Μαίνεται η «μάχη» για τον έλεγχο Βόρειου & Νότιου Πόλου

Σε μια γωνιά της Ανταρ­κτι­κής, μια από τις μεγα­λύ­τε­ρες ακα­τοί­κη­τες εκτά­σεις του πλα­νή­τη, ένας Βρε­τα­νός «τελω­νεια­κός» μπο­ρεί να σφρα­γί­σει το δια­βα­τή­ριό σου μέσα σε έναν μικρό σταθ­μό όπου ζουν και εργά­ζο­νται επιστήμονες.

 ⚠️ «Ψυχρός Πόλεμος» για την Ανταρκτική;
💥  «Μάχη» για τον έλεγχο Βόρειου και Νότιου Πόλου;

Στα δύο χωρί­ζει τον πάγο το ρωσι­κό παγο­θραυ­στι­κό Yamal, ανοί­γο­ντας δρό­μο προς νέους ορί­ζο­ντες στη Βόρεια Θάλασσα.
Οι ακραί­ες συν­θή­κες δεν φαί­νε­ται να στέ­κο­νται εμπό­διο στο πυρη­νο­κί­νη­το θηρίο των 75.000 ίππων ‑αντί­θε­τα διασκεδάζει…

Θεω­ρη­τι­κά, η πρά­ξη του είναι παρά­νο­μη, αφού σύμ­φω­να με τη Συν­θή­κη της Ανταρ­κτι­κής του 1961, καμία χώρα δεν ασκεί κυριαρ­χία ή κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα στο νότιο πόλο και δεν μπο­ρεί να δια­τη­ρεί εκεί στρα­τιώ­τες ή άλλους κρα­τι­κούς υπαλ­λή­λους. Αυτή όμως η σφρα­γί­δα του δια­βα­τη­ρί­ου, που σήμε­ρα απο­τε­λεί ένα «διπλω­μα­τι­κό αστείο» των επι­στη­μό­νων που ζουν στην περιο­χή, σε λίγα χρό­νια θα μπο­ρού­σε να απο­τε­λέ­σει αιτία πολέ­μου, ανά­με­σα στους ισχυ­ρό­τε­ρους στρα­τούς του πλανήτη.

Στην καρ­διά της αντι­πα­ρά­θε­σης, βρέ­θη­καν, τις τελευ­ταί­ες ημέ­ρες, οι Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες, οι οποί­ες για πρώ­τη φορά έθε­σαν ανοι­χτά το θέμα στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­σης της Ανταρ­κτι­κής. Ο πτέ­ραρ­χος Τσαρλς Μπρά­ουν, διοι­κη­τής της Αμε­ρι­κα­νι­κής Αερο­πο­ρι­κής Δύνα­μης Ειρη­νι­κού υπο­στή­ρι­ξε ότι οι ΗΠΑ «πρέ­πει να έχουν στην Ανταρ­κτι­κή τις ίδιες δυνά­μεις που έχουν και στην Αρκτι­κή». Το μήνυ­μα ήταν ότι, όπως οι ΗΠΑ στέλ­νουν στο βόρειο πόλο πυρη­νι­κά υπο­βρύ­χια, πλοία του πολε­μι­κού ναυ­τι­κού και σταθ­μεύ­ουν μαχη­τι­κά αερο­σκά­φη τύπου F‑22 Raptors, το ίδιο θέλουν να κάνουν και στο νότιο πόλο.

Μια άστο­χη δήλω­ση ή η προ­α­νά­κρου­ση μιας νέας παγκό­σμιας αντι­πα­ρά­θε­σης;

Ο νέος Ψυχρός Πόλε­μος που δια­φαί­νε­ται στην Ανταρ­κτι­κή απο­τε­λεί εν πολ­λοίς συνέ­χεια της αντι­πα­λό­τη­τας των μεγά­λων δυνά­με­ων, που κλι­μα­κώ­νε­ται τα τελευ­ταία χρό­νια στην Αρκτι­κή. Καθώς το λιώ­σι­μο των πάγων, από την υπερ­θέρ­μαν­ση του πλα­νή­τη, ανοί­γει νέους δρό­μους για τη ναυ­σι­πλο­ΐα και επι­τρέ­πει την εξό­ρυ­ξη πολύ­τι­μων μετάλ­λων, σε περιο­χές που μέχρι σήμε­ρα θεω­ρού­νταν απρο­σπέ­λα­στες, η Ουά­σιγ­κτον έχει απο­φα­σί­σει να προ­βά­λει, ιδιαί­τε­ρα επι­θε­τι­κά, την στρα­τιω­τι­κή της ισχύ στην περιο­χή. Αμε­ρι­κα­νοί αξιω­μα­τού­χοι γνω­ρί­ζουν ότι, σύντο­μα, οι πόλοι της Γης, μπο­ρεί να απο­τε­λούν σημα­ντι­κά περά­σμα­τα για το παγκό­σμιο εμπό­ριο μειώ­νο­ντας τη γεω­στρα­τη­γι­κή σημα­σία των περιο­χών, τις οποί­ες επι­χει­ρού­σε να ελέγ­χει η Ουά­σιγ­κτον, μετά το τέλος του Δεύ­τε­ρου Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου. Ήδη, πλοία της κινε­ζι­κής Cosco μετα­φέ­ρουν εμπο­ρεύ­μα­τα από την Αρκτι­κή απο­φεύ­γο­ντας τη διώ­ρυ­γα του Σου­έζ, με απο­τέ­λε­σμα να μειώ­νουν τη δια­δρο­μή τους κατά 2.800 ναυ­τι­κά μίλια.

Η εξέ­λι­ξη αυτή, θα ενί­σχυε οικο­νο­μι­κά και γεω­πο­λι­τι­κά χώρες όπως η Ρωσία, η οποία δια­θέ­τει περί­που 40 παγο­θραυ­στι­κά τα οποία μπο­ρούν να προ­σφέ­ρουν υπη­ρε­σί­ες στον εμπο­ρι­κό στό­λο αρκε­τών χωρών. Αντί­θε­τα, οι ΗΠΑ δια­θέ­τουν μόλις δυο παγο­θραυ­στι­κά σε λει­τουρ­γία και ανα­μέ­νε­ται να ενι­σχύ­σουν τον στό­λο τους με άλλα έξι, σε διά­στη­μα αρκε­τών χρό­νων. Όπως συμ­βαί­νει όμως συνή­θως, όταν οι ΗΠΑ υστε­ρούν σε και­νο­το­μία, φρο­ντί­ζουν να καλύ­πτουν το κενό με τη βάρ­βα­ρη δύνα­μη των όπλων.

Ενώ, όμως, μέχρι σήμε­ρα η αντι­πα­ρά­θε­ση περιο­ρι­ζό­ταν στην Αρκτι­κή, δηλα­δή στο βόρειο ημι­σφαί­ριο, οι δηλώ­σεις του Αμε­ρι­κα­νού πτέ­ραρ­χου ανα­μέ­νε­ται να αυξή­σουν τη θερ­μο­κρα­σία και στο νότιο πόλο.

Στην Ανταρ­κτι­κή, η κατά­στα­ση είναι ακό­μη πιο περί­πλο­κη, καθώς επτά δια­φο­ρε­τι­κές χώρες (Βρε­τα­νία, Γαλ­λία, Νορ­βη­γία, Αυστρα­λία, Νέα Ζηλαν­δία, Χιλή και Αργε­ντι­νή) διεκ­δι­κούν περιο­χές, τις οποί­ες πιστεύ­ουν ότι θα μπο­ρού­σαν να εντά­ξουν στην κυριαρ­χία τους.

Σημείο σταθ­μός σε αυτή τη δια­δι­κα­σία θα είναι το έτος 2048, οπό­τε και θα ξεκι­νή­σει η επα­να­δια­πραγ­μά­τευ­ση της Συν­θή­κης της Ανταρ­κτι­κής. Το δια­κύ­βευα είναι και πάλι τερά­στιο, καθώς, σύμ­φω­να με το BBC, στην περιο­χή ενδέ­χε­ται να βρί­σκο­νται «200 δισε­κα­τομ­μύ­ρια βαρέ­λια πετρε­λαί­ου, περισ­σό­τε­ρα δηλα­δή από τα απο­θέ­μα­τα του Ντου­μπάι και του Άμπου Ντά­μπι». Αν και σήμε­ρα, αυτό το πετρέ­λαιο θεω­ρεί­ται απα­γο­ρευ­τι­κά ακρι­βό για να αντλη­θεί, κανείς δεν ξέρει τι θα συμ­βαί­νει το 2048 όταν η εξέ­λι­ξη της τεχνο­λο­γί­ας και η εξά­ντλη­ση κοι­τα­σμά­των στη Μέση Ανα­το­λή θα έχει ανα­τρέ­ψει το κόστος εξώρυξης.

Από πλευ­ράς γεω­στρα­τη­γι­κής, η Ανταρ­κτι­κή επι­τρέ­πει το πέρα­σμα από το ακρω­τή­ριο Χορν (στη Γη του Πυρός) από το οποίο διέρ­χο­νται αρκε­τά πλοία που δεν μπο­ρούν να περά­σουν από τη διώ­ρυ­γα του Πανα­μά (όπως τα αμε­ρι­κα­νι­κά αεροπλανοφόρα).

Είναι ενδει­κτι­κό ότι ορι­σμέ­νοι ιστο­ρι­κοί, όπως οι Τζον Κίγκαν και Άντριου Γουί­τσκροφτ έχουν υπο­στη­ρί­ξει ότι ο πόλε­μος των Φόκλαντ (Μαλ­βί­νες), ανά­με­σα στην Αργε­ντι­νή και τη Μεγά­λη Βρε­τα­νία, το 1982 έγι­νε, μετα­ξύ άλλων, για τον έλεγ­χο του περά­σμα­τος ανά­με­σα στην Ανταρ­κτι­κή και τη Νότια Αμερική.

Ένα ακό­μη σημα­ντι­κό πλε­ο­νέ­κτη­μα της Ανταρ­κτι­κής είναι ότι, καθώς είναι ακα­τοί­κη­τη, επη­ρε­ά­ζε­ται ελά­χι­στα από ραδιο­συ­χνό­τη­τες και, έτσι, μπο­ρεί να μετα­τρα­πεί σε ένα πρώ­της τάξε­ως κέντρο διε­θνούς συλ­λο­γής πλη­ρο­φο­ριών, αλλά και ελέγ­χου οπλι­κών συστη­μά­των σε μεγά­λες αποστάσεις…

Για όλους αυτούς τους λόγους, αρκε­τές από τις επι­στη­μο­νι­κές απο­στο­λές που λει­τουρ­γούν στην Ανταρ­κτι­κή άρχι­σαν στα­δια­κά να απο­κτούν αυτό που, οι στρα­τιω­τι­κοί και οι διπλω­μά­τες, απο­κα­λούν διπλή χρή­ση (dual use) – ένας εύσχη­μος τρό­πος να εξη­γή­σεις ότι μετα­τρέ­πο­νται σε μυστι­κές στρα­τιω­τι­κές βάσεις.

Οι ΗΠΑ αισθά­νο­νται, για άλλη μια φορά, ότι κιν­δυ­νεύ­ουν να παρα­γκω­νι­στούν από δυνά­μεις όπως η Κίνα, που βρί­σκο­νται στην τεχνο­λο­γι­κή και εμπο­ρι­κή πρω­το­πο­ρία, και απα­ντούν με τον μονα­δι­κό τρό­πο που τους απο­μέ­νει για να αντι­με­τω­πί­σουν την παρακ­μή τους… Στέλ­νουν τους πεζοναύτες.

Πηγή |> sputniknews

Κάποιες ακό­μη πληροφορίες

• Τις συν­θή­κες δια­βί­ω­σης σε μελ­λο­ντι­κή σελη­νια­κή βάση θα μελε­τή­σουν Ρώσοι επι­στή­μο­νες σε μελέ­τες προ­σο­μοί­ω­σης στην Ανταρ­κτι­κή. Τον Μάρ­τιο, στέ­λε­χος της Roscosmos είχε δηλώ­σει ότι η Ρωσία θα ξεκι­νή­σει την κατα­σκευή βάσης μετά το 2030.
• «Αυτή είναι η στιγ­μή της αυγής της Τουρ­κί­ας», έγρα­ψε ο Ερντο­γάν στον επί­ση­μο λογα­ρια­σμό του στο twitter, συμπλη­ρώ­νο­ντας ότι η Τουρ­κία θα γίνει μέρος των 30 χωρών που έχουν παρου­σία στον Νότιο Πόλο.
  Τουρ­κι­κές ομά­δες έρευ­νας επι­σκέ­φτη­καν την Ανταρ­κτι­κή τρεις φορές τα τελευ­ταία δύο χρό­νια σε μια προ­σπά­θεια της Άγκυ­ρας να ανα­δει­χτεί σε κύρια επι­στη­μο­νι­κή δύναμη.
  Όταν η Τουρ­κία λει­τουρ­γή­σει τελι­κά το δικό της Κέντρο Ερευ­νών στην Ανταρ­κτι­κή, θα ανή­κε πλέ­ον στις 30 χώρες που διε­νερ­γούν έρευ­νες στην περιοχή.
• Ελά­χι­στοι άνθρω­ποι στον πλα­νή­τη, κυρί­ως επι­στή­μο­νες και στρα­τιω­τι­κοί, έχουν κατορ­θώ­σει να δια­σχί­σουν τα νερά της Ανταρ­κτι­κής πάνω σε ένα παγοθραυστικό.
  Υπάρ­χει ωστό­σο, ένας Ρώσος δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χος ( 2,2 δισε­κα­τομ­μύ­ρια $ το 2019), θα μπο­ρού­σε να αλλά­ξει αυτήν την πραγματικότητα…
  Ο ιδρυ­τής της Tinkoff Bank, Όλεγκ Τίν­κοφ (Олег Тиньков), ανα­μέ­νε­ται σύμ­φω­να με το περιο­δι­κό Forbes να παρου­σιά­σει το 2020 σε έκθε­ση στο Μονα­κό το τελευ­ταίο από­κτη­μα του στό­λου του, το SeaExplorer 77.

• Πρό­κει­ται για ένα πλοίο εκτι­μώ­με­νης αξί­ας 112 εκατ. δολα­ρί­ων, το οποίο θα ταξι­δέ­ψει από τις Σεϋ­χέλ­λες και τη Μαδα­γα­σκά­ρη μέχρι τη χερ­σό­νη­σο Καμ­τσάτ­κα και την Αλά­σκα, προ­τού βάλει πλώ­ρη για τον τελι­κό του προ­ο­ρι­σμό: την Ανταρ­κτι­κή, όπου εκτι­μά­ται ότι θα βρί­σκε­ται προς το τέλος του 2021 — αρχές 2022.