λι­σμού. Απο­κα­λύ­πτε­ται δε πλή­ρως ο ρόλος των- ελεγ­χό­με­νων από μεγά­λα μονο­πώ­λια — μέσων κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης στην προ­σπά­θεια να περιο­ρι­στούν οι «ενο­χλη­τι­κές φωνές».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο