Κατά 600 εκατομμύρια έχει μειωθεί ο πληθυσμός των πουλιών στην ΕΕ από το 1980

«Η φύση σημαί­νει συνα­γερ­μό. Είναι επι­τα­κτι­κή ανά­γκη να αντι­με­τω­πί­σου­με την περι­βαλ­λο­ντι­κή και την κλι­μα­τι­κή κρί­ση ενιαία, μέσω της υπο­στή­ρι­ξης των αγρο-περι­βαλ­λο­ντι­κών προ­γραμ­μά­των, της προ­στα­σί­ας των ειδών, της αει­φο­ρι­κής δασο­πο­νί­ας και αλιεί­ας και φυσι­κά της επέ­κτα­σης του δικτύ­ου των προ­στα­τευό­με­νων περιο­χών», υπο­γραμ­μί­ζει η Ελλη­νι­κή Ορνι­θο­λο­γι­κή Εται­ρεία.

Σε σχε­τι­κή έρευ­να που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε από τη BirdLife International και τις Ορνι­θο­λο­γι­κές Οργα­νώ­σεις της Βρε­τα­νί­ας και της Τσε­χί­ας ανα­φέ­ρε­ται η μεί­ω­ση είναι της τάξης του 17–19%, ή με άλλα λόγια, μέσα σε 37 χρό­νια, ένα στα έξι που­λιά στην Ευρώ­πη έχει χαθεί (περί­που 600 εκα­τομ­μύ­ρια από το 1980 έως το 2017).

Μόλις έναν μήνα μετά τη δημο­σί­ευ­ση του ανα­θε­ω­ρη­μέ­νου Κόκ­κι­νου Κατα­λό­γου των Απει­λού­με­νων Που­λιών της Ευρώ­πης, δημο­σιο­ποι­η­θή­καν  στο περιο­δι­κό «Ecology and Evolution»

Η γενι­κό­τε­ρη μεί­ω­ση των πλη­θυ­σμών που­λιών που παρου­σιά­ζει η μελέ­τη απο­δί­δε­ται κατά κύριο λόγο στη σημα­ντι­κή μεί­ω­ση των κοι­νών ειδών. Όσο κι αν φαντά­ζει απί­στευ­το, η μεγα­λύ­τε­ρη πλη­θυ­σμια­κή μεί­ω­ση πανευ­ρω­παϊ­κά αφο­ρά τον κοι­νό μας σπι­το­σπουρ­γί­τη, είδος που κατα­γρά­φει απώ­λειες της τάξης του 50%, έχο­ντας μειω­θεί, από το 1980, κατά 247 εκα­τομ­μύ­ρια άτο­μα! Η πτώ­ση παρα­τη­ρεί­ται τόσο στους αγρο­τι­κούς όσο και στους αστι­κούς πλη­θυ­σμούς του σπουρ­γι­τιού και, παρό­λο που τα αίτια αυτής της δρα­μα­τι­κής μεί­ω­σης δεν είναι απο­λύ­τως ξεκά­θα­ρα, κύριοι παρά­γο­ντες θεω­ρού­νται η έλλει­ψη τρο­φής εξαι­τί­ας της απώ­λειας κατάλ­λη­λων ενδιαι­τη­μά­των, η ατμο­σφαι­ρι­κή ρύπαν­ση αλλά και ορι­σμέ­νες ασθέ­νειες των πουλιών.

Από τη μακρά λίστα των συνο­λι­κά 175 ειδών που σημειώ­νουν μεί­ω­ση, οκτώ είδη έχουν ανα­κη­ρυ­χθεί ως οι μεγά­λοι «χαμέ­νοι» (σπι­το­σπουρ­γί­της, κιτρι­νο­σου­σου­ρά­δα, ψαρό­νι, σιτα­ρή­θρα, θαμνο­φυλ­λο­σκό­πος, σκαρ­θά­κι, φανέ­το, δεντρο­σπουρ­γί­της) αντι­προ­σω­πεύ­ο­ντας το 69% της συνο­λι­κής κατα­γρα­φό­με­νης μείωσης.

Συγκρί­νο­ντας τις τάσεις των πλη­θυ­σμών ανά είδος βιο­τό­που, οι σημα­ντι­κό­τε­ρες απώ­λειες κατα­γρά­φο­νται σε είδη των αγρο­τι­κών και λιβα­δι­κών οικο­συ­στη­μά­των. Όπως έχουν κατα­δεί­ξει και άλλες έρευ­νες στο παρελ­θόν, οι αλλα­γές στις γεωρ­γι­κές πρα­κτι­κές ευθύ­νο­νται κατά πολύ για την από­το­μη μεί­ω­ση που σημειώ­θη­κε κατά τη 10ετία 1980–90, ενώ παρα­τη­ρεί­ται μια επι­βρά­δυν­ση κατά την τελευ­ταία δεκαετία.

Άλλα είδη που παρου­σιά­ζουν ανα­λο­γι­κά επί­σης μεγά­λη μεί­ω­ση είναι οι μετα­νά­στες μεγά­λων απο­στά­σε­ων, όπως η κιτρι­νο­σου­σου­ρά­δα και ο θαμνο­φυλ­λο­σκό­πος, αλλά και κάποια παρυ­δά­τια είδη πουλιών.

Από τα 378 είδη που έλα­βε υπό­ψη της η έρευ­να, 203 σημειώ­νουν αύξη­ση, με κυριό­τε­ρα τον μαυ­ρο­σκού­φη, τον δεντρο­φυλ­λο­σκό­πο, τον κότσυ­φα, τον τρυ­πο­φρά­χτη, την καρ­δε­ρί­να, τoν κοκ­κι­νο­λαί­μη, τη φάσ­σα και τη γαλα­ζο­πα­πα­δί­τσα. Οι λόγοι που έχουν οδη­γή­σει σε αυτές τις αυξη­τι­κές τάσεις, δεν είναι εύκο­λο να ερμηνευθούν.