Κωνσταντίνα Κούνεβα: Το ΚΚΕ θα είναι δίπλα στο λαό, το αποτέλεσμα θα καθορίσει με τι δυνάμεις θα το κάνει

«Το ΚΚΕ ανε­ξαρ­τή­τως απο­τε­λέ­σμα­τος θα είναι δίπλα στον λαό, όμως το απο­τέ­λε­σμα των εκλο­γών της 25ης Ιού­νη θα καθο­ρί­σει με τι δυνά­μεις θα το κάνει, αν θα το κάνει από καλύ­τε­ρες θέσεις ή όχι. Η σημα­ντι­κή άνο­δος της τάξης του 40% που κατέ­γρα­ψε το ΚΚΕ στις προη­γού­με­νες εκλο­γές δεν πέρα­σε απα­ρα­τή­ρη­τη, όμως δε φτά­νει, θέλει πολύ παρα­πά­νω. Πολύ περισ­σό­τε­ρο που σε αυτές τις εκλο­γές για να δια­τη­ρη­θούν οι 26 βου­λευ­τι­κές έδρες χρειά­ζε­ται μεγα­λύ­τε­ρο ποσο­στό λόγω του εκλο­γι­κού νόμου, που χαρί­ζει έδρες στο πρώ­το κόμ­μα, κλέ­βο­ντας από τα υπό­λοι­πα» ανα­φέ­ρει, μετα­ξύ άλλων, σε συνέ­ντευ­ξη που παρα­χώ­ρη­σε στο «ethnos.gr», η υπο­ψή­φια βου­λευ­τής του ΚΚΕ, Κων­στα­ντί­να Κούνεβα.

Ανα­λυ­τι­κά η συνέντευξη:

- Το ΚΚΕ στην εκλο­γι­κή ανα­μέ­τρη­ση της 21ης Μαΐ­ου είδε τα ποσο­στά του να αυξά­νο­νται κατά σχε­δόν 2 μονά­δες σε σχέ­ση με τις εκλο­γές του 2019. Έχο­ντας πλέ­ον περά­σει τρεις εβδο­μά­δες από την πρώ­τη εκλο­γι­κή ανα­μέ­τρη­ση, ποια είναι η τελι­κή απο­τί­μη­ση του αποτελέσματος;

Το βασι­κό θέμα που πρέ­πει να πάρει σοβα­ρά υπό­ψη του ο ελλη­νι­κός λαός είναι ότι την επό­με­νη μέρα θα βρει απέ­να­ντί του μια αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση που επι­δί­ω­ξή της θα είναι να συνε­χί­σει την επί­θε­ση στο εισό­δη­μα και στα δικαιώ­μα­τά του. Πριν την 21η Μάη ξέρα­με πάνω – κάτω το αντι­λαϊ­κό πρό­γραμ­μα της επό­με­νης Κυβέρ­νη­σης, που θα είναι τα 350 προ­α­παι­τού­με­να του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, που μαζί ψήφι­σαν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Μετά τις εκλο­γές της 21ης Μάη μάθα­με και το χρώ­μα αυτής της Κυβέρ­νη­σης. Γι’ αυτό το λόγο ο κόσμος πρέ­πει να σκε­φτεί ποιο είναι το αντί­πα­λο δέος, ποιος θα είναι αυτός που θα κάνει πραγ­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση στην επό­με­νη Κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, που θα βάλει κυριο­λε­κτι­κά το κορ­μί του για να εμπο­δί­σει και να καθυ­στε­ρή­σει αντι­λαϊ­κά μέτρα, ποιος θα οργα­νώ­σει τον αγώ­να για να απο­σπά­σου­με νίκες και κατακτήσεις.

Από ποιον μπο­ρεί να περι­μέ­νει ο κόσμος; Από το ΣΥΡΙΖΑ που ζήτα­γε υπουρ­γούς κοι­νής απο­δο­χής ή από το ΠΑΣΟΚ; Όχι! Σας το λέω εγώ που ήμουν ευρω­βου­λευ­τής στο ΣΥΡΙΖΑ και γνω­ρί­ζω πολύ κόσμο, προ­ο­δευ­τι­κό, αρι­στε­ρό, που απο­γοη­τεύ­τη­κε από την εξέ­λι­ξη που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ, και ειλι­κρι­νά δεν προ­σμέ­νουν τίπο­τα από αυτόν. Ακό­μα και ορι­σμέ­νοι που επι­μέ­νουν να τον ψηφί­ζουν το κάνουν με βαριά καρ­διά και χωρίς καμία προ­σμο­νή. Για αυτό τους καλώ να μην πετά­ξουν την ψήφο τους, να μην την σκορ­πί­σουν δεξιά και αρι­στε­ρά. Να πάμε σαν ένας άνθρω­πος και να ψηφί­σου­με το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ ανε­ξαρ­τή­τως απο­τε­λέ­σμα­τος θα είναι δίπλα στον λαό, όμως το απο­τέ­λε­σμα των εκλο­γών της 25ης Ιού­νη θα καθο­ρί­σει με τι δυνά­μεις θα το κάνει, αν θα το κάνει από καλύ­τε­ρες θέσεις ή όχι. Η σημα­ντι­κή άνο­δος της τάξης του 40% που κατέ­γρα­ψε το ΚΚΕ στις προη­γού­με­νες εκλο­γές δεν πέρα­σε απα­ρα­τή­ρη­τη, όμως δε φτά­νει, θέλει πολύ παρα­πά­νω. Πολύ περισ­σό­τε­ρο που σε αυτές τις εκλο­γές για να δια­τη­ρη­θούν οι 26 βου­λευ­τι­κές έδρες χρειά­ζε­ται μεγα­λύ­τε­ρο ποσο­στό λόγω του εκλο­γι­κού νόμου, που χαρί­ζει έδρες στο πρώ­το κόμ­μα, κλέ­βο­ντας από τα υπόλοιπα.

- Ποιος είναι ο στό­χος του ΚΚΕ ενό­ψει της δεύ­τε­ρης και πιο κρί­σι­μης εκλο­γι­κής ανα­μέ­τρη­σης; Με δεδο­μέ­νο ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ αντα­γω­νί­ζο­νται για τη θέση της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης, σας ανη­συ­χεί το ενδε­χό­με­νο ορι­σμέ­νοι ψηφο­φό­ροι σας, οι οποί­οι ίσως να μην ταυ­τί­ζο­νται πλή­ρως με τις θέσεις του ΚΚΕ, να επι­λέ­ξουν να ψηφί­σουν ένα από τα δύο αυτά κόμματα;

Θέλου­με να πάμε όσο το δυνα­τόν ψηλό­τε­ρα. Αυτό θα ωφε­λή­σει τον ίδιο το λαό. Την ψήφο στο ΚΚΕ θα τη βρού­με δίπλα μας, στους χώρους δου­λειάς για ΣΣΕ, για μέτρα υγεί­ας και ασφά­λειας στην εργα­σία απέ­να­ντι στα εργα­τι­κά ατυ­χή­μα­τα που θυμί­ζουν γενο­κτο­νία. Θα τη βρουν δίπλα τους οι 700.000 άνθρω­ποι που πλει­στη­ριά­ζε­ται το σπί­τι τους και απει­λού­νται από τα “κορά­κια”, όσοι απει­λού­νται με δια­κο­πές ρεύ­μα­τος και νερού, θα τη βρει δίπλα του κάθε άνθρω­πος του μερο­κά­μα­του και βέβαια η νεο­λαία που δίνει μάχη να στή­σει τη ζωή της σε αντί­ξο­ες συνθήκες.

Άγχος δεν υπάρ­χει. Για­τί έχου­με καθα­ρό που θα βρε­θού­με την επό­με­νη μέρα και πολύ περισ­σό­τε­ρο έχου­με εμπι­στο­σύ­νη ότι παρά τις δυσκο­λί­ες και τα εμπό­δια ο ελλη­νι­κός λαός θα αξιο­ποι­ή­σει την πεί­ρα του και θα δυνα­μώ­σει κι άλλο το ΚΚΕ. Ο κόσμος δεν χρειά­ζε­ται βου­λευ­τι­κές έδρες που θα ενι­σχύ­σουν την κυβερ­νη­τι­κή αντι­λαϊ­κή πλειο­ψη­φία της επό­με­νης κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, ούτε βου­λευ­τι­κές έδρες που θα ενι­σχύ­σουν τη βολι­κή για το σύστη­μα «αντι­πο­λί­τευ­ση», που στα βασι­κά θα θυμί­ζει συμπο­λί­τευ­ση. Ο λαός έχει ανά­γκη από βου­λευ­τι­κές έδρες που θα είναι η μαχη­τι­κή και γνή­σια λαϊ­κή αντι­πο­λί­τευ­ση την επό­με­νη μέρα. Δυνα­τό ΚΚΕ, σημαί­νει δυνα­τός λαός και φοβι­σμέ­νο κεφάλαιο.

- Πώς αξιο­λο­γεί­τε το γενι­κό­τε­ρο απο­τέ­λε­σμα της κάλ­πης με την ευρεία νίκη της Νέας Δημο­κρα­τί­ας με ποσο­στά που ούτε ο ίδιος ο Κυριά­κος Μητσο­τά­κης δεν περί­με­νε; Το απο­δί­δε­τε σε γενι­κό­τε­ρες αλλα­γές νοο­τρο­πί­ας της ελλη­νι­κής κοινωνίας;

O κ. Μητσο­τά­κης ας μην ενθου­σιά­ζε­ται. Όσο θα υπάρ­χει ΚΚΕ καμία αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση δεν θα είναι παντο­δύ­να­μη. Θα το κατα­λά­βει πολύ γρή­γο­ρα αν ακό­μα δεν το ξέρει. Οι γενι­κό­τε­ρες αλλα­γές συντε­λού­νται στη ζωή του λαού και δυστυ­χώς πάμε από το κακό στο χει­ρό­τε­ρο. Γι’ αυτό ακρι­βώς το λόγο χρεια­ζό­μα­στε δυνα­τό ΚΚΕ, την επό­με­νη μέρα. Γι’ αυτό το λόγο δεν πρέ­πει να επι­λέ­ξου­με κόμ­μα­τα και κυβερ­νή­σεις που στή­ρι­ξαν αυτό το δρό­μο που μας έφε­ρε ως εδώ. Δεν είναι νοο­τρο­πία. Είναι μια ολό­κλη­ρη προ­πα­γάν­δα των βασι­κών κομ­μά­των του συστή­μα­τος που προ­βάλ­λουν στον λαό ως μονό­δρο­μο την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή τους.

Δεί­τε για παρά­δειγ­μα το ζήτη­μα της φορο­λο­γί­ας για το οποίο γίνε­ται πολ­λή συζή­τη­ση, αλλά δε γίνε­ται καμία συζή­τη­ση για το γεγο­νός ότι ο λαός στα φορο­λο­γι­κά έσο­δα του κρά­τους συμ­με­τέ­χει με ποσο­στό 95% και το μεγά­λο κεφά­λαιο με 5%. Δε γίνε­ται καμία συζή­τη­ση για την εθε­λο­ντι­κή φορο­λο­γία των εφο­πλι­στών από τη μία και για την υπέ­ρο­γκη φορο­λο­γία του λαού μας από την άλλη. Αυτά θεω­ρού­νται δεδο­μέ­να από όλους. Μόνο το ΚΚΕ τα αμφι­σβη­τεί και τα απο­κα­λύ­πτει, σπά­ει το κλί­μα συναί­νε­σης που θέλει το σύστη­μα, τη λογι­κή να τσα­κί­ζο­νται οι εργα­ζό­με­νοι για να μεγα­λώ­νουν τα κέρ­δη των λεγό­με­νων επενδυτών.

- Μετά από σχε­δόν μία δεκα­ε­τία, κατά την οποία βρε­θή­κα­τε στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτές τις εκλο­γές επι­λέ­ξα­τε να είστε υπο­ψή­φια με το ΚΚΕ; Πώς κατα­στα­λά­ξα­τε σε αυτή την απόφαση;

Απο­φά­σι­σα να συμπο­ρευ­τώ με το ΚΚΕ, για­τί είναι το μόνο Κόμ­μα που υπε­ρα­σπί­ζε­ται τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων, που βρί­σκε­ται μπρο­στά στον αγώ­να των εργα­ζο­μέ­νων και της νεο­λαί­ας. Είναι ένα κόμ­μα που υπε­ρα­σπί­ζε­ται την ειρή­νη και τη φιλία των λαών. Και βέβαια, για­τί έχει πρό­γραμ­μα εξου­σί­ας και δια­κυ­βέρ­νη­σης που είναι πραγ­μα­τι­κά προς όφε­λος του λαού και αυτό μπο­ρώ να το επι­βε­βαιώ­σω και από την προ­σω­πι­κή μου εμπει­ρία, καθώς όπως ξέρε­τε κατά­γο­μαι και μεγά­λω­σα στη Βουλγαρία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδια­φέ­ρε­ται για τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων. Εγώ για παρά­δειγ­μα προ­σπά­θη­σα όσο ήμουν στο ΣΥΡΙΖΑ να περά­σω μια απλή νομο­θε­τι­κή ρύθ­μι­ση για τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων στην καθα­ριό­τη­τα, αλλά όταν έφτα­σε η ώρα βρή­κα κλει­στές πόρ­τες και κλει­στά αυτιά. Αυτά δεν τα είδα μόνο εγώ. Τα είδαν και τα βλέ­πουν πολύς κόσμος που εμπι­στεύ­τη­κε το ΣΥΡΙΖΑ και τώρα σκέ­φτε­ται τι να κάνει. Να έρθει με το ΚΚΕ! Επι­λο­γή που μπο­ρεί να μας γεμί­σει περη­φά­νια και σίγου­ρα δε θα μετα­νιώ­σου­με γι’ αυτή.

- Τι απα­ντά­τε στην μόνι­μη κρι­τι­κή που ασκεί­ται στο ΚΚΕ, ότι δηλα­δή οι θέσεις αλλά και η λει­τουρ­γία του κόμ­μα­τος ανή­κουν στο παρελθόν;

Όσοι τα λένε αυτά, αν δε τα λένε εκ του πονη­ρού, σίγου­ρα δεν έχουν γνω­ρί­σει το ΚΚΕ. Εγώ όσο και­ρό συνερ­γά­ζο­μαι με το ΚΚΕ, βιώ­νω μια απί­στευ­τη συντρο­φι­κό­τη­τα, βιώ­νω την αλλη­λεγ­γύη, το σεβα­σμό και τη στή­ρι­ξη. Αυτά είναι παρελ­θόν; Και τι είναι το σύγ­χρο­νο; Ο ατο­μι­κός δρό­μος η λογι­κή του «πατά­τε επί πτω­μά­των» που υπο­στη­ρί­ζουν τα κόμ­μα­τα του συστήματος.

Παρελ­θόν είναι να σε πετά­νε από το σπί­τι σου για λίγα χρέη, να σε αφή­νουν χωρίς ρεύ­μα και νερό, να μην μπο­ρείς να έχεις θέρ­μαν­ση. Παρελ­θόν είναι να χάνο­νται ζωές σε χώρους δου­λειάς, να πεθαί­νουν άνθρω­ποι επει­δή δεν υπάρ­χουν ασθε­νο­φό­ρα. Σύγ­χρο­νο είναι να βρί­σκε­σαι απέ­να­ντι σε όλα αυτά, να παλεύ­εις την αδι­κία. Σύγ­χρο­νο είναι να είσαι στο σωμα­τείο σου, να ξέρεις και να υπε­ρα­σπί­ζε­σαι τα δικαιώ­μα­τά σου. Αλλά, ό,τι το σύστη­μα φοβά­ται, τα βαφτί­ζει «ξεπε­ρα­σμέ­να» ή «παρελ­θόν», για να έχει το κεφά­λι του ήσυχο.

- Τα στοι­χεία της ΟΣΕΤΕΕ, δεί­χνουν ότι η Ελλά­δα καταρ­ρί­πτει το ένα μετά το άλλο τα μαύ­ρα ρεκόρ των θυμά­των σε εργα­τι­κά δυστυ­χή­μα­τα. Από την αρχή του έτους έχουν χάσει τη ζωή τους περισ­σό­τε­ροι από 70 άνθρω­ποι εν ώρα εργα­σί­ας, ενώ ο συγκε­κρι­μέ­νος αριθ­μός αυξά­νε­ται γεω­με­τρι­κά κάθε χρό­νο. Ως ένα άτο­μο που έχει αφιε­ρώ­σει τη ζωή του στον δρό­μο του συν­δι­κα­λι­σμού, θεω­ρεί­τε ότι μπο­ρεί να μπει «φρέ­νο» σε αυτόν τον κατήφορο;

Είναι πάρα πολ­λά τα περι­στα­τι­κά εργα­τι­κών ατυ­χη­μά­των τα τελευ­ταία χρό­νια, που απο­δει­κνύ­ουν ότι δεν είναι η κακιά η ώρα, όπως θέλουν να μας πεί­σουν οι εργο­δό­τες και το κρά­τος. Πίσω από τα νού­με­ρα βρί­σκο­νται οικο­γέ­νειες που τρα­βά­νε το δρά­μα τους και που το μόνο που ζητά­νε είναι να είναι ο δικός τους άνθρω­πος ο τελευ­ταί­ος. Η αιτία είναι η έλλει­ψη μέτρων υγιει­νής και ασφά­λειας στους χώρους δου­λειάς, η εντα­τι­κο­ποί­η­ση της εργα­σί­ας, οι συνε­χείς αλλα­γές σε πόστα, η έλλει­ψη επαρ­κούς εκπαί­δευ­σης και όλων όσων είναι ανα­γκαία για την προ­στα­σία της ζωής και της υγεί­ας μέσα στους χώρους δουλειάς.

Οι εργο­δό­τες κοι­τά­νε το κόστος τους, αλλά οι εργά­τες πρέ­πει να κοι­τά­ξου­με τις ζωές μας. Η ελπί­δα μας είναι η οργά­νω­ση και δρά­ση μέσα στα συν­δι­κά­τα μας. Προ­σω­πι­κά συνε­χί­ζω να δίνω μια μεγά­λη μάχη για τους εργα­ζό­με­νους στην καθα­ριό­τη­τα, που έχουν αιτή­μα­τα δίκαια και ανα­γκαία και που δυστυ­χώς καμία Κυβέρ­νη­ση δεν ικα­νο­ποί­η­σε. Όμως τίπο­τα δεν έχει τελειώ­σει. Και βέβαια αγώ­νες που δόθη­καν και δίνο­νται όπως στην Cosco, στη ζώνη του Περά­μα­τος και αλλού δεί­χνουν το δρό­μο που πρέ­πει να ακολουθήσουμε.

- Είστε ένα πρό­σω­πο που έχει συν­δε­θεί όσο λίγα με την μάστι­γα της κακο­ποί­η­σης και της βίας κατά των γυναι­κών. Το κίνη­μα #metoo έφε­ρε στο προ­σκή­νιο αυτό κοι­νω­νι­κό ζήτη­μα που για χρό­νια κρυ­βό­ταν «κάτω από το χαλά­κι» και πρό­σφα­τα το είδα­με ακό­μα και σαν θέμα στις Πανελ­λα­δι­κές εξε­τά­σεις. Θεω­ρεί­τε ότι σαν κοι­νω­νία κάνου­με βήμα­τα προς την σωστή κατεύ­θυν­ση και πως σχο­λιά­ζε­τε όσους ζητούν αυστη­ρο­ποί­η­ση των ποι­νών για τους δράστες;

Θεω­ρώ ότι για να γίνουν βήμα­τα στην πρό­λη­ψη και την ολό­πλευ­ρη προ­στα­σία των κακο­ποι­η­μέ­νων γυναι­κών πρέ­πει να εξα­σφα­λι­στούν οι οικο­νο­μι­κές, κοι­νω­νι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις ώστε κάθε γυναί­κα να ζει ανε­ξάρ­τη­τη. Αυτό σημαί­νει να εξα­σφα­λί­ζε­ται το δικαί­ω­μα στη μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά, με στα­θε­ρό ωρά­ριο και μέτρα υγεί­ας και ασφά­λειας στο χώρο δου­λειάς, αυξή­σεις στους μισθούς, στην Υγεία, στην ολό­πλευ­ρη προ­στα­σία της οικογένειας.

Τέτοια μέτρα με ευθύ­νη δια­χρο­νι­κά των κυβερ­νή­σε­ων δεν έχουν παρ­θεί για­τί απο­τε­λούν «κόστος» για το κρά­τος και τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους. Πώς να προ­στα­τευ­τεί μια γυναί­κα από την εργο­δο­τι­κή βία, τον εργο­δο­τι­κό εκβια­σμό, την εντα­τι­κο­ποί­η­ση της δου­λειάς, όταν δεν υπάρ­χουν μέτρα υγεί­ας και ασφά­λειας στο χώρο δου­λειάς; Και απο­δεί­χθη­κε ότι «ασπί­δα προ­στα­σί­ας» για κάθε εργα­ζό­με­νη από τη βία στο χώρο δου­λειάς είναι ο αγώ­νας του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος με τη συμ­με­το­χή των γυναι­κών ενά­ντια στα καθη­με­ρι­νά «Τέμπη». Εκεί γίνο­νται «μάθη­μα ζωής» ο σεβα­σμός, η αλλη­λεγ­γύη, η συλ­λο­γι­κό­τη­τα κόντρα στις σάπιες αξί­ες του ατο­μι­σμού, του αντα­γω­νι­σμού, της ατο­μι­κής αλα­ζο­νεί­ας που καλ­λιερ­γού­νται στο σχο­λείο, στο πανε­πι­στή­μιο, άλλους θεσμούς του κράτους.

Προ­τε­ραιό­τη­τα πρέ­πει να δοθεί στην πρό­λη­ψη της βίας κατά των γυναι­κών που απαι­τεί ενη­με­ρω­τι­κά προ­γράμ­μα­τα από επι­στη­μο­νι­κούς, κρα­τι­κούς φορείς σε σχο­λεία, σε πανε­πι­στή­μια, σε χώρους νεο­λαί­ας. Ταυ­τό­χρο­να, χρειά­ζο­νται κρα­τι­κές κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες για την ολό­πλευ­ρη προ­στα­σία των γυναι­κών και των παι­διών, στε­λε­χω­μέ­νες με το ανα­γκαίο μόνι­μο επι­στη­μο­νι­κό προ­σω­πι­κό. Για αυτό αντι­πα­λεύ­ου­με την πολι­τι­κή όλων των κυβερ­νή­σε­ων, που έχουν κρα­τή­σει υπο­στε­λε­χω­μέ­να τα ελά­χι­στα συμ­βου­λευ­τι­κά κέντρα και τους ξενώ­νες φιλο­ξε­νί­ας κακο­ποι­η­μέ­νων γυναι­κών, χωρίς μόνι­μο προ­σω­πι­κό, ενώ η σχε­τι­κή ευρω­παϊ­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση είναι με ημε­ρο­μη­νία λήξης!

Το ΚΚΕ έχει συγκε­κρι­μέ­νες προ­τά­σεις για την αυστη­ρο­ποί­η­ση του ποι­νι­κού πλαι­σί­ου και της ποι­νι­κής μετα­χεί­ρι­σης των εγκλη­μά­των βίας κατά των γυναι­κών, με άξο­να το κίνη­τρο του δρά­στη. Κατα­δι­κά­ζει κατη­γο­ρη­μα­τι­κά κάθε φαι­νό­με­νο ατι­μω­ρη­σί­ας ή προ­σπά­θειας να πέσουν στα “μαλα­κά” οι δρά­στες τέτοιων απε­χθών εγκλη­μά­των. Και βέβαια το όποιο νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο υπάρ­χει, δεν μπο­ρεί να μην ελέγ­χε­ται η εφαρ­μο­γή του εξαι­τί­ας της απου­σί­ας αρμό­διων κρα­τι­κών υπηρεσιών.

Για αυτό έχει σημα­σία να δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας για να σπά­σει ο «φαύ­λος κύκλος» της εκμε­τάλ­λευ­σης, της πολύ­μορ­φης βίας και των δια­κρί­σε­ων σε βάρος της γυναίκας.

902.gr