Κυριάκος Μητσοτάκης: Στήριξη στο κεφάλαιο και ψίχουλα για το λαό

Τη δια­σφά­λι­ση των κερ­δών των μονο­πω­λια­κών ομί­λων δια­τυ­μπα­νί­ζει σε συνέ­ντευ­ξή του ο Κυριά­κος Μητσο­τά­κης στην εφη­με­ρί­δα «Ελεύ­θε­ρος Τύπος της Κυριακής».

Ανα­φε­ρό­με­νος στην πορεία της οικο­νο­μί­ας, ο πρω­θυ­πουρ­γός ανα­λύ­ει την καπι­τα­λι­στι­κή ανά­πτυ­ξη που εγγυά­ται για το κεφά­λαιο και τα κέρ­δη του ενώ για τους εργα­ζό­με­νους επι­κα­λεί­ται τα ψίχου­λα που – κατά και­ρούς – δίνει και τα οποία βέβαια φρο­ντί­ζει να τους τα παίρ­νει από την άλλη τσέπη.

Ενδει­κτι­κή είναι η απά­ντη­σή του στην ερώ­τη­ση για την πιθα­νό­τη­τα αύξη­σης του κατώ­τα­του μισθού μέσα στο 2022 όπου ανα­φέ­ρει: «Από εκεί και πέρα, για τον κατώ­τα­το μισθό δεν είμαι έτοι­μος ακό­μα να σας απα­ντή­σω. Έχω δεσμευ­τεί ότι θα υπάρ­ξει μία δεύ­τε­ρη αύξη­ση του κατώ­τα­του μισθού εντός του ’22 (…) Όμως, θέλω να τονί­σω θα ήταν σφάλ­μα εάν αυτή τη στιγ­μή παίρ­να­με οποια­δή­πο­τε από­φα­ση χωρίς να γνω­ρί­ζου­με, πρώ­τον, την πραγ­μα­τι­κή ανα­πτυ­ξια­κή δυνα­μι­κή της οικο­νο­μί­ας και, δεύ­τε­ρον, την πραγ­μα­τι­κή κατά­στα­ση των επιχειρήσεων».

Οσον αφο­ρά την “ανά­πτυ­ξη”, εδώ εμφα­νί­ζε­ται γαλα­ντό­μος όσον αφο­ρά το κεφά­λαιο και τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, δηλώ­νο­ντας πως η κυβέρ­νη­σή του ενδια­φέ­ρε­ται για «Μία ανά­πτυ­ξη η οποία προ­έρ­χε­ται ολο­έ­να και περισ­σό­τε­ρο από επεν­δύ­σεις και από εξα­γω­γές αγα­θών και υπη­ρε­σιών» (…) «Είμα­στε μια αξιό­πι­στη χώρα η οποία κάνει ουσια­στι­κές μεταρ­ρυθ­μί­σεις και βελ­τιώ­νει την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τά της. Αυτό έχει αντί­κρι­σμα στο κόστος δανει­σμού, στην ταχύ­τη­τα με την οποία εκτα­μιεύ­ο­νται οι ευρω­παϊ­κοί πόροι, στην άνε­ση με την οποία μπο­ρού­με πια να μιλά­με σε ξένους επεν­δυ­τές και να τους πεί­θου­με να επεν­δύ­ουν στην Ελλά­δα». Ουσια­στι­κά, διαφη­μί­ζει ως δέλε­αρ για ντό­πιους και ξένους επεν­δυ­τές, το χτύ­πη­μα των εργα­σια­κών δικαιω­μά­των που νομο­θέ­τη­σε η κυβέρ­νη­σή του για να έχει το κεφά­λαιο φθη­νό εργα­τι­κό δυναμικό.

Για την ακρίβεια, φταίει η παγκόσμια κρίση

Οσον αφο­ρά την ακρί­βεια και σε μια προ­σπά­θεια να δικαιο­λο­γή­σει την εφαρ­μο­ζό­με­νη πολι­τι­κή που έχει τσα­κί­σει, μισθούς, συντά­ξεις και λαϊ­κά εισο­δή­μα­τα, επι­κα­λεί­ται την παγκό­σμια κρί­ση τιμών ενώ ειδι­κά για τις αυξή­σεις στο ρεύ­μα, παρα­πέ­μπει στην κρα­τι­κή επι­δό­τη­ση της ενέρ­γειας για τα νοι­κο­κυ­ριά, η οποία είναι στα­γό­να στον ωκε­α­νό των αυξή­σε­ων και εφαρ­μό­ζε­ται για μικρό χρο­νι­κό διά­στη­μα, την ώρα που είναι κοι­νό μυστι­κό πως οι αυξή­σεις δεν έχουν προ­σω­ρι­νό χαρα­κτή­ρα, αλλά ήρθαν για να μείνουν.

Επι­κα­λεί­ται ακό­μα, την εφά­παξ ενί­σχυ­ση των 250 ευρώ προς τους χαμη­λο­συ­ντα­ξιού­χους, των οποί­ων το εισό­δη­μα έχει εξα­νε­μι­στεί τα τελευ­ταία χρό­νια από τις συνε­χείς περι­κο­πές αλλά και την κατάρ­γη­ση της 13ης – 14ης σύντα­ξης, και σε καμιά περί­πτω­ση δεν καλύ­πτει τις απώ­λειες που είχαν. Επί­σης, υπε­ρα­μύ­νε­ται την πολι­τι­κή της φορο­λη­στεί­ας των λαϊ­κών στρω­μά­των την ώρα που δίνει απλό­χε­ρα φορο­α­παλ­λα­γές για καύ­σι­μα κ.α. στο μεγά­λο κεφά­λαιο και τις επι­χει­ρή­σεις, στο όνο­μα της ενί­σχυ­σης της “αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας” και του “φιλι­κού επεν­δυ­τι­κού κλίματος”.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κή είναι η απά­ντη­σή του στην ερώ­τη­ση για το ενδε­χό­με­νο μεί­ω­σης του υψη­λού συντε­λε­στή ΦΠΑ 24% όπου δηλώ­νει «Όλα αυτά θα τα αξιο­λο­γή­σου­με με πολ­λή προ­σο­χή στα πλαί­σια του νέου μεσο­πρό­θε­σμου προ­γράμ­μα­τος. Και, βέβαια, θα εξαρ­τη­θούν αφε­νός από τον δημο­σιο­νο­μι­κό χώρο ο οποί­ος θα προ­κύ­ψει από τη ρωμα­λέα ανά­πτυ­ξη και από την άλλη από τη συζή­τη­ση που αφο­ρά το πλαί­σιο, το νέο δημο­σιο­νο­μι­κό Σύμ­φω­νο Στα­θε­ρό­τη­τας, άρα και από τους δημο­σιο­νο­μι­κούς στό­χους που θα έχου­με από το ’23 και μετά».

Νέοι εργαζόμενοι, χωρίς δικαιώματα, βορά στην εργοδοσία

Ερω­τώ­με­νος για τη νέα γενιά και τις συν­θή­κες εργα­σί­ας, ο Κυρ. Μητσο­τά­κης υπε­ρα­μύ­νε­ται της πολι­τι­κής που έχει μετα­τρέ­ψει σε φθη­νό εργα­τι­κό δυνα­μι­κό, χωρίς δικαιώ­μα­τα τους νέους, βορά στις ορέ­ξεις των εργο­δο­τών. Ανα­φέ­ρει χαρα­κτη­ρι­στι­κά «πασχί­ζου­με για να δώσου­με στα νέα παι­διά γνώ­σεις, δεξιό­τη­τες και ευκαι­ρί­ες να μπο­ρέ­σουν να χτί­σουν την επαγ­γελ­μα­τι­κή τους δια­δρο­μή στην πατρί­δα μας. Άρα, να μπο­ρέ­σου­με να ευθυ­γραμ­μί­σου­με τις ανά­γκες της αγο­ράς εργα­σί­ας, μια οικο­νο­μί­ας που ανα­πτύσ­σε­ται, με την προ­σφο­ρά δεξιο­τή­των σε επί­πε­δο νέας γενιάς». 

Και προ­σθέ­τει: «Οι ενερ­γη­τι­κές πολι­τι­κές εργα­σί­ας, και εκεί θέλω να δια­θέ­σου­με πολ­λούς πόρους από το Ταμείο Ανά­καμ­ψης, η από­κτη­ση πρό­σθε­των δεξιο­τή­των, η επα­νεκ­παί­δευ­ση του εργα­τι­κού μας δυνα­μι­κού, των νέων αλλά και των μεγα­λύ­τε­ρων, σε μία διαρ­κή δια­δι­κα­σία από­κτη­σης νέων δεξιο­τή­των, αυτό είναι ίσως η μεγα­λύ­τε­ρη πρό­κλη­ση την οποία καλού­μα­στε να αντι­με­τω­πί­σου­με. Έχου­με μια συνε­κτι­κή πολι­τι­κή για αυτόν τον σκο­πό, η οποία έχει να κάνει με την εκπαί­δευ­ση, τα δικαιώ­μα­τα, τη συμ­με­το­χή στην πολι­τι­κή δια­δι­κα­σία, την επαγ­γελ­μα­τι­κή απο­κα­τά­στα­ση, την ποιό­τη­τα ζωής, αυτό που απο­κα­λούν οι Αγγλο­σά­ξο­νες work-life balance, δηλα­δή ισορ­ρο­πία μετα­ξύ επαγ­γελ­μα­τι­κής και προ­σω­πι­κής ζωής». Φέρ­νει σαν παρά­δειγ­μα το Πρώ­το ένση­μο, που εφαρ­μό­ζει η κυβέρ­νη­σή του με βάση το οποίο οι εργο­δό­τες εισπράτ­τουν ζεστό χρή­μα για κάθε νεοει­σερ­χό­με­νο στην εργα­σία, ενώ οι εργα­ζό­με­νοι παίρ­νουν μισθούς – ψίχουλα.

Ειδι­κό­τε­ρα για την Τεχνι­κή Εκπαί­δευ­ση ο πρω­θυ­πουρ­γός σημειώ­νο­ντας χαρα­κτη­ρι­στι­κά ότι «Η από­φα­σή μας να στρέ­ψου­με κάποια νέα παι­διά προς την τεχνι­κή εκπαί­δευ­ση ήταν μία συνει­δη­τή από­φα­ση, η οποία πιστεύω ότι θα δικαιω­θεί σε βάθος χρό­νου», απο­κα­λύ­πτει την πρό­θε­ση της κυβέρ­νη­σης να υλο­ποι­ή­σει την αξί­ω­ση των επι­χει­ρή­σε­ων για φθη­νό εργα­τι­κό δυνα­μι­κό που θα αντα­πο­κρί­νε­ται στις άμε­σες ανά­γκες τους, την οποία μάλι­στα παρου­σιά­ζει σαν πολι­τι­κή προς όφε­λος της νέας γενιάς. Επί­σης, απο­κα­λύ­πτει για­τί η κυβέρ­νη­ση με νόμους ορθώ­νει  μεγα­λύ­τε­ρα εμπό­δια και φραγ­μούς προς τις πανε­πι­στη­μια­κές σπου­δές και ενι­σχύ­ει τους ταξι­κούς φραγ­μούς σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης.

Εκλογές στο τέλος της 4ετίας

Ο Κυρ. Μητσο­τά­κης επα­να­λαμ­βά­νει την πρό­θε­σή του να μην πάει σε εκλο­γές πριν το τέλος της τετρα­ε­τί­ας, επι­κα­λού­με­νος την ανά­γκη στα­θε­ρό­τη­τας του αστι­κού συστή­μα­τος ενώ ανα­φε­ρό­με­νος στις εκλο­γές του ΚΙΝΑΛ, εκφρά­ζει την προσ­δο­κία του για “έναν ανοι­χτό δίαυ­λο επι­κοι­νω­νί­ας” και “ουσια­στι­κή, ποιο­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση με προτάσεις”.

Για τις εξε­λί­ξεις στα Ελλη­νο­τουρ­κι­κά και την εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σής του, επα­να­λαμ­βά­νει ότι στό­χος του είναι «η ενί­σχυ­σης της θέσης της Ελλά­δας ως αξιό­πι­στου περι­φε­ρεια­κού παί­κτη, με τον οποίο θέλουν να συνο­μι­λούν όλοι», στο πλαί­σιο της γεω­στρα­τη­γι­κής ανα­βάθ­μι­σης της θέσης της εγχώ­ριας αστι­κής τάξης στην ευρύ­τε­ρη περιοχή.

“Αποτελεσματικό” το πρόστιμο των 100 ευρώ για τους ανεμβολίαστους

Για την παν­δη­μία, ο Κυρ. Μητσο­τά­κης υπε­ρα­μύ­νε­ται των μέτρων που έχουν διχά­σει τον λαό σε εμβο­λια­σμέ­νους και μη, και προ­σαρ­μό­ζει τα υγειο­νο­μι­κά πρω­τό­κολ­λα  στις ανά­γκες των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Χαρα­κτη­ρί­ζει “ικα­νο­ποι­η­τι­κή” την αύξη­ση στον ρυθ­μό εμβο­λια­σμών για τους άνω των 60 κι ενώ τους έχει επι­βάλ­λει 100 πρό­στι­μο τον μήνα για τους πεί­σει (!) ενώ για την κατά­στα­ση στο Εθνι­κό Σύστη­μα Υγεί­ας μετα­φέ­ρει τις ευθύ­νες στον ΣΥΡΙΖΑ, παρό­τι και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, όπως και οι υπό­λοι­πες προ­χω­ρού­σαν εδώ και χρό­νια, βήμα βήμα την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σή του προς όφε­λος του ιδιω­τι­κού τομέα.

902.gr