Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λιντσάρισμα Ζακ: Ευθύνες στο διασώστη αποδίδει το πόρισμα της ΕΔΕ του ΕΚΑΒ

Ευθύ­νες για­τί αντι­με­τώ­πι­σε τον Ζακ ως νεκρό επιρ­ρί­πτει στον δια­σώ­στη — μοτο­σι­κλε­τι­στή το πόρι­σμα της Ενορ­κης Διοι­κη­τι­κής Εξέ­τα­σης του Εθνι­κού Κέντρου Αμε­σης Βοή­θειας (ΕΚΑΒ), που σήμε­ρα φέρ­νει στο φως η «Εφ.Συν».

Το πόρι­σμα όσο και η πει­θαρ­χι­κή δίω­ξη που ακο­λού­θως ασκή­θη­κε από τη διοί­κη­ση του Κέντρου κατά του εργα­ζο­μέ­νου του παρα­μέ­νουν τους τελευ­ταί­ους οκτώ μήνες, κατα­χω­νια­σμέ­να στα συρ­τά­ρια του ΕΚΑΒ.

Η ΕΔΕ, που άργη­σε λίγο, δια­τά­χθη­κε τελι­κά στα τέλη Νοεμ­βρί­ου του 2018 από τον Πανα­γιώ­τη Α. Τζα­νε­τή, όταν ο διευ­θυ­ντής Χει­ρουρ­γι­κής Κλι­νι­κής στο Πανε­πι­στη­μια­κό Νοσο­κο­μείο «Αττι­κόν» ανέ­λα­βε πρό­ε­δρος του ΕΚΑΒ.Ο ίδιος κίνη­σε και την πει­θαρ­χι­κή δίω­ξη ενα­ντί­ον του δια­σώ­στη. Μέχρι στιγ­μής, η υπό­θε­ση δεν έχει εξε­τα­στεί από το Πει­θαρ­χι­κό Συμ­βού­λιο, παρό­λο που η δια­δι­κα­σία είναι απλή, αφού το ίδιο το διοι­κη­τι­κό συμ­βού­λιο μετα­τρέ­πε­ται σε πει­θαρ­χι­κό όργα­νο του Κέντρου.

Το χρονικό

Στις 21 Σεπτεμ­βρί­ου, από το σημείο όπου οι δύο πολί­τες έχουν λιν­τσά­ρει τον Ζακ Κωστό­που­λο διέρ­χε­ται ο δια­σώ­στης του ΕΚΑΒ. Η περιο­χή είναι ο τομέ­ας ευθύ­νης του. Στα­μα­τά­ει λόγω της φασα­ρί­ας, κατε­βαί­νει από τη μηχα­νή του, παίρ­νει τη βαλί­τσα του και κατευ­θύ­νε­ται προς τον Ζακ.

Επεμ­βαί­νει αυτο­βού­λως, χωρίς να έχει εντο­λή από το κέντρο. Ενη­με­ρώ­νει από τον ασύρ­μα­το το ΕΚΑΒ ότι στην οδό Γλάδ­στω­νος υπάρ­χει τραυ­μα­τί­ας και ζητά ασθε­νο­φό­ρο, αφού δεν μπο­ρεί να κάνει δια­κο­μι­δή. Ξεκι­νά­ει την περί­δε­ση του κεφα­λιού του Ζακ, που έφε­ρε θλα­στι­κό τραύ­μα. Λίγο πριν ολο­κλη­ρώ­σει, ο Ζακ ανα­κτά τις αισθή­σεις του και με ένα κομ­μά­τι γυα­λί κινεί­ται προς το μέρος του δια­σώ­στη. Επεμ­βαί­νουν οι άνδρες της ομά­δας «Ζ». Ο δια­σώ­στης κάνει πίσω, ως οφεί­λει σύμ­φω­να με το πρω­τό­κολ­λο του ΕΚΑΒ. Μπο­ρεί να επι­στρέ­ψει στα καθή­κο­ντά του μόνο όταν του το επι­τρέ­ψει η αστυνομία.

Ενας αστυ­νο­μι­κός με κλομπ τον βρί­σκει πίσω στη γάμπα και ο Ζακ παρα­πα­τά­ει, πέφτει πάνω σε ένα τρα­πέ­ζι καφε­τέ­ριας και σωριά­ζε­ται. Στο σημείο φτά­νουν άνδρες της ομά­δας Δίας. Επι­λαμ­βά­νο­νται οι αστυ­νο­μι­κοί. Οκτώ ή δέκα στον αριθ­μό. Το δεύ­τε­ρο λιν­τσά­ρι­σμα λαμ­βά­νει χώρα. Ο Ζακ είναι κάτω μπρού­μυ­τα στον αστυ­νο­μι­κό κλοιό. Είχε τελειώ­σει η δέσμευ­ση των χεριών του πίσω με δεμα­τι­κό. Ο δια­σώ­στης μοτο­σι­κλε­τι­στής επι­στρέ­φει στον αιμό­φυρ­το, ακι­νη­το­ποι­η­μέ­νο Ζακ.

Και εδώ ξεκι­νούν, σύμ­φω­να με το πόρι­σμα της ΕΔΕ του ΕΚΑΒ, οι ευθύ­νες του δια­σώ­στη. Κρί­νει πως ο Ζακ είναι νεκρός, δεν κάνει ανά­νη­ψη και επι­πλέ­ον απο­τρέ­πει και το πλή­ρω­μα του ασθε­νο­φό­ρου που έχει φτά­σει πλέ­ον στο σημείο από το να παρά­σχει τις πρώ­τες βοή­θειες. Πέθα­νε ένας άνθρω­πος μπρο­στά στον δια­σώ­στη και εκεί­νος δεν έκα­νε καμία προ­σπά­θεια ανά­νη­ψης, σύμ­φω­να με το πόρι­σμα της ΕΔΕ.

Ανεξήγητη αντίδραση

Ο Ζακ στε­ρή­θη­κε κάποιες ‑όποιες- πιθα­νό­τη­τες είχε να επα­νέλ­θει, να ζήσει. Από έναν κατά γενι­κή ομο­λο­γία καλό υπάλ­λη­λο του ΕΚΑΒ, μέλος της επί­λε­κτης ομά­δας των δια­σω­στών μοτο­σι­κλε­τι­στών, με πλή­ρη κατάρ­τι­ση, από τον οποίο περι­μέ­νει κανείς του­λά­χι­στον να κάνει τα προ­βλε­πό­με­να από το πρω­τό­κολ­λο του Κέντρου, δηλα­δή να προ­χω­ρή­σει στη δια­δι­κα­σία της ανά­νη­ψης. Και μάλι­στα σε έναν νέο άνθρω­πο, τον οποίο νωρί­τε­ρα έχει δει ζωντα­νό και στη συνέ­χεια βλέ­πει αιφ­νι­δί­ως να πεθαίνει.

Ας σημειω­θεί ότι ανά­νη­ψη πραγ­μα­το­ποιεί­ται από δια­σώ­στες του ΕΚΑΒ σε ανθρώ­πους που ανα­σύ­ρο­νται, για παρά­δειγ­μα, από λίμνες ή ποτά­μια, ύστε­ρα από ώρες ή και μέρες. Διό­τι, βάσει του πρω­το­κόλ­λου του ΕΚΑΒ, όλοι είναι εν δυνά­μει διασωζόμενοι.

Μετά το δεύ­τε­ρο λιν­τσά­ρι­σμα των αστυ­νο­μι­κών, ο Ζακ δεν έχει σφυγ­μό, έχει πάθει ανα­κο­πή, λέει το πόρι­σμα της ΕΔΕ. Σύμ­φω­να με το πρω­τό­κολ­λο του ΕΚΑΒ, δεν ζητά­ει κανείς από τον δια­σώ­στη να εκφρά­σει γνώ­μη ή να προ­χω­ρή­σει σε κρί­ση αν ο δια­σω­ζό­με­νος είναι νεκρός ή όχι. Οι γνώ­μες και οι κρί­σεις μπο­ρεί να είναι λαν­θα­σμέ­νες. Γι’ αυτό υπάρ­χουν τα πρω­τό­κολ­λα της υπη­ρε­σί­ας του, τα οποία του ζητούν να κάνει συγκε­κρι­μέ­να πράγ­μα­τα: ανά­νη­ψη. «Δεν υπάρ­χει κανέ­νας άρρω­στος χαμέ­νος», διδά­σκο­νται οι διασώστες.

Σύμ­φω­να με το πόρι­σμα της ΕΔΕ, η πει­θαρ­χι­κή ευθύ­νη του δια­σώ­στη είναι αδιαμ­φι­σβή­τη­τη. Η δικαιο­σύ­νη απο­φά­σι­σε τη μη παρα­πο­μπή του σε δίκη, χωρίς, όμως, ο εισαγ­γε­λέ­ας να έχει το πόρι­σμα στα χέρια του. Για­τί παρα­τη­ρεί­ται αυτή η ολι­γω­ρία από την πλευ­ρά της νέας διοί­κη­σης του ΕΚΑΒ στην οποία «έπε­σε» η πει­θαρ­χι­κή δίω­ξη του δια­σώ­στη; Για­τί εδώ και οκτώ μήνες δεν έχει τελε­σι­δι­κή­σει το πόρι­σμα της ΕΔΕ;

Πηγή: efsyn.gr

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο