Καπιταλιστικός οδοστρωτήρας: Για ραγδαία φτωχοποίηση των συνταξιούχων στις ΗΠΑ κάνει λόγο νέα έρευνα

Πρό­σφα­τη έρευ­να του Κέντρου Οικο­νο­μι­κής Πολι­τι­κής και Ανά­λυ­σης «Schwartz» προ­μη­νύ­ει ιδιαί­τε­ρα δυσά­ρε­στες εξε­λί­ξεις για τους μελ­λο­ντι­κούς συντα­ξιού­χους στις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες. Όπως ανα­φέ­ρει η έρευ­να, ένα σημα­ντι­κό ποσο­στό των εργα­ζό­με­νων που ανή­κουν στα «μεσαία κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα» ανα­μέ­νε­ται να βρε­θούν στο όριο της φτώ­χειας κατά την συντα­ξιο­δό­τη­ση τους. 

Πιο συγκε­κρι­μέ­να, 2 στους 5 αμε­ρι­κα­νούς πολί­τες μεσαί­ας κοι­νω­νι­κής δια­στρω­μά­τω­σης που πλη­σιά­ζουν στα ηλι­κια­κά όρια της συντα­ξιο­δό­τη­σης πρό­κει­ται να αντι­με­τω­πί­σουν ιδιαί­τε­ρα μεγά­λες οικο­νο­μι­κές δυσκο­λί­ες. Σε περί­που 8.5 εκα­τομ­μύ­ρια υπο­λο­γί­ζο­νται οι πολί­τες των ΗΠΑ, το βιο­τι­κό επί­πε­δο των οποί­ων ανα­μέ­νε­ται τα επό­με­να χρό­νια να πέσει δύο φορές κάτω από το ομο­σπον­δια­κό όριο της φτώχειας!

Σύμ­φω­να με στα­τι­στι­κά στοι­χεία της κυβέρ­νη­σης των ΗΠΑ, υπο­λο­γί­ζε­ται πως το 2050, οι αμε­ρι­κα­νοί πολί­τες άνω των 65 ετών θα ξεπερ­νούν τα 83 εκα­τομ­μύ­ρια. Καθώς το κόστος νοσο­κο­μεια­κής και ευρύ­τε­ρα ιατρι­κής περί­θαλ­ψης και φρο­ντί­δας στις ΗΠΑ αυξά­νε­ται (βλέ­πε­τε, σε αντί­θε­ση με τη γει­το­νι­κή Κού­βα όπου το σύστη­μα Υγεία είναι δωρε­άν, οι ιατρι­κές υπη­ρε­σί­ες στις ΗΠΑ κοστί­ζουν και μάλι­στα ακρι­βά), σε συν­δυα­σμό με τις πενι­χρές συντά­ξεις και το σχε­τι­κά υψη­λό κόστος ζωής, προ­μη­νύ­ει δύσκο­λες επο­χές για τους μη προ­νο­μιού­χους ηλι­κιω­μέ­νους της υπερδύναμης. 

Τα ευρή­μα­τα της παρα­πά­νω έρευ­νας έρχο­νται να προ­στε­θούν στα ήδη πολύ ανη­συ­χη­τι­κά δείγ­μα­τα για τη διεύ­ρυν­ση των κοι­νω­νι­κών ανι­σο­τή­των στη μητρό­πο­λη του καπι­τα­λι­σμού. Να θυμί­σου­με πως στις ΗΠΑ, περί­που 43 εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι (13,5% του πλη­θυ­σμού) ζουν στο όριο της φτώ­χειας, με 20 εκα­τομ­μύ­ρια εξ’ αυτών να δια­βιούν σε συν­θή­κες ακραί­ας φτώχειας!

Είναι στην ίδια χώρα, στις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες, που το 10% των πολι­τών ηλι­κί­ας άνω των 60 ετών (περί­που 5.4 εκα­τομ. άνδρες και γυναί­κες) ζουν σε συν­θή­κες δια­τρο­φι­κής ανα­σφά­λειας, αδυ­να­τώ­ντας να έχουν ένα πιά­το φαγη­τό στο τρα­πέ­ζι τους καθημερινά. 

Αν σε αυτά προ­σθέ­σου­με την αύξη­ση των αστέ­γων στις μεγα­λου­πό­λεις, τα περισ­σό­τε­ρα από 14 εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά (κάτω των 18 ετών) που ζουν στο όριο της φτώ­χειας και τα 6.3 εκα­τομ. νοι­κο­κυ­ριά που δια­βιούν σε συν­θή­κες εξαι­ρε­τι­κής επι­σι­τι­στι­κής ανα­σφά­λειας, τότε γίνε­ται σαφές ποιο είναι το πραγ­μα­τι­κό πρό­σω­πο του πολυ­δια­φη­μι­σμέ­νου καπι­τα­λι­στι­κού «παρά­δει­σου» των ΗΠΑ…