Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μαθητές εργαζόμενοι δεν έδωσαν πανελλήνιες γιατί ο εργοδότης δεν τους έδωσε άδεια.…

Σε μια απί­στευ­τη καταγ­γε­λία προ­χώ­ρη­σε η λυκειάρ­χης του εσπε­ρι­νού ΓΕΛ Χανί­ων Ευαγ­γε­λία Σαρ­ρή, καθώς οι εργο­δό­τες δεν τους επέ­τρε­ψαν ουσια­στι­κά να δώσουν πανελλήνιες.

Μόνο 2 από τους 4 μαθη­τές της κ. Σαρ­ρή ξεκί­νη­σαν τη μάχη των πανελ­λη­νί­ων μαζί με 104.040 υπο­ψή­φιους για μία από τις 74.692 θέσεις στα Πανε­πι­στή­μια της χώρας. Σύμ­φω­να με την ίδια οι εργο­δό­τες τους δεν τους παρα­χώ­ρη­σαν άδεια για να πάνε να εξε­τα­στούν παρά μόνο αλλα­γή βάρ­διας σε συνεν­νό­η­ση προ­φα­νώς με τους συνα­δέλ­φους τους, οι οποί­οι δεν τους βοήθησαν.

«Θα μπο­ρού­σαν να αλλά­ξουν βάρ­δια, για να μπο­ρέ­σουν να δώσουν εξε­τά­σεις. Προ­σο­χή, αλλα­γή βάρ­διας όχι άδεια. Να επι­ση­μά­νω δε, ότι την ίδια αρνη­τι­κή στά­ση είχαν και οι συνά­δελ­φοί τους», ανέ­φε­ρε η κ. Σαρ­ρή που με ανάρ­τη­σή της στον προ­σω­πι­κό της λογα­ρια­σμό σε μέσο κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης σχο­λί­α­σε το γεγο­νός, ως εξής:

«Οι μαθη­τές του Εσπε­ρι­νού ΓΕΛ. Χανί­ων κάτω από αντί­ξο­ες συν­θή­κες προ­σπά­θη­σαν όλη τη χρο­νιά να προ­ε­τοι­μα­στούν για τις Πανελ­λα­δι­κές. Μετά την δου­λειά αν και κου­ρα­σμέ­νοι παρα­κο­λού­θη­σαν τα μαθή­μα­τα ενι­σχυ­τι­κής που έκα­ναν οι συνά­δελ­φοι. Όμως σήμε­ρα μόνο δύο συμ­με­τεί­χαν στις εξε­τά­σεις. Δυστυ­χώς στους υπό­λοι­πους οι εργο­δό­τες τους δεν τους επέ­τρε­ψαν να αλλά­ξουν βάρ­δια για να μπο­ρέ­σουν να δώσουν. Προ­σο­χή, αλλα­γή βάρ­διας όχι άδεια. Να επι­ση­μά­νω ότι την ίδια αρνη­τι­κή στά­ση είχαν και οι συνά­δελ­φοί τους. Μόνο ντρο­πή και οργή γι αυτή την κατά­στα­ση. Ούτε να σχο­λιά­σω δεν μπο­ρώ… Ντροπή!»

Μιλώ­ντας στο zarpanews.gr η Λυκειάρ­χης του Εσπε­ρι­νού ΓΕΛ Χανί­ων εξέ­φρα­σε την θλί­ψη της, μόλις ενη­με­ρώ­θη­κε ότι δεν παρου­σιά­στη­καν οι μαθη­τές στην πρε­μιέ­ρα των εξε­τά­σε­ων. «Μόνο ντρο­πή και οργή αισθά­νο­μαι γι αυτή την κατά­στα­ση. Τους είχα­με ενη­με­ρώ­σει μήπως θα μπο­ρού­σα­με εμείς να επι­κοι­νω­νή­σου­με με τους εργο­δό­τες τους, αλλά αρνή­θη­καν φοβού­με­νοι μη χάσουν τη δου­λειά τους ή τα αρνη­τι­κά σχό­λια από τους συνα­δέλ­φους τους. Περί­με­να πως σήμε­ρα θα τα κατα­φέρ­ναν… Όπως και οι άλλοι δύο εργα­ζό­με­νοι, που έδω­σαν με τη συναί­νε­ση των εργο­δο­τών τους. Μιλά­με για 4 μέρες, που διαρ­κούν οι εξε­τά­σεις, για λίγες ώρες που θα ήταν στο εξε­τα­στι­κό και αμέ­σως θα επέ­στρε­φαν στη δου­λειά τους», τόνι­σε η κ. Σαρρή.

Οι μαθη­τές της ήταν περί­που περί­που σαρά­ντα χρο­νών, οικο­γε­νειάρ­χες, χωρίς μεγά­λη οικο­νο­μι­κή άνε­ση, κάποιοι εκ των οποί­ων έρχο­νταν από περιο­χές εκτός Χανί­ων για να παρα­κο­λου­θή­σουν τα μαθή­μα­τα. Ήταν άνθρω­ποι που είχαν ως πρω­ταρ­χι­κό στό­χο το απο­λυ­τή­ριο και τη συμ­με­το­χή στις Πανελ­λή­νιες, κάτι που έβλε­παν ως μία δεύ­τε­ρη ευκαι­ρία ζωής. Απο­φα­σι­σμέ­νοι να συνα­γω­νι­στούν τους χιλιά­δες συνυ­πο­ψή­φιούς τους, χωρίς φρο­ντι­στή­ρια και με μόνο εφό­διο, μερι­κές ώρες μαθη­μά­των ενι­σχυ­τι­κής διδασκαλίας.

«Πλέ­ον το να συμ­με­τά­σχουν στις επα­να­λη­πτι­κές που γίνο­νται μόνο το Σεπτέμ­βριο στην Αθή­να, είναι πολύ δύσκο­λο για αυτούς… Χρειά­ζε­ται να προ­σκο­μί­σουν ιατρι­κή γνω­μά­τευ­ση, που να απο­δει­κνύ­ει ότι είχαν πρό­βλη­μα υγεί­ας και να πάνε να δώσουν στην Αθή­να…» ανέ­φε­ρε η κ. Σαρ­ρή και πρό­σθε­σε: «εδώ δεν μπό­ρε­σαν να πάνε στα Χανιά…»

Ειρω­νεία… Οι μαθη­τές — εργα­ζό­με­νοι επρό­κει­το να δια­γω­νι­στούν σε θέμα έκθε­σης για την ανά­πτυ­ξη της δημο­κρα­τί­ας στο σχο­λείο ‚την ίδια ώρα που  δέχο­νται τους αγριό­τε­ρους ταξι­κούς διαχωριαμούς…

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο