Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κλίντον-Μπους: Υποκριτική «αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό» από δυο εγκληματίες πολέμου

Μπιλ Κλί­ντον και Τζορτζ Μπους. Δυο πρό­ε­δροι των ΗΠΑ, τα ονό­μα­τα των οποί­ων έχουν γρα­φτεί με αίμα στις πιο σκο­τει­νές σελί­δες της σύγ­χρο­νης ιστορίας.

Δυο εγκλη­μα­τί­ες πολέ­μου, που ευθύ­νο­νται για εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες νεκρους σε Γιου­γκο­σλα­βία (1999), Αφγα­νι­στάν (2001), Ιρακ (2003) και αλλού. Για χιλιά­δες παι­διά που έμει­ναν ορφα­νά και χιλιά­δες μάνες που έχα­σαν τα παι­διά τους. Για εκα­τομ­μύ­ρια ξερι­ζω­μέ­νους ανθρώπους.

Αμε­τα­νό­η­τοι μέχρι και σήμε­ρα για τα εγκλή­μα­τα που διέ­πρα­ξαν — στο όνο­μα της «ελευ­θε­ρί­ας» και της «δημο­κρα­τί­ας» — οι δυο τους επι­σκέ­πτη­καν την Ουκρα­νι­κή καθο­λι­κή εκκλη­σία του Αγ. Βλα­δί­μη­ρου στο Σικά­γο προ­κει­μέ­νου να δεί­ξουν την «αλλη­λεγ­γύη τους στον λαό της Ουκρανίας».

Απο πότε οι μακε­λά­ρη­δες των λαών είναι σε θέση να δεί­ξουν αλλη­λεγ­γύη προς οποιο­δή­πο­τε θύμα πολέ­μου; Είναι ποτέ δυνα­τόν βια­στές να παρη­γο­ρή­σουν θύμα­τα βιασμών;

Έτσι είναι όμως. Εκτός από πολέ­μους, δυστυ­χία, θάνα­το και ξερι­ζω­μούς ο ιμπε­ρια­λι­σμός ανα­δύ­ει έντο­νες οσμές υπο­κρι­σί­ας. Σαν κι’ αυτην του Κλί­ντον, του Μπους και άλλων ιμπε­ρια­λι­στών μακε­λά­ρη­δων που τώρα κόπτο­νται, τάχα, για τον λαό της Ουκρα­νί­ας. Τώρα που κάποιος άλλος ιμπε­ρια­λι­στής, από το αντί­πα­λο «στρα­τό­πε­δο», δια­πράτ­τει εγκλή­μα­τα, αυτοί παρι­στά­νουν τα «περι­στέ­ρια της ειρήνης».

Και εγκλη­μα­τί­ες και υποκριτές!

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο