Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μεγάλο συλλαλητήριο στην Αθήνα: «Λε — λε — λευτεριά στην Παλαιστίνη!» — «Συνένοχο στο φόνο δε θα με έχετε…»

Τερά­στια δια­δή­λω­ση αλλη­λεγ­γύ­ης στην Παλαι­στί­νη, στο Σύνταγ­μα έστει­λε μήνυ­μα αλλη­λεγ­γύ­ης στους Παλαι­στί­νιους. Χιλιά­δες δια­δη­λω­τές με τις σημαί­ες της αλλη­λεγ­γύ­ης ψηλά για να φανούν μέχρι και τη Γάζα. Και στα συν­θή­μα­τα η οργή για τα ισραη­λι­νά εγκλή­μα­τα που δια­δέ­χο­νται το ένα το άλλο. Το δίκιο δεν κρύ­βε­ται, δια­δη­λώ­νουν οι χιλιά­δες στο Σύνταγ­μα κόντρα στην προ­πα­γάν­δα των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ και των κυβερ­νή­σε­ων τους.

Μια μεγά­λη σημαία της Παλαι­στί­νης με το σύν­θη­μα «Free Palestine» απλώ­θη­κε στο Σύνταγμα.

«Λε — λε — λευ­τε­ριά στην Παλαι­στί­νη!». Το σύν­θη­μα που αντη­χού­σε στην πλα­τεία Συντάγ­μα­τος από τους χιλιά­δες που συμ­με­τεί­χαν στο μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο — συναυ­λία αλλη­λεγ­γύ­ης στην Παλαι­στί­νη. Με την απαί­τη­ση να τερ­μα­τι­στεί η σφα­γή του λαού στη Γάζα και να στα­μα­τή­σει η στή­ρι­ξη της ελλη­νι­κής κυβέρ­νη­σης στο μακελειό.

Χιλιά­δες λαού και νεο­λαί­ας, εργα­ζό­με­νοι από όλους τους κλά­δους, με τα σωμα­τεία, τους μαζι­κούς φορείς τους δια­δή­λω­σαν για να στα­μα­τή­σει εδώ και τώρα το έγκλη­μα, για να ανα­γνω­ρι­στεί παλαι­στι­νια­κό κρά­τος στα σύνο­ρα του 1967 με πρω­τεύ­ου­σα την Ανα­το­λι­κή Ιερουσαλήμ.

Παράλ­λη­λα εστά­λη μήνυ­μα κατα­δί­κης της ισραη­λι­νής προ­πα­γάν­δας και των fake new. Ένα μεγά­λο πανό που κατα­δι­κά­ζει την ισραη­λι­νή κατο­χι­κή προ­πα­γάν­δα και τη «γραμ­μή» που κυριαρ­χεί για λογα­ρια­σμό της στα συστη­μι­κά ΜΜΕ της Ελλά­δας δέσπο­ζε στην πλα­τεία Συντάγ­μα­τος. Με εικό­νες της αλή­θειας, της σφα­γής του παλαι­στι­νια­κού λαού που σύσ­σω­μα τα κρα­τι­κά και ιδιω­τι­κά μεγά­λα ΜΜΕ βαφτί­ζουν «δικαί­ω­μα στην αυτο­ά­μυ­να του Ισρα­ήλ» δόθη­κε απά­ντη­ση στα fake news που διακινούνται.

Την ίδια ώρα, Παλαι­στί­νιοι που ζουν στην Ελλά­δα με τις οικο­γέ­νειές τους συμ­με­τεί­χαν σε αυτή την μεγά­λη εκδή­λω­ση αλλη­λεγ­γύ­ης κρα­τώ­ντας τις σημαί­ες της πατρί­δας τους και φορώ­ντας τα παρα­δο­σια­κά παλαι­στι­νια­κά μαντήλια.

Το στίγ­μα της συναυ­λιας δόθη­κε με το «Συνέ­νο­χο στο φόνο δε θα με έχε­τε…» του Δ. Τσα­κνή. Ο γνω­στός τρα­γου­δο­ποιός τρα­γού­δη­σε τον «Μπα­λα­μό» και το «Γυρί­ζω τις πλά­τες μου».

Με στί­χους κατα­δί­κης της ισραη­λι­νής κατο­χής στην Παλαι­στί­νη από τους «Υπε­ρα­στι­κούς».

Με το «Παλαι­στι­νια­κό» και το «Σπλά­χνο της Λευ­τε­ριάς», τα μέλη του συγκρο­τή­μα­τος έστει­λαν ηχη­ρό μήνυ­μα αλλη­λεγ­γύ­ης στον πολύ­πα­θο λαό, συγκι­νώ­ντας τους διαδηλωτές.

«…Άδεια τα χέρια μου αίμα ποτίσανε,

σφι­χτές γρο­θιές που το φόβο λυγίσανε,

πέτρα κι ατσά­λι το σώμα μου χτίσανε,

για ζωή πολεμώ…».

Με τρα­γού­δια κατα­δί­κης της ιμπε­ρια­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας από τους «Magic de Spell». Με δύο δια­χρο­νι­κά τρα­γού­δια κατα­δί­κης του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου και της βαρ­βα­ρό­τη­τας έστει­λαν μήνυ­μα οι «Magic de Spell» από το μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο — συναυ­λία στο Σύνταγ­μα. «Σαρά­γε­βο» και «Από μακριά» με τους στί­χους να είναι συγκλο­νι­στι­κά επί­και­ροι: «Στρέ­φω το βλέμ­μα στην Αρα­βία, οι πεζο­ναύ­τες που­λά­νε ευτυ­χία, πισί­νες, πετρέ­λαιο γεμά­τες, ψάχνω παντού τη σκιά, τις καμπά­νες νεκρικές»…

Παι­δά­κια με την παλαι­στι­νια­κή σημαία να ανε­μί­ζει πάνω στην εξέ­δρα ενώ οι «Κοι­νοί Θνη­τοί» τρα­γού­δη­σαν και ξεσή­κω­σαν τους χιλιά­δες δια­δη­λω­τές με το τρα­γού­δι «Του κόσμου οι λαοί»

Με τους συγκλο­νι­στι­κούς στί­χους του Ναζίμ Χικ­μέτ, από τον «Μικρό­κο­σμο» και τη μου­σι­κή του Θάνου Μικρού­τσι­κου, η Ρίτα Αντω­νο­πού­λου, μαζί με το συγκρό­τη­μα «Ρεβάνς», προ­κά­λε­σε ρίγη συγκί­νη­σης στο μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο στο Σύνταγ­μα, «κλεί­νο­ντας» τη συναυ­λία αλλη­λεγ­γύ­ης στον παλαι­στι­νια­κό λαό. «Για μένα, το λοι­πόν, το πιο εκπλη­κτι­κό, πιο επι­βλη­τι­κό, πιο μυστη­ρια­κό και πιο μεγά­λο, είναι ένας άνθρω­πος που τον μπο­δί­ζουν να βαδί­ζει. Είναι ένας άνθρω­πος που τον αλυσοδένουνε».

Με το τρα­γού­δι-ύμνο που καλεί σε συστρά­τευ­ση κατά της εκμε­τάλ­λευ­σης, «Which side are you on?», οι Kollektiva, έστει­λαν ηχη­ρό μήνυ­μα υπο­στή­ρι­ξης του αγώ­να του παλαι­στι­νια­κού λαού, από το μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο — συναυ­λία στο Σύνταγ­μα. Ακό­μα εξέ­φρα­σαν την αλλη­λεγ­γύη τους στην Παλαι­στί­νη με το δικό τους, «Ο δρό­μος που τραβάω».

Με το συγκρό­τη­μα «Ρωμιο­σύ­νη» ξεκί­νη­σε πριν λίγο η μεγά­λη συναυ­λία στο Σύνταγ­μα, το οποίο έχει κατα­κλυ­στεί από χιλιά­δες κόσμου. «Είμα­στε δύο, είμα­στε τρεις, είμα­στε χίλιοι δεκα­τρείς» τρα­γού­δη­σε αρχι­κά το μου­σι­κό σύνο­λο, ενώ στη συνέ­χεια ερμή­νευ­σαν το «Ήταν κάπο­τε δύο φίλοι» το «Όταν σφίγ­γουν το χέρι» και έκλει­σαν με το «Θα σημά­νουν οι καμπάνες».

Αμέ­σως μετά το τέλος της συναυ­λί­ας ξεκί­νη­σε πορεία στην πρε­σβεία των δολο­φό­νων. Όταν η κεφα­λή της πορεί­ας έφτα­νε στο Μέγα­ρο μου­σι­κής, οι τελευ­ταί­οι δια­δη­λω­τές ξεκι­νού­σαν από το Σύνταγμα!

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο