«ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ: Η φτώχεια και η εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων στον πυρήνα της πολιτικής Τζιτζικώστα

Στις περιο­δεί­ες του περι­φε­ρειάρ­χη Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας (ΚΜ), Απ. Τζι­τζι­κώ­στα, όπου δια­φη­μί­ζει την «ευαι­σθη­σία» της διοί­κη­σης απέ­να­ντι στους «ευά­λω­τους και αδύ­να­μους συμπο­λί­τες μας», την ώρα που η Περι­φέ­ρεια παίρ­νει «τα πρω­τεία» στη φτώ­χεια και την ανερ­γία, ανα­φέ­ρο­νται με ανα­κοί­νω­σή τους ο υπο­ψή­φιος περι­φε­ρειάρ­χης Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας με τη «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση», Σωτή­ρης Αβρα­μό­που­λος, και οι περι­φε­ρεια­κοί σύμ­βου­λοι Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας, Βασί­λης Ρέβας, Θόδω­ρος Ιγνα­τιά­δης και Φιλιώ Σαρα­ντί­δου.

Στην ανα­κοί­νω­ση τονίζουν:

«Η φτώ­χεια και η εξα­θλί­ω­ση των λαϊ­κών στρω­μά­των στον πυρή­να της πολι­τι­κής της διοί­κη­σης της Περι­φέ­ρειας Κ. Μακεδονίας.

Ο περι­φε­ρειάρ­χης κ. Απ. Τζι­τζι­κώ­στας, τις τελευ­ταί­ες μέρες, περι­δια­βαί­νει τις Περι­φε­ρεια­κές Ενό­τη­τες δια­λα­λώ­ντας την “ευαι­σθη­σία” της διοί­κη­σης της ΠΚΜ απέ­να­ντι στους “ευά­λω­τους και αδύ­να­μους συμπο­λί­τες μας”.

Την ώρα που η πρω­τιά που χαρα­κτη­ρί­ζει την ΠΚΜ είναι πρω­τιά ανερ­γί­ας, φτώ­χειας και εξα­θλί­ω­σης που ξεπερ­νά το 1/3 του πλη­θυ­σμού της και την κατα­τάσ­σει ανά­με­σα στις πρώ­τες Περι­φέ­ρειες της χώρας σε αυτούς τους δεί­κτες. Κάτι που δεν αντι­στρά­φη­κε ούτε και αμβλύν­θη­κε ουσια­στι­κά από την πρω­τιά της Περι­φέ­ρειας ΚΜ στην απορ­ρο­φη­τι­κό­τη­τα των κον­δυ­λί­ων του ΕΣΠΑ στο σύνο­λο της χώρας, μιας και τα κρι­τή­ρια με τα οποία κατευ­θύ­νο­νται αυτά τα κον­δύ­λια, όπως και το σύνο­λο των “ανα­πτυ­ξια­κών” προ­τε­ραιο­τή­των που θέτει η διοί­κη­ση της ΠΚΜ υπη­ρε­τούν την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα και την κερ­δο­φο­ρία των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και όχι την κάλυ­ψη των λαϊ­κών αναγκών.

Η διοί­κη­ση της Περι­φέ­ρειας Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας προ­κα­λεί με τους πανη­γυ­ρι­σμούς της, για το ότι δήθεν “η αλλη­λεγ­γύη ήταν και είναι ο πυρή­νας της πολι­τι­κής της” επι­κα­λού­με­νη το πρό­γραμ­μα της “Επι­σι­τι­στι­κής και Βασι­κής Υλι­κής Συν­δρο­μής” (με συγ­χρη­μα­το­δό­τη­ση του Ταμεί­ου Ευρω­παϊ­κής Βοή­θειας για τους Από­ρους — ΤΕΒΑ), που υλο­ποί­η­σε τα προη­γού­με­να δυο χρό­νια, σε συνερ­γα­σία με τους φορείς της περιοχής.

Είναι ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη η πρό­κλη­ση, μιας και στον 21ο αιώ­να που ζού­με η παρα­γω­γι­κό­τη­τα της εργα­σί­ας, οι δυνα­τό­τη­τες της επι­στή­μης και των τεχνο­λο­γι­κών εφαρ­μο­γών της, οι παρα­γω­γι­κές δυνα­τό­τη­τες της χώρας μας, στις οποί­ες η ΠΚΜ έχει σημα­ντι­κό­τα­το ειδι­κό βάρος, μπο­ρούν όχι μόνο να εξα­λεί­ψουν την πεί­να και τη φτώ­χεια, αλλά να δια­σφα­λί­σουν τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις ώστε οι εργα­ζό­με­νοι, συνο­λι­κά ο λαός μας, να έχουν υπε­ρε­πάρ­κεια και σε ποιο­τι­κά είδη δια­τρο­φής, και σε κάθε λογής αγα­θά που θα τους επι­τρέ­πουν να ζουν ικα­νο­ποι­η­τι­κά, με βάση τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες τους.

Η διοί­κη­ση της ΠΚΜ ουσια­στι­κά επι­χει­ρεί να συγκα­λύ­ψει τις σοβα­ρό­τα­τες ευθύ­νες της για τη φτώ­χεια και την εξα­θλί­ω­ση του λαού στην Περι­φέ­ρειά μας. Για την εφαρ­μο­γή της πολι­τι­κής όλων δια­χρο­νι­κά των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων και της σημε­ρι­νής κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της ΕΕ που οδή­γη­σε και δια­τη­ρεί μεγά­λα τμή­μα­τα του λαού μας σε συν­θή­κες ακραί­ας φτώ­χειας. Που οδή­γη­σε στην ανερ­γία εκα­τομ­μύ­ρια εργα­ζό­με­νους, που έκλει­σε εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες επι­χει­ρή­σεις, που ξεκλη­ρί­ζει τη μικρο­με­σαία αγρο­τιά. Μια πολι­τι­κή που και η ίδια η Περι­φέ­ρεια υπη­ρε­τεί ως βασι­κός κρί­κος του κρα­τι­κού μηχανισμού.

Προ­σπα­θεί η διοί­κη­ση της ΠΚΜ αφε­νός να εθί­σει τους εργα­ζό­με­νους ότι πρέ­πει να αρκού­νται σε ένα ξερο­κόμ­μα­το με το οποίο τους ελε­ούν οι ίδιοι που τους οδη­γούν στην εξα­θλί­ω­ση. Αφε­τέ­ρου επι­χει­ρεί να εξω­ρα­ΐ­σει την ΕΕ, εμφα­νί­ζο­ντάς την ως ευερ­γέ­τη των φτω­χών λαϊ­κών στρω­μά­των που έχουν εντα­χθεί στο πρό­γραμ­μα, ενώ είναι και η ίδια υπεύ­θυ­νη με την πολι­τι­κή της για την κατά­στα­σή τους.

Οι άνθρω­ποι του μόχθου που τους έχουν οδη­γή­σει στην εξα­θλί­ω­ση, όσο και αν έχουν ανά­γκη και από αυτά τα ελά­χι­στα του συγκε­κρι­μέ­νου προ­γράμ­μα­τος, δεν πρέ­πει να συμ­βι­βα­στούν με τις μειω­μέ­νες απαι­τή­σεις, τη μιζέ­ρια, τη δια­χεί­ρι­ση της φτώ­χειας. Αυτό που χρειά­ζε­ται είναι να ανα­συ­ντα­χθεί το εργα­τι­κό κίνη­μα, να μπουν νέες δυνά­μεις στη μάχη. Όλοι μαζί, εργά­τες, υπάλ­λη­λοι, βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες, αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι ΕΒΕ, νέοι και γυναί­κες, ενά­ντια στον κοι­νό εχθρό, το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα και τα μονο­πώ­λια, που φέρ­νουν συνε­χώς νέα βάσανα.

Καλού­με τους εργα­ζό­με­νους, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα να γυρί­σουν συνο­λι­κά την πλά­τη στους “συμπο­νε­τι­κούς” δια­χει­ρι­στές της φτώ­χειας και της εξα­θλί­ω­σής τους και με κρι­τή­ριο την πεί­ρα τους να δώσουν απο­φα­σι­στι­κή απά­ντη­ση ενί­σχυ­σης του ΚΚΕ παντού! Στις ευρω­ε­κλο­γές και στις βου­λευ­τι­κές, όπο­τε αυτές γίνουν. Να εκλε­γούν περισ­σό­τε­ροι δήμαρ­χοι, δημο­τι­κοί και περι­φε­ρεια­κοί σύμ­βου­λοι με τα ψηφο­δέλ­τια της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης”, αγω­νι­στές δίπλα στο λαό και όχι υπη­ρέ­τες της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής».