ΚΚΕ: ΝΑΤΟ, ΗΠΑ & ΕΕ προσπαθούν να μετατρέψουν το Κυπριακό σε εργαλείο εδραίωσης της κυριαρχίας τους στην Ανατ. Μεσόγειο

Συμπλη­ρώ­νο­νται σήμε­ρα 49 χρό­νια από την 20^ή Ιού­λη 1974, μέρα εκδή­λω­σης της τουρ­κι­κής εισβο­λής στην Κύπρο, που μετά την ολο­κλή­ρω­σή της στα μέσα Αυγού­στου του ίδιου χρό­νου, είχε απο­τέ­λε­σμα την τουρ­κι­κή κατο­χή του 36,3% του κυπρια­κού εδά­φους. Η πόρ­τα για την εισβο­λή των τουρ­κι­κών στρα­τευ­μά­των είχε ανοί­ξει πέντε μέρες πριν, στις 15 Ιού­λη, με την εκδή­λω­ση του χου­ντι­κού πρα­ξι­κο­πή­μα­τος και την ανα­τρο­πή από την ελλη­νι­κή χού­ντα του νόμι­μα εκλεγ­μέ­νου Προ­έ­δρου της Κυπρια­κής Δημο­κρα­τί­ας, αρχιε­πι­σκό­που Μακαρίου.

Λίγες μέρες μετά την εισβο­λή, στις 23 Ιού­λη, η στρα­τιω­τι­κή δικτα­το­ρία των Αθη­νών έπε­σε και παρέ­δω­σε τη θέση της στην ονο­μα­ζό­με­νη «κυβέρ­νη­ση εθνι­κής ενό­τη­τας» υπό τον Κ. Καρα­μαν­λή, που ήρθε για τον σκο­πό αυτό από το Παρί­σι και ορκί­στη­κε τα ξημε­ρώ­μα­τα της 24ης Ιού­λη 1974.

Η εισβο­λή στην Κύπρο ξεκί­νη­σε στις 5 το πρωί, όταν Τούρ­κοι αλε­ξι­πτω­τι­στές και δυνά­μεις κατα­δρο­μών κατέ­λα­βαν ενι­σχυ­μέ­νες θέσεις στον τουρ­κο­κυ­πρια­κό θύλα­κα Λευ­κω­σί­ας — Αγύρ­τας. Την ίδια ώρα στην Αθή­να, σε αλλε­πάλ­λη­λες συσκέ­ψεις με τους χου­ντι­κούς, αξιω­μα­τού­χοι των ΗΠΑ ξεκα­θά­ρι­ζαν ότι εκεί­νο που προ­εί­χε ήταν να δια­φυ­λα­χτεί ανέ­πα­φη η νοτιο­α­να­το­λι­κή πτέ­ρυ­γα του ΝΑΤΟ, πράγ­μα που σήμαι­νε πως η Ελλά­δα όφει­λε να μην ανα­λά­βει στρα­τιω­τι­κή πρω­το­βου­λία σε βάρος της Τουρκίας.

Η τουρ­κι­κή εισβο­λή στην Κύπρο έγι­νε θέμα στο Συμ­βού­λιο Ασφα­λεί­ας του ΟΗΕ, που ύστε­ρα από πιέ­σεις της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης, αργά το βρά­δυ της 20ής Ιού­λη, κατέ­λη­ξε ομό­φω­να στο γνω­στό Ψήφι­σμα 353. Το Ψήφι­σμα αυτό ζητού­σε παύ­ση των εχθρο­πρα­ξιών και των ξένων στρα­τιω­τι­κών επεμ­βά­σε­ων στην Κύπρο, σεβα­σμό στην ανε­ξαρ­τη­σία, στην κυριαρ­χία και την εδα­φι­κή της ακε­ραιό­τη­τα, άμε­ση απο­χώ­ρη­ση από το νησί κάθε ξένου στρα­τιω­τι­κού δυνα­μι­κού που υπήρ­χε εκεί και έναρ­ξη δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων ανά­με­σα σε Ελλά­δα, Τουρ­κία και Βρε­τα­νία για απο­κα­τά­στα­ση της ειρή­νης και της συνταγ­μα­τι­κής κυπρια­κής κυβέρνησης.

Παρά τις απο­φά­σεις και τις φρα­στι­κές κατα­δί­κες, ο κύβος είχε ριφθεί, με ευθύ­νη των ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων. Το έγκλη­μα σε βάρος της Κύπρου ολο­κλη­ρώ­θη­κε στις 4.30 π.μ. της 14ης Αυγού­στου 1974, όταν ξεκί­νη­σε η δεύ­τε­ρη φάση της τουρ­κι­κής εισβο­λής, που έχει μεί­νει στην ιστο­ρία με την επω­νυ­μία «ΑΤΤΙΛΑΣ 2».

ΟΧΙ σε «λύσεις» — ανοιχτής
ή συγκαλυμμένης — διχοτόμησης στην Κύπρο

Για τη συμπλή­ρω­ση 49 χρό­νων από την τουρ­κι­κή εισβο­λή στην Κύπρο, το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέ­δω­σε την ακό­λου­θη ανακοίνωση:

«…Σαρα­ντα­εν­νιά χρό­νια συμπλη­ρώ­νο­νται φέτος από το έγκλη­μα σε βάρος του κυπρια­κού λαού, την τουρ­κι­κή εισβο­λή που οδή­γη­σε σε χιλιά­δες νεκρούς, αγνο­ού­με­νους και εκτο­πι­σμέ­νους και στη μέχρι σήμε­ρα κατο­χή του 37% της Κύπρου.

Ο ρόλος του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ εκεί­νη την περί­ο­δο, το “άνοιγ­μα” του δρό­μου από την επί­σης ΝΑΤΟι­κή ελλη­νι­κή χού­ντα μαζί με την ΕΟΚΑ Β’ με το πρα­ξι­κό­πη­μα σε βάρος της κυβέρ­νη­σης Μακά­ριου και τελι­κά η εισβο­λή και κατο­χή από τον επί­σης ΝΑΤΟι­κό τουρ­κι­κό στρα­τό, αρκούν για να καταρ­ρί­ψουν κάθε αφή­γη­μα περί “ασφά­λειας” και “εγγύ­η­σης” των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των που — δήθεν — παρέ­χουν σε οποιον­δή­πο­τε λαό αυτές οι συμμαχίες.

Είναι οι ίδιοι που, μαζί με την ΕΕ, εμφανίζονται και σήμερα από τις κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα ως εγγυητές μιας “δίκαιης λύσης” στο Κυπριακό. Η αλήθεια είναι ότι συστηματικά προσπαθούν να το μετατρέψουν από διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής ανεξάρτητου κράτους σε εργαλείο για την εδραίωση της κυριαρχίας τους στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το ΚΚΕ καλεί σε επα­γρύ­πνη­ση, καθώς πλη­θαί­νουν οι κινή­σεις και οι παρεμ­βά­σεις για “αξιο­ποί­η­ση του παρα­θύ­ρου ευκαι­ρί­ας” μετά τις πρό­σφα­τες εκλο­γές σε Ελλά­δα, Τουρ­κία και Κύπρο, προς την κατεύ­θυν­ση επι­κίν­δυ­νων διευ­θε­τή­σε­ων υπό ΝΑΤΟι­κή ομπρέ­λα, τόσο στα Ελλη­νο­τουρ­κι­κά, μέσα από λύσεις “συν­δια­χεί­ρι­σης” και “συνεκ­με­τάλ­λευ­σης” με “υπο­χω­ρή­σεις” από κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα, όσο και στο Κυπρια­κό, με βάση τα διχο­το­μι­κά σχέ­δια των “δύο συνι­στώ­ντων κρατών”.

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κή η πρό­τα­ση της αμε­ρι­κα­νι­κής αντι­προ­σω­πεί­ας στην πρό­σφα­τη Σύνο­δο Κορυ­φής του ΝΑΤΟ για απα­λοι­φή των βασι­κών ονο­μα­σιών στους χάρ­τες της συμ­μα­χί­ας, προ­κει­μέ­νου να μην υπάρ­χει ανα­φο­ρά στην Κυπρια­κή Δημο­κρα­τία, αλλά αυτή να περι­γρά­φε­ται με συντεταγμένες!

Το ΚΚΕ αντι­τάσ­σε­ται στα­θε­ρά σε “λύσεις” — ανοι­χτής ή συγκα­λυμ­μέ­νης — διχο­τό­μη­σης στην Κύπρο, που στο δημο­ψή­φι­σμα του 2004 απέρ­ρι­ψε ο ίδιος ο κυπρια­κός λαός. Παρα­μέ­νει στα­θε­ρά αλλη­λέγ­γυο στον αγώ­να του κυπρια­κού λαού για τον τερ­μα­τι­σμό της κατο­χής και προ­βάλ­λει το δίκαιο αίτη­μα για μια Κύπρο ενιαία, ανε­ξάρ­τη­τη, ένα και όχι δύο κρά­τη, με μία και μόνη κυριαρ­χία, μία ιθα­γέ­νεια και διε­θνή προ­σω­πι­κό­τη­τα, ελεύ­θε­ρη από ξένες βάσεις και στρα­τεύ­μα­τα, κοι­νή πατρί­δα των Ελλη­νο­κυ­πρί­ων και των Τουρ­κο­κυ­πρί­ων, χωρίς ξένους εγγυ­η­τές και προ­στά­τες, με τον κυπρια­κό λαό πραγ­μα­τι­κά κυρί­αρ­χο στον τόπο του.

Αυτός είναι ο δρόμος που απαντά στα σημερινά επείγοντα προβλήματα και δίνει προοπτική στην πάλη του κυπριακού λαού. Ο αγώνας αυτός συμβαδίζει με την πάλη του ελληνικού και κυπριακού λαού για την απεμπλοκή των χωρών από όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για το ξήλωμα των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.

Πηγή Ριζο­σπά­στης