Κυκλοφόρησε το 5ο τεύχος της ΚΟΜΕΠ για το 2023

Το θετι­κό για το Κόμ­μα απο­τέ­λε­σμα των τοπι­κών εκλο­γών, σε συν­θή­κες ενός συνο­λι­κά αρνη­τι­κού συσχε­τι­σμού ή ενός αδύ­να­μου ακό­μα ρεύ­μα­τος αμφι­σβή­τη­σης της κυρί­αρ­χης πολι­τι­κής, επι­βε­βαιώ­νε­ται και από την άνο­δο σε ποσο­στά και ψήφους, την ανά­δει­ξη της Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης σε πρώ­τη δύνα­μη σε έξι Δήμους ως απο­τέ­λε­σμα της παρέμ­βα­σης του Κόμ­μα­τος όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα και συνε­πά­γε­ται ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρες ευθύ­νες. Απαι­τεί την ενί­σχυ­ση της ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κής παρέμ­βα­σης και της πρω­το­πό­ρας δρά­σης ώστε αυτό να δυνα­μώ­σει, να βαθύ­νουν και να διευ­ρυν­θούν οι πολι­τι­κοί δεσμοί με ακό­μα περισ­σό­τε­ρους εργα­ζό­με­νους, νέους, λαϊ­κά στρώ­μα­τα που δέχο­νται ολο­μέ­τω­πη επί­θε­ση στη ζωή και τα δικαιώ­μα­τά τους.

Η δου­λειά αυτή απο­κτά ιδιαί­τε­ρη σημα­σία σε συν­θή­κες που ενι­σχύ­ε­ται η πιθα­νό­τη­τα επέ­κτα­σης του πολέ­μου, με την επί­θε­ση του κρά­τους-δολο­φό­νου του Ισρα­ήλ στον παλαι­στι­νια­κό λαό να συνε­χί­ζε­ται και τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία να είναι σε εξέ­λι­ξη. Σε συν­θή­κες που, την ίδια στιγ­μή, τα σημά­δια της επερ­χό­με­νης καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης πλη­θαί­νουν και κλι­μα­κώ­νε­ται η αντι­λαϊ­κή επί­θε­ση στο σύνο­λο της ζωής και των δικαιω­μά­των των εργα­ζο­μέ­νων και των λαϊ­κών στρωμάτων.

Η δολο­φο­νι­κή επί­θε­ση του κρά­τους του Ισρα­ήλ στη Λωρί­δα της Γάζας και τη Δυτι­κή Όχθη με τη στή­ρι­ξη ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και ΕΕ, το αιμα­το­κύ­λι­σμα του παλαι­στι­νια­κού λαού με τους πάνω από 10.000 νεκρούς Παλαι­στί­νιους σε μόλις ένα μήνα, ανά­με­σά τους σχε­δόν 4.000 παι­διά, τους βομ­βαρ­δι­σμούς σε νοσο­κο­μεία, προ­σφυ­γι­κούς καταυ­λι­σμούς και ανθρω­πι­στι­κές απο­στο­λές, καταρ­ρί­πτουν με πάτα­γο την προ­πα­γάν­δα του ισραη­λι­νού κρά­τους και των συμ­μά­χων του.

Όλο αυτό το διά­στη­μα, μέσα από τις βρώ­μι­κες μεθο­δεύ­σεις του ισραη­λι­νού κρά­τους, των ευρω­α­τλα­ντι­κών μηχα­νι­σμών, της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, ΜΜΕ που δια­δί­δουν fake news, επι­διώ­κε­ται η χει­ρα­γώ­γη­ση του λαού ώστε να συντα­χτεί με τα σχέ­δια της αστι­κής τάξης στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή. Όμως η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τους εκθέ­τει κάθε μέρα και περισ­σό­τε­ρο, οι «ειδή­σεις» δια­ψεύ­δο­νται. Γι’ αυτό και απέ­συ­ραν την αθλιό­τη­τα για τα «ακέ­φα­λα μωρά», την πλα­στο­γρα­φία που έκα­ναν παρου­σιά­ζο­ντας σκο­τω­μέ­να παι­δά­κια της Λωρί­δας της Γάζας ως ισραη­λι­νά. Προ­σπα­θούν να μαζέ­ψουν ακό­μα και όσα διέ­δω­σαν για το πάρ­τι της νεο­λαί­ας στις 7 Οκτώ­βρη, κοντά στα σύνο­ρα, δίπλα από στρα­τιω­τι­κές μονά­δες και βάσεις του Ισρα­ήλ, αφού και από ισραη­λι­νές πηγές ακό­μα απο­κα­λύ­πτε­ται ότι στην περιο­χή έγι­νε σκλη­ρή ένο­πλη σύγκρου­ση και άμα­χοι βρέ­θη­καν στη μέση δια­σταυ­ρού­με­νων πυρών.

Αντί­στοι­χα καταρ­ρί­πτε­ται και το δήθεν «δικαί­ω­μα στην αυτο­ά­μυ­να» που από την πρώ­τη στιγ­μή επι­κα­λέ­στη­κε τόσο το Ισρα­ήλ όσο και ΗΠΑ-ΝΑΤΟ — ΕΕ, αλλά και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, για να προ­σφέ­ρουν την αμέ­ρι­στη στή­ρι­ξή τους. Απο­δει­κνύ­ε­ται πως το διε­θνές δίκαιο αξιο­ποιεί­ται κατά το δοκούν για να «νομι­μο­ποι­ή­σει» τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς. Έτσι, πότε γίνε­ται επί­κλη­σή του, πότε παρα­βιά­ζε­ται κατά­φω­ρα χωρίς καμία συνέ­πεια, με χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα την επί δεκα­ε­τί­ες ισραη­λι­νή κατο­χή σε παλαι­στι­νια­κά εδά­φη και τη μη εφαρ­μο­γή της από­φα­σης του ΟΗΕ από το 1967 για ανε­ξάρ­τη­το Παλαι­στι­νια­κό Κρά­τος με πρω­τεύ­ου­σα την Ανα­το­λι­κή Ιερουσαλήμ.

Ταυ­τό­χρο­να, στο­χο­ποιεί­ται προ­πα­γαν­δι­στι­κά η Χαμάς ως τρο­μο­κρα­τι­κή οργά­νω­ση, ώστε –στο όνο­μα της «αντι­τρο­μο­κρα­τι­κής δρά­σης»– να κατα­δι­κα­στεί η ανα­γκαία ένο­πλη αντί­στα­ση του παλαι­στι­νια­κού λαού ενά­ντια στην ισραη­λι­νή κατο­χή και να δικαιο­λο­γη­θεί η σφα­γή του ως «παρά­πλευ­ρη απώ­λεια» στη μάχη κατά της τρο­μο­κρα­τί­ας, κατά την πάγια τακτι­κή των ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων, ιδιαί­τε­ρα των ΗΠΑ, που χρη­σι­μο­ποί­η­σαν την ίδια ρητο­ρι­κή κατά κόρον μετά το 2000 για την εισβο­λή στο Ιράκ, το Αφγα­νι­στάν κ.ο.κ. Η Χαμάς είναι μια πολι­τι­κο­στρα­τιω­τι­κή ισλα­μι­κή οργά­νω­ση, με κοι­νω­νι­κή βάση και πολι­τι­κή απή­χη­ση, με την οποία το ΚΚΕ δεν έχει σχέ­σεις. Είναι προ­φα­νές όμως ότι η «αντι­τρο­μο­κρα­τι­κή δρά­ση» αξιο­ποιεί­ται ως πρό­σχη­μα από την πλειο­ψη­φία των αστι­κών κρα­τών ώστε να νομι­μο­ποιεί­ται ένα ευρύ σχέ­διο έντα­σης της κατα­στο­λής, με φακέ­λω­μα και παρα­κο­λου­θή­σεις με τη χρή­ση όλο και πιο εξε­λιγ­μέ­νων μηχα­νι­σμών, με διώ­ξεις και απα­γο­ρεύ­σεις των εργα­τι­κών — λαϊ­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων, με επι­θέ­σεις των δυνά­με­ων κατα­στο­λής στις εργα­τι­κές — λαϊ­κές κινη­το­ποι­ή­σεις. Οι ίδιοι αστι­κοί ισχυ­ρι­σμοί υπήρ­χαν σε προη­γού­με­νες δεκα­ε­τί­ες για τη δρά­ση της παλαι­στι­νια­κής οργά­νω­σης της Φατάχ και για κάθε εθνι­κό — απε­λευ­θε­ρω­τι­κό αγώ­να (για παρά­δειγ­μα στην Αλγερία).

Βασι­κός στό­χος είναι να κατα­δι­κα­στεί στις εργα­τι­κές — λαϊ­κές συνει­δή­σεις η ένο­πλη πάλη, το αυτο­νό­η­το δικαί­ω­μα των λαών να χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν όλες τις μορ­φές και τα μέσα προ­κει­μέ­νου να υπε­ρα­σπι­στούν τη ζωή και τα δικαιώ­μα­τά τους, να απαλ­λα­γούν από τους εκμε­ταλ­λευ­τές τους, που πνί­γουν στο αίμα τους λαούς για την κερ­δο­φο­ρία των μονο­πω­λια­κών ομίλων.

Και αυτό έχει ιδιαί­τε­ρη σημα­σία σε συν­θή­κες που ενι­σχύ­ε­ται το ενδε­χό­με­νο επέ­κτα­σης του πολέ­μου, με δεδο­μέ­νο αφε­νός ότι ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ εμπλέ­κο­νται με ανοι­χτή στή­ρι­ξη στο Ισρα­ήλ, ότι το υπό δια­μόρ­φω­ση ευρα­σια­τι­κό μπλοκ ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων, κυρί­ως Ρωσία και Κίνα, κρα­τούν πιο προ­σε­κτι­κή στά­ση αλλά με υπο­στή­ρι­ξη της Παλαι­στί­νης και διπλω­μα­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες, ότι ισχυ­ρά κρά­τη της περιο­χής, όπως η Σαου­δι­κή Αρα­βία αλλά και η Τουρ­κία, που προ­σέγ­γι­ζαν Ισρα­ήλ ή/και ΗΠΑ, άλλα­ξαν στά­ση, ότι εντεί­νο­νται οι στρα­τιω­τι­κές συγκρού­σεις ανά­με­σα στο Ισρα­ήλ και μια σει­ρά κρά­τη της περιο­χής που στη­ρί­ζουν του Παλαι­στί­νιους όπως το Ιράν, ο Λίβα­νος και η Συρία. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κές οι δηλώ­σεις του επι­κε­φα­λής της Χεζ­μπο­λάχ του Λιβά­νου Χ. Νασ­ρά­λα ότι «ανα­βαθ­μί­στη­καν» οι επι­χει­ρή­σεις της οργά­νω­σης απέ­να­ντι στο Ισρα­ήλ και ότι αυτό το μέτω­πο θα μεί­νει ενερ­γό, ενώ σε προη­γού­με­νο τηλε­ο­πτι­κό του διάγ­γελ­μα είχε δηλώ­σει για το ενδε­χό­με­νο κλι­μά­κω­σης των επι­θέ­σε­ων ότι «όλες οι επι­λο­γές είναι στο τρα­πέ­ζι». Αφε­τέ­ρου δε από το γεγο­νός ότι συνε­χί­ζε­ται ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ και Ρωσί­ας στην Ουκρα­νία: με αυξα­νό­με­νη έντα­ση στη Μαύ­ρη Θάλασ­σα με συνε­χείς πυραυ­λι­κές επι­θέ­σεις, αλλά και στη Βαλ­τι­κή με «ζημιές» σε αγω­γούς και υπο­θα­λάσ­σια καλώ­δια αλλά και ασκή­σεις στο ρώσι­κο θύλα­κα του Καλί­νιν­γκραντ, με ενί­σχυ­ση των αντι­θέ­σε­ων εντός του ευρω­α­τλα­ντι­κού στρα­το­πέ­δου (τόσο εντός ΗΠΑ όσο και εντός ΕΕ) λόγω της διάρ­κειας του πολέ­μου και τη δαπά­νη τερά­στιων ΝΑΤΟϊ­κών πόρων στην περιο­χή, με την ανα­κοί­νω­ση από πλευ­ράς ΕΕ για έναρ­ξη των εντα­ξια­κών δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων με Ουκρα­νία και Μολ­δα­βία, με την ενί­σχυ­ση των στρα­τιω­τι­κών εξο­πλι­σμών στην «Ανα­το­λι­κή Πτέ­ρυ­γα» του ΝΑΤΟ (Ρου­μα­νία, Βουλ­γα­ρία κ.ά) ύψους εκα­το­ντά­δων εκα­τομ­μυ­ρί­ων δολαρίων.

Ήδη έχουν συγκε­ντρω­θεί τερά­στιες στρα­τιω­τι­κές δυνά­μεις στην Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο, ενώ έχει ιδιαί­τε­ρη σημα­σία η απευ­θεί­ας συνά­ντη­ση Τζ. Μπάι­ντεν — Σι Τζι­μπίνγκ στις ΗΠΑ.

Η προ­κλη­τι­κή στή­ρι­ξη της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ στο κρά­τος του Ισρα­ήλ με το προ­κλη­τι­κό πρό­σχη­μα της «ανθρω­πι­στι­κής βοή­θειας» και η ταυ­τό­χρο­νη προ­βο­λή της χώρας ως «πυλώ­να στα­θε­ρό­τη­τας» εξυ­πη­ρε­τεί τα σχέ­δια της αστι­κής τάξης της Ελλά­δας να ενι­σχύ­σει τη θέση της στην περιο­χή, που συνε­πά­γε­ται ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη επί­θε­ση στους εργα­ζό­με­νους και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα. Την ίδια στιγ­μή, η όλο και βαθύ­τε­ρη εμπλο­κή με την απο­στο­λή ελλη­νι­κών πλοί­ων σε ΝΑΤΟϊ­κές απο­στο­λές, με την παρά­δο­ση και της 112 πτέ­ρυ­γας μάχης στην Ελευ­σί­να εκτός από τις βάσεις σε Λάρι­σα, Μαγνη­σία, Αλε­ξαν­δρού­πο­λη, Άρα­ξο και Ανδρα­βί­δα, με το Διε­θνές Κέντρο Αερο­πο­ρι­κής Εκπαί­δευ­σης στην Καλα­μά­τα να βρί­σκε­ται στην ευθύ­νη του ισραη­λι­νού στρα­τού προ­ε­τοι­μά­ζο­ντας πιλό­τους για επι­χει­ρή­σεις στην περιο­χή, αυξά­νουν τον κίν­δυ­νο να απο­τε­λέ­σει η χώρα «στό­χο αντι­ποί­νων» που θα πλη­ρώ­σει με βαριές θυσί­ες ο ελλη­νι­κός λαός.

Την ίδια στό­χευ­ση υπη­ρε­τούν τα παζά­ρια και οι επι­τα­χυ­νό­με­νες διευ­θε­τή­σεις στα ελλη­νο­τουρ­κι­κά, ενό­ψει και του πέμ­πτου Ανώ­τα­του Συμ­βου­λί­ου Συνερ­γα­σί­ας (ΑΣΣ) Ελλά­δας — Τουρ­κί­ας που ανα­κοι­νώ­θη­κε ότι θα πραγ­μα­το­ποι­η­θεί στην Αθή­να στις 7 Δεκέμ­βρη «κατό­πιν συνεν­νό­η­σης των δύο μερών». Προ­ω­θεί­ται η υπο­γρα­φή μιας σει­ρά συμ­φω­νιών ανά­με­σα σε τμή­μα­τα του κεφα­λαί­ου, πιθα­νά και για το Προ­σφυ­γι­κό, προ­ε­τοι­μά­ζο­ντας έτσι το έδα­φος για το «μεγά­λο συμ­βι­βα­σμό» και την προ­σφυ­γή –πιθα­νά– στο Διε­θνές Δικα­στή­ριο προ­κει­μέ­νου να επι­κυ­ρω­θεί η συνεκ­με­τάλ­λευ­ση σε Αιγαίο και Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο και εκχώ­ρη­ση κυριαρ­χι­κών δικαιωμάτων.

Όπως αντί­στοι­χα και η προ­ώ­θη­ση των σχε­δια­σμών στα Βαλ­κά­νια τόσο για το λεγό­με­νο «ενερ­γεια­κό διά­δρο­μο» προς τη Γερ­μα­νία, μέσα και από τα Δυτι­κά Βαλ­κά­νια, όσο και με το «μνη­μό­νιο κατα­νό­η­σης» για θέμα­τα ενερ­γεια­κής συνερ­γα­σί­ας που υπο­γρά­φη­κε μετα­ξύ των κυβερ­νή­σε­ων Ελλά­δας και ΗΠΑ και προ­ω­θεί τους ΝΑΤΟϊ­κούς σχε­δια­σμούς στην περιο­χή, στον αντα­γω­νι­σμό με άλλα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα.

Οι εργα­ζό­με­νοι και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα πλη­ρώ­νουν ήδη βαρύ­τα­το το λογα­ρια­σμό των συνε­πειών της πολι­τι­κής του κεφα­λαί­ου από τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία. Η αντι­λαϊ­κή επί­θε­ση θα ενι­σχυ­θεί ακό­μα περισ­σό­τε­ρο στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό εισό­δη­μα προ­κει­μέ­νου να στη­ρί­ζο­νται οι 
ΝΑΤΟϊ­κοί εξο­πλι­σμοί με 2 δισ. το χρό­νο, να επι­τευ­χθούν οι στό­χοι για τα πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα που επα­νέρ­χο­νται στα προ της παν­δη­μί­ας επί­πε­δα (2,1% από 0,6% πέρ­σι) με τη συνα­κό­λου­θη αύξη­ση των στό­χων του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού σε επι­πλέ­ον 6,2 δισ., δια­τη­ρώ­ντας την απαί­τη­ση να καλύ­πτε­ται το 95% των εσό­δων από τους εργα­ζό­με­νους και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα. Το εκρη­κτι­κό αυτό μίγ­μα, σε συν­δυα­σμό με την ακρί­βεια που συνε­χί­ζε­ται, με τις αυξή­σεις στα τρό­φι­μα και σε άλλα βασι­κά αγα­θά να βρί­σκε­ται τον Οκτώ­βρη στο 10%, συμπλη­ρώ­νο­ντας δυο χρό­νια συνε­χών αυξή­σε­ων, εξα­νε­μί­ζει το εργα­τι­κό — λαϊ­κό εισό­δη­μα μέχρι τα μέσα του μήνα.

Την ίδια στιγ­μή δια­τη­ρού­νται και ενι­σχύ­ο­νται οι φορο­α­παλ­λα­γές και ελα­φρύν­σεις για το μεγά­λο κεφά­λαιο, «ρέουν» οι επι­δο­τή­σεις από το Ταμείο Ανά­καμ­ψης για «πρά­σι­νες» επενδύσεις.

Την ίδια κατεύ­θυν­ση, της επί­τευ­ξης των ματω­μέ­νων πλε­ο­να­σμά­των και της ενί­σχυ­σης των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων με νέες φορο­α­παλ­λα­γές και επι­τά­χυν­ση της συγκέ­ντρω­σης, υπη­ρε­τεί το νέο φορο­λο­γι­κό νομο­σχέ­διο που κατέ­θε­σε σε δια­βού­λευ­ση η κυβέρ­νη­ση. Προ­κλη­τι­κά, στο όνο­μα της «πάτα­ξης της φορο­δια­φυ­γής», κλι­μα­κώ­νει την επί­θε­ση σε αυτα­πα­σχο­λού­με­νους (μετα­ξύ αυτών στη μεγά­λη πλειο­ψη­φία των αυτα­πα­σχο­λού­με­νων επι­στη­μό­νων), μικρούς ΕΒΕ και μισθω­τούς με «μπλο­κά­κι», καταρ­γώ­ντας στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα το αφο­ρο­λό­γη­το όριο, επι­βάλ­λο­ντας ορι­ζό­ντιο «τεκ­μαρ­τό εισό­δη­μα» που θα ξεκι­νά από τα 10.920 ευρώ και για όσους δια­τη­ρούν επι­χεί­ρη­ση πάνω από 10 έτη (που είναι η συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία) να προ­βλέ­πε­ται φόρος 2.300 ευρώ! Ταυ­τό­χρο­να προ­βλέ­πει νέες φορο­α­παλ­λα­γές για το μεγά­λο κεφά­λαιο, με μεί­ω­ση του φόρου συγκέ­ντρω­σης κεφα­λαί­ου και του φορο­λο­γι­κού συντε­λε­στή στις πωλή­σεις μετο­χών εισηγ­μέ­νων εταιρειών.

Η υλο­ποί­η­ση αυτής της πολι­τι­κής συμ­βα­δί­ζει και απαι­τεί την περαι­τέ­ρω έντα­ση της κατα­στο­λής που κλι­μα­κώ­νε­ται τις τελευ­ταί­ες μέρες απέ­να­ντι στις μεγά­λες κινη­το­ποι­ή­σεις που εκφρά­ζουν την αλλη­λεγ­γύη στον παλαι­στι­νια­κό λαό και απαι­τούν την απε­μπλο­κή της χώρας από τους επι­κίν­δυ­νους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς. Στην αλυ­σί­δα της κατα­στο­λής απέ­να­ντι στους εργα­τι­κούς λαϊ­κούς αγώ­νες, και μάλι­στα προ­λη­πτι­κά, ενι­σχύ­ο­νται κι επι­πλέ­ον κρί­κοι, με βάση τις κατευ­θύν­σεις της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, όπως τα μέτρα για την «πρό­λη­ψη της τρο­μο­κρα­τι­κής δρά­σης με την αντι­με­τώ­πι­ση της ριζο­σπα­στι­κο­ποί­η­σης» όπου στο­χο­ποιεί­ται ανοι­χτά η κομ­μου­νι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία και δρά­ση, κάθε φωνή που αμφι­σβη­τεί το σύστη­μα. Όπως τα μέτρα για την «αντι­με­τώ­πι­ση της παρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης», με τα οποία τα αστι­κά κρά­τη εφαρ­μό­ζουν ένα ευρύ πλέγ­μα ελέγ­χων στο δια­δί­κτυο, σκα­νά­ρο­ντας κάθε εικό­να, βίντεο, πλη­ρο­φο­ρία και επεμ­βαί­νο­ντας άμε­σα «κατε­βά­ζο­ντας» περιε­χό­με­νο, «κλει­δώ­νο­ντας» λογα­ρια­σμούς στα μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης, ενώ προ­βλέ­πο­νται αντί­στοι­χα πρό­στι­μα και ποι­νές. Όπως η δήθεν αντι­με­τώ­πι­ση της «ρητο­ρι­κής μίσους», που κατη­γο­ρεί ως «αντι­ση­μι­τι­σμό» οποια­δή­πο­τε αντί­δρα­ση στα δολο­φο­νι­κά σχέ­δια του κρά­τους του Ισρα­ήλ, που επι­τρέ­πει όχι μόνο την επέμ­βα­ση στο περιε­χό­με­νο ανα­κοι­νώ­σε­ων, δημο­σιευ­μά­των, αναρ­τή­σε­ων, αλλά και την κρα­τι­κή παρέμ­βα­ση στους ίδιους τους παρό­χους ιδιο­κτή­τες των μέσων, ακό­μη και χωρίς προη­γού­με­νη ενη­μέ­ρω­σή τους. Στη βάση αυτή, καθό­λου τυχαί­ες για το τι έπε­ται δεν ήταν οι πρό­σφα­τες απα­ρά­δε­κτες δηλώ­σεις του υπουρ­γού Παι­δεί­ας και του Ισραη­λι­τι­κού Συμ­βου­λί­ου που κατη­γό­ρη­σαν την ΟΛΜΕ για αντι­ση­μι­τι­σμό, για­τί τάχθη­κε στο πλευ­ρό του παλαι­στι­νια­κού λαού.

Τις στρα­τη­γι­κές επι­λο­γές της αστι­κής τάξης στην Ελλά­δα καθώς και των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ στην περιο­χή έχουν στη­ρί­ξει και τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα, τόσο ως κυβερ­νή­σεις παρα­δί­δο­ντας την αντι­λαϊ­κή σκυ­τά­λη στη ΝΔ όσο και ως αντι­πο­λί­τευ­ση. Αντί­στοι­χα, οι υπο­γρα­φές τους βρί­σκο­νται και κάτω από το αντι­δρα­στι­κό νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο που επι­διώ­κει να βάλει στο γύψο τους εργα­τι­κούς και λαϊ­κούς αγώ­νες, να ενι­σχύ­σει τους πολυ­πλό­κα­μους μηχα­νι­σμούς παρα­κο­λού­θη­σης, κατα­γρα­φής και λογο­κρι­σί­ας, με τη «βού­λα» της Ευρω­παϊ­κής Ένωσης.

Την περί­ο­δο αυτή, οι εξε­λί­ξεις στο ΣΥΡΙΖΑ με τη συνε­δρί­α­ση της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του, την πρό­τα­ση για δια­γρα­φή και τελι­κά τις απο­χω­ρή­σεις μεμο­νω­μέ­νων στε­λε­χών αλλά και της «Ομπρέ­λας», την «ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­ση» δυο –μέχρι στιγ­μής– βου­λευ­τών από την Κ.Ο., σημα­το­δο­τούν την επι­τά­χυν­ση των διερ­γα­σιών στη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία. Παρά τις αντι­θέ­σεις, όπως εκφρά­ζο­νται αυτό το διά­στη­μα από διά­φο­ρα είτε νυν είτε –πλέ­ον– πρώ­ην στε­λέ­χη του ΣΥΡΙΖΑ, από κοι­νού υπε­ρα­σπί­ζο­νται την πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ, τη στή­ρι­ξη δηλα­δή των κατευ­θύν­σε­ων της ΕΕ, των στό­χων του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης και των πρω­το­γε­νών πλε­ο­να­σμά­των, τις ελλη­νο­α­με­ρι­κα­νι­κές συμ­φω­νί­ες για τις βάσεις και την πολι­τι­κή σημαιο­φό­ρου του ΝΑΤΟ.

Επο­μέ­νως, καμία ανα­μο­νή δε χρειά­ζε­ται από αγω­νι­στές, προ­ο­δευ­τι­κούς ανθρώ­πους μπρο­στά στις εξε­λί­ξεις στη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία. Αυτές αφο­ρούν τη συγκρό­τη­ση του άλλου πόλου στο αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα με στό­χο την καλύ­τε­ρη ενσω­μά­τω­ση και χει­ρα­γώ­γη­ση του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος, όπως εκφρά­ζε­ται ήδη από αστι­κά επι­τε­λεία που δηλώ­νουν ανοι­χτά ότι «ο τόπος έχει ανά­γκη μια καλή και ισχυ­ρή αντι­πο­λί­τευ­ση όσο και μια καλή κυβέρ­νη­ση. (…) Όταν η εύλο­γη δυσα­ρέ­σκεια και η ματαί­ω­ση της ελπί­δας δεν βρί­σκουν λογι­κή διέ­ξο­δο, αρχί­ζει μετά να μπαί­νει κανείς στα μονο­πά­τια της παλα­βο­μά­ρας και των άκρων. Η χώρα χρειά­ζε­ται, λοι­πόν, δύο ισχυ­ρούς πόλους, γύρω από τους οποί­ους να μπο­ρούν να σχη­μα­τι­στούν βιώ­σι­μα και επαρ­κή κυβερ­νη­τι­κά σχήματα».

Οι μεγά­λες κινη­το­ποι­ή­σεις αλλη­λεγ­γύ­ης στον παλαι­στι­νια­κό λαό, απέ­να­ντι στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς στην περιο­χή και την εμπλο­κή της Ελλά­δας σε αυτούς, έδει­ξαν ότι οι λαοί έχουν τη δύνα­μη να βάλουν εμπό­δια στην προ­σπά­θεια να τους στοι­χί­σουν κάτω από το «εθνι­κό συμ­φέ­ρον», δηλα­δή κάτω από τα συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης, που στα πλαί­σια των ιμπε­ρια­λι­στι­κών σχε­δια­σμών και αντα­γω­νι­σμών στην περιο­χή γεν­νούν συνε­χώς μεγά­λους κιν­δύ­νους για τη ζωή και το μέλ­λον των εργα­τι­κών — λαϊ­κών οικο­γε­νειών και των παι­διών τους.

Οι εργα­ζό­με­νοι και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα έχουν τη δύνα­μη να ανα­τρέ­ψουν τα αντι­λαϊ­κά σχέ­δια, δυνα­μώ­νο­ντας την πάλη απέ­να­ντι στον πραγ­μα­τι­κό αντί­πα­λο που επι­τί­θε­ται σε όλα τα επί­πε­δα της ζωής και των δικαιω­μά­των τους, είτε πρό­κει­ται για τη βαθύ­τε­ρη εμπλο­κή στους πολε­μι­κούς σχε­δια­σμούς είτε με την εκτό­ξευ­ση της ακρί­βειας σε βασι­κά αγα­θά, στην ενέρ­γεια ενό­ψει ενός ακό­μα δύσκο­λου χει­μώ­να, με τις άθλιες συν­θή­κες για την Παι­δεία και την Υγεία του λαού.

Αυτό το τεύ­χος της ΚΟΜΕΠ περιλαμβάνει:

– Την Από­φα­ση της ΚΕ του ΚΚΕ για τις βασι­κές εκτι­μή­σεις και τα συμπε­ρά­σμα­τα από τη μάχη των δημο­τι­κών και περι­φε­ρεια­κών εκλο­γών και τα απο­τε­λέ­σμα­τά τους και στους δυο γύρους, στις 8 και 15 Οκτώ­βρη 2023.

Στην ενό­τη­τα Ιστορία:

– Την Εισή­γη­ση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για το περιε­χό­με­νο του Γ2 Τόμου του Δοκι­μί­ου Ιστο­ρί­ας (Περί­ο­δος 1967–1974), που απο­τε­λεί και την Εισα­γω­γή του Τόμου. Δίνε­ται το βασι­κό μεθο­δο­λο­γι­κό εργα­λείο προ­κει­μέ­νου να εκτι­μη­θεί σωστά η συγκε­κρι­μέ­νη περί­ο­δος, όπως ανα­λύ­ε­ται στο Δοκί­μιο, φωτί­ζο­ντας τις αιτί­ες που οδή­γη­σαν στην επι­βο­λή της Δικτα­το­ρί­ας, την εξέ­λι­ξή της. Γίνε­ται εκτί­μη­ση των θέσε­ων και της λει­τουρ­γί­ας του Κόμ­μα­τος, της δρά­σης του αυτή την περί­ο­δο. Ανα­λύ­ε­ται σε μεγα­λύ­τε­ρο βάθος ο φοι­τη­τι­κός και εργα­τι­κός — λαϊ­κός ξεση­κω­μός του Πολυτεχνείου.

Στην ενό­τη­τα Ιδε­ο­λο­γία — Πολιτική:

– Την ομι­λία του Γιώρ­γου Μαρί­νου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Δυνα­μώ­νου­με την αλλη­λεγ­γύη στον παλαι­στι­νια­κό λαό, αυξά­νου­με την επα­γρύ­πνη­ση μπρο­στά στις εξε­λί­ξεις», που ανα­δει­κνύ­ει τη δολο­φο­νι­κή επί­θε­ση του ισραη­λι­νού κρά­τους στη Γάζα και την πολύ­χρο­νη κατο­χή, τις θηριω­δί­ες σε βάρος του παλαι­στι­νια­κού λαού. Καταρ­ρί­πτει τα επι­χει­ρή­μα­τα της ισραη­λι­νής κυβέρ­νη­σης και των συμ­μά­χων της ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ, κατα­δει­κνύ­ει την εμπλο­κή της ελλη­νι­κής κυβέρ­νη­σης με βάση της επι­διώ­ξεις της αστι­κής τάξης. Τονί­ζει τη σημα­σία της ετοι­μό­τη­τας και της επα­γρύ­πνη­σης μπρο­στά στο ενδε­χό­με­νο επέ­κτα­σης του πολέ­μου, την ανά­γκη να εντα­θεί η αλλη­λεγ­γύη στον παλαι­στι­νια­κό λαό και η απαί­τη­ση να απε­μπλα­κεί η χώρα από τους πολε­μι­κούς σχεδιασμούς.

Στην ενό­τη­τα Εργα­τι­κό Κίνημα:

– Το άρθρο του Γιάν­νη Πρω­τού­λη, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Γορ­γά βήμα­τα στην ανα­σύ­ντα­ξη του κινή­μα­τος μέσα από τη μεγά­λη μαζι­κο­ποί­η­ση και μαχη­τι­κο­ποί­η­σή του», όπου ανα­δει­κνύ­ε­ται η σημα­σία και οι δυνα­τό­τη­τες, με βάση και τα απο­τε­λέ­σμα­τα των τοπι­κών εκλο­γών, να δυνα­μώ­σει η συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, να βαθύ­νουν οι πολι­τι­κοί δεσμοί με ευρύ­τε­ρες εργα­τι­κές και λαϊ­κές δυνά­μεις. Απο­τυ­πώ­νε­ται η θετι­κή πεί­ρα από την παρέμ­βα­ση του ΚΚΕ στην κατεύ­θυν­ση αυτή όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα, οι αδυ­να­μί­ες και η σημα­σία της άμε­σης, ουσια­στι­κής αντι­με­τώ­πι­σής τους, τα βήμα­τα που έχουν γίνει σε αυτή την κατεύθυνση.

Στην ενό­τη­τα Τέχνη — Πολιτισμός:

–Την ομι­λία της Αλέ­κας Παπα­ρή­γα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, στην εκδή­λω­ση της Σύγ­χρο­νης Επο­χής για την παρου­σί­α­ση της έκδο­σης «Ανι­χνεύ­ο­ντας το ρεμπέ­τι­κο». Η ομι­λία ανα­δει­κνύ­ει τη σημα­σία που δίνει το Κόμ­μα στη γνή­σια λαϊ­κή δημιουρ­γία. Τονί­ζει και συμ­βάλ­λει ουσια­στι­κά στην ανά­γκη πιο ολο­κλη­ρω­μέ­νης μελε­τη­τι­κής προ­σπά­θειας για το ρεμπέ­τι­κο, θέτο­ντας τους απα­ραί­τη­τους όρους για να μπο­ρεί να γίνει αυτό και πώς αυτοί υπη­ρε­τού­νται μέσα από τη συγκε­κρι­μέ­νη έκδοση.

Στην ενό­τη­τα Επι­στή­μη — Φιλοσοφία:

– Το Β΄ μέρος του άρθρου του Δημή­τρη Κοι­λά­κου, μέλους της ΙΕ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Το φιλο­σο­φι­κό περιε­χό­με­νο της δια­πά­λης για την ερμη­νεία της κβα­ντο­μη­χα­νι­κής: Μια από­πει­ρα δια­λε­κτι­κο­ϋ­λι­στι­κής κρι­τι­κής». Στο Β΄ μέρος το άρθρο εστιά­ζει σε ορι­σμέ­να ζητή­μα­τα που συγκε­ντρώ­νουν μεγά­λο ενδια­φέ­ρον (π.χ. το πρό­βλη­μα της μέτρη­σης, η απροσδιοριστία/αβεβαιότητα, το ζήτη­μα της τοπι­κό­τη­τας κ.ά.), τα οποία και ανα­λύ­ο­νται, σε μια από­πει­ρα διε­ρεύ­νη­σης των συν­θη­κών για την επε­ξερ­γα­σία δια­λε­κτι­κο­ϋ­λι­στι­κής κρι­τι­κής σε ό,τι αφο­ρά την ερμη­νεία της κβα­ντο­μη­χα­νι­κής και τη θεμε­λί­ω­σή της.

Στην ενό­τη­τα Βιβλιοπαρουσίαση:

– Τη συλ­λο­γή κει­μέ­νων του Β. Ι. Λένιν και του Ι. Β. Στά­λιν «Για την ταξι­κή πάλη στην Ουκρα­νία». Η έκδο­ση περι­λαμ­βά­νει, εκτός από ήδη δημο­σιευ­μέ­να κεί­με­να στα Άπα­ντα των Λένιν και Στά­λιν, είκο­σι τέσ­σε­ρα ντο­κου­μέ­ντα που δημο­σιεύ­ο­νται για πρώ­τη φορά στην ελλη­νι­κή γλώσ­σα. Συμ­βάλ­λει με πλού­σιο υλι­κό στην κατα­νό­η­ση της πορεί­ας συγκρό­τη­σης της ΕΣΣΔ, της πορεί­ας της σοσια­λι­στι­κής επα­νά­στα­σης στην περιο­χή της Ουκρα­νί­ας, στην παρα­πέ­ρα μελέ­τη τελι­κά της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης τον προη­γού­με­νο αιώ­να, σε αντι­πα­ρά­θε­ση με την αντι­κομ­μου­νι­στι­κή επί­θε­ση στην πολι­τι­κή της ΕΣΣΔ για το εθνι­κό ζήτημα.

– Την ειδι­κή έκδο­ση της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Πολυ­τε­χνείο Νοέμ­βρης 1073 Έμπνευ­ση, γνώ­ση και στή­ριγ­μα για τους λαϊ­κούς ξεση­κω­μούς του μέλ­λο­ντος», που ανα­δει­κνύ­ει την πεί­ρα από τη συμ­βο­λή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην ωρί­μαν­ση των γεγο­νό­των του Πολυ­τε­χνεί­ου. Τονί­ζει τα πολύ­τι­μα συμπε­ρά­σμα­τα και διδάγ­μα­τα από τον ηρω­ι­σμό και την αυτο­θυ­σία του φοι­τη­τι­κού, μαθη­τι­κού και γενι­κό­τε­ρα του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος κατά τη διάρ­κεια του ξεσηκωμού.

Τέλος, στο παρόν τεύ­χος δημο­σι-
εύο­νται τα Κομ­μα­τι­κά Ντο­κου­μέ­ντα της περιό­δου από 2.9.2023 μέχρι 16.11.2023.