Καισαριανή: Ξεκόλλησε από τον τοίχο και έπεσε κλιματιστικό στο 1ο Λύκειο!

Ένα ακό­μα «απα­ρά­δε­κτο» και επι­κίν­δυ­νο γεγο­νός, καταγ­γέλ­λει η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» Και­σα­ρια­νής, καθώς χθες στο 1ο Λύκειο της περιο­χής απο­κολ­λή­θη­κε και έπε­σε ένα ολό­κλη­ρο κλι­μα­τι­στι­κό, θέτο­ντας σε κίν­δυ­νο της ακε­ραιό­τη­τα μαθη­τών και εκπαιδευτικών.

Όπως τονί­ζει η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση», το γεγο­νός «επι­βε­βαιώ­νει την επεί­γου­σα ανά­γκη για μέτρα συντή­ρη­σης στα σχο­λεία της περιο­χής μας και όχι για “λόγια του αέρα” και “σχέ­δια στο χιό­νι” όπως μας έχει συνη­θί­σει η δημο­τι­κή αρχή της πόλης.

Και θέτου­με ευθύς εξαρ­χής δύο βασι­κά ερω­τή­μα­τα: Ήταν της “μοί­ρας του γρα­φτό” να κρε­μα­στεί το κλι­μα­τι­στι­κό σαν κλα­δί από δέντρο; Αν είχε τραυ­μα­τι­στεί κάποιος μαθη­τής, τι θα γινό­τα­νε τότε; Κι αν πάμε παρα­κά­τω, είναι της “μοί­ρας μας γρα­φτό” τα παι­διά μας να πηγαί­νουν σε σχο­λεία παγο­δρό­μια, σε κτί­ρια με ποντί­κια, σε κτί­ρια που “βοούν” από την υπο­συ­ντή­ρη­ση και αντι­κα­το­πτρί­ζουν σπι­θα­μή προς σπι­θα­μή την υπο­βάθ­μι­ση της σχο­λι­κής στέγης;

Στον 21ο αιώ­να εμείς και τα παι­διά μας πρέ­πει να συνη­θί­σου­με σε τέτοιες εικό­νες και να ευχό­μα­στε μην πέσει κανέ­να “κερα­μί­δι” στο κεφά­λι μας και μας πλακώσει;

Μέρα με τη μέρα απο­δει­κνύ­ε­ται ότι ένα προς ένα τα περι­στα­τι­κά απο­τε­λούν προ­ϊ­όν μιας πολι­τι­κής που στη λογι­κή του “κόστους — οφέ­λους” αφή­νει απ’ έξω επι­δει­κτι­κά κάθε τι που έχει να κάνει με τις ανά­γκες μας, κατα­λή­γο­ντας να μετρά­με μεγα­λύ­τε­ρους ή μικρό­τε­ρους κιν­δύ­νους για τα παι­διά μας που πάνε στο σχολείο!».

Η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» τονί­ζει επί­σης ότι «είναι το απο­τέ­λε­σμα της πολι­τι­κής που ασκεί η δημο­τι­κή αρχή που όπως έχου­με καταγ­γεί­λει ακό­μα και τα κου­τσου­ρε­μέ­να κον­δύ­λια από το κρά­τος για συντή­ρη­ση των σχο­λεί­ων δεν αποδίδονται».

Απαι­τεί εδώ και τώρα «η δημο­τι­κή αρχή να ανα­λά­βει τις ευθύ­νες της και να προ­βεί στις απαι­τού­με­νες ενέρ­γειες για την απο­κα­τά­στα­ση των ζημιών στο σύνο­λό τους χωρίς “ήξεις — αφή­ξεις”, “ναι μεν αλλά” και μπα­λώ­μα­τα κατά τον συνή­θη τρό­πο σε ανά­λο­γες περι­πτώ­σεις. Ταυ­τό­χρο­να, απαι­τού­με να δια­σφα­λι­στούν όλοι οι απα­ραί­τη­τοι όροι για τον προ­λη­πτι­κό έλεγ­χο των κτι­ρί­ων και όπου απαι­τεί­ται να γίνουν χωρίς καμία καθυ­στέ­ρη­ση οι ανα­γκαί­ες παρεμ­βά­σεις. Καμία ανα­μο­νή, εδώ και τώρα διεκ­δι­κού­με ασφα­λή κτί­ρια να πηγαί­νουν τα παι­διά μας».

902.gr

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας