ΚΚΕ: Ανυπόταχτα στην πάλη για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά

«Μπρο­στά και στην Παγκό­σμια Ημέ­ρα Κατά των Ναρ­κω­τι­κών εκφρά­ζε­ται το δίλημ­μα “τα κέρ­δη τους ή οι ζωές μας” και το ΚΚΕ στα­θε­ρά και ατα­λά­ντευ­τα παίρ­νει θέση και απα­ντά καθη­με­ρι­νά με τη δρά­ση του, με τους πρω­το­πό­ρους αγώ­νες του, με το Πρό­γραμ­μά του: με τη ζωή που δικαιού­νται και ονει­ρεύ­ο­νται οι πολ­λοί. Για αυτό και το ΚΚΕ είναι το μονα­δι­κό κόμ­μα που στα­θε­ρά και ατα­λά­ντευ­τα είναι ενά­ντια σε όλα τα ναρ­κω­τι­κά» τονί­ζει, σε ανα­κοί­νω­σή του, το ΚΚΕ.

«Η στά­ση που παίρ­νει ο καθέ­νας απέ­να­ντι στο κοι­νω­νι­κό φαι­νό­με­νο της τοξι­κο­ε­ξάρ­τη­σης σχε­τί­ζε­ται με το πού τοπο­θε­τεί τον άνθρω­πο και τις ανά­γκες του. Για το ΚΚΕ ο άνθρω­πος και οι ανά­γκες έχουν πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο στην οργά­νω­ση της κοι­νω­νι­κής και οικο­νο­μι­κής ζωής, για­τί ο ίδιος ο παρα­γω­γός του κοι­νω­νι­κού πλού­του πρέ­πει να είναι αυτός που θα τον καρ­πώ­νε­ται» ανα­φέ­ρει η ανα­κοί­νω­ση και προ­σθέ­τει, μετα­ξύ άλλων:

«Το ΚΚΕ δεν απο­δέ­χε­ται τη σαπί­λα του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος που θέλει τον άνθρω­πο στο περι­θώ­ριο της κοι­νω­νι­κής ζωής για να κερ­δί­ζουν μια χού­φτα παρά­σι­τα. Το ΚΚΕ δεν μπο­ρεί να απο­δε­χτεί την τοξι­κο­μα­νία, την κουλ­τού­ρα που τη συνο­δεύ­ει και τα ναρ­κω­τι­κά ως τρό­πο ζωής. Αντι­πα­λεύ­ου­με τη νομι­μο­ποί­η­ση των ναρ­κω­τι­κών, τον αντιε­πι­στη­μο­νι­κό δια­χω­ρι­σμό τους σε “σκλη­ρά και μαλα­κά”, την κυρί­αρ­χη αστι­κή πολι­τι­κή της “μεί­ω­σης της βλά­βης” που συντη­ρεί και θεριεύ­ει το φαι­νό­με­νο της τοξικομανίας».

Το ΚΚΕ στη­ρί­ζει κάθε άνθρω­πο που δίνει τη μάχη να απαλ­λα­γεί από τα ναρ­κω­τι­κά, στη­ρί­ζει την οικο­γέ­νειά του, τους εργα­ζό­με­νους στην πρό­λη­ψη και τη θερα­πεία και καλεί «σε ένα κοι­νό μέτω­πο πάλης για μια αντι­ναρ­κω­τι­κή πολι­τι­κή, που θα έχει στο επί­κε­ντρο τον άνθρω­πο και τις ανά­γκες του, για μια κοι­νω­νία ελεύ­θε­ρη από ναρ­κω­τι­κά και όχι με ελεύ­θε­ρα τα ναρκωτικά».

«Η νομι­μο­ποί­η­ση ναρ­κω­τι­κών έχει ένα βασι­κό στό­χο, να νομι­μο­ποι­η­θούν στη συνεί­δη­ση, κυρί­ως της νέας γενιάς, ως τρό­πος ζωής, για να μην αμφι­σβη­τη­θεί το ίδιο το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα ως η βάση της τοξικομανίας.

Η στά­ση όλων των μέχρι σήμε­ρα κυβερ­νή­σε­ων στη χώρα μας για το κοι­νω­νι­κό φαι­νό­με­νο των ναρ­κω­τι­κών, είναι υπο­κρι­τι­κή και έχει απο­τύ­χει ακρι­βώς για­τί απο­δέ­χο­νται τα ναρ­κω­τι­κά ως “φυσι­κό” φαι­νό­με­νο, ενός συστή­μα­τος που σαπί­ζει και οι ίδιοι στη­ρί­ζουν και συντη­ρούν. Ενι­σχύ­ουν τη “μεί­ω­ση της βλά­βης” και απο­δε­κα­τί­ζουν την πρό­λη­ψη, τη θερα­πεία και την κοι­νω­νι­κή επανένταξη.

Για την αστι­κή τάξη και τα κόμ­μα­τά της, η αντι­με­τώ­πι­ση του προ­βλή­μα­τος της τοξι­κο­μα­νί­ας έχει ως βασι­κό πυρή­να την πολι­τι­κή “κόστος — όφε­λος” αδια­φο­ρώ­ντας για τη ζωή και τον κοι­νω­νι­κό θάνα­το χιλιά­δων νέων ανθρώ­πων. Απέ­να­ντι σε αυτή την πολι­τι­κή, βρί­σκε­ται το ΚΚΕ που πιστεύ­ει στην ουσια­στι­κή αντι­με­τώ­πι­ση του κοι­νω­νι­κού προ­βλή­μα­τος των ναρ­κω­τι­κών. Αυτό μπο­ρεί να επι­τευ­χθεί μόνο όσο η οργα­νω­μέ­νη λαϊ­κή πάλη θα αντι­πα­λεύ­ει τις αιτί­ες που γεν­νούν και ανα­πα­ρά­γουν το πρό­βλη­μα, δηλα­δή τον ίδιο τον καπι­τα­λι­σμό» προ­σθέ­τει η ανα­κοί­νω­ση του κόμ­μα­τος και καταλήγει:

«Το ΚΚΕ διεκ­δι­κεί ενιαία στρα­τη­γι­κή πρό­λη­ψης, θερα­πεί­ας, κοι­νω­νι­κής επα­νέ­ντα­ξης και επι­στη­μο­νι­κής έρευ­νας, που θα έχει ως βάση τα αίτια του φαι­νο­μέ­νου και τον τρό­πο που αυτά επι­δρούν στην ψυχο­σύν­θε­ση του ατό­μου και τη σχέ­ση του με την κοινωνία.

Το ΚΚΕ διεκ­δι­κεί ενί­σχυ­ση των Κέντρων Πρό­λη­ψης και των “στε­γνών θερα­πευ­τι­κών προ­γραμ­μά­των” με επαρ­κή κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση και μόνι­μο προ­σω­πι­κό. Διεκ­δι­κεί “θερα­πεία υπο­κα­τά­στα­σης” υψη­λών επι­στη­μο­νι­κών προ­δια­γρα­φών για συγκε­κρι­μέ­νες πλη­θυ­σμια­κές ομά­δες εξαρ­τη­μέ­νων. Διεκ­δι­κεί να παρ­θούν όλα τα ανα­γκαία μέτρα από το κρά­τος για να αυξη­θεί το κίνη­τρο για θερα­πεία και να απο­τρα­πεί η αύξη­ση των υπο­τρο­πών ως από­το­κος της πανδημίας».