Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μεγαλοπαπάδες, «Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά…»

Γρά­φει ο Στέ­λιος Κανά­κης //

Ο μητρο­πο­λί­της Κυθή­ρων Σερα­φείμ είναι αυτός που απα­γο­ρεύ­ει τους γάμους στα Κύθη­ρα το καλο­καί­ρι λόγω… σαρα­κο­στής. Ο συνά­δελ­φός του και «φίλος» μου ο Μεν­τζε­λό­που­λος  (μητρο­πο­λί­της Πει­ραιά) εκτός όλων των άλλων, έχει απο­κα­λέ­σει συμπλεγ­μα­τι­κό τον Στή­βεν Χόκινγκ, έναν από τους μεγα­λύ­τε­ρους θεω­ρη­τι­κούς φυσι­κούς του κόσμου και παρά­δειγ­μα δύνα­μης κι αξιο­πρέ­πειας. Επί­σης, σε πλή­ρη σύγ­χυ­ση, αναί­δεια και άκρως αλό­γι­στη ανευ­λά­βεια τα έβα­λε με το… μπο­ζό­νιο Χιγκς. Έχει δε  κατα­δι­κά­σει και απο­κη­ρύ­ξει μετά βδε­λυγ­μί­ας τον στο­μα­τι­κό έρωτα.

Αυτοί οι δυο μήνυ­σαν τους συντε­λε­στές της παρά­στα­σης «Ιησούς Χρι­στός Υπέρ­λα­μπρο Άστρο». Το τελευ­ταίο ανδρα­γά­θη­μα άξιων εκπρο­σώ­πων του πιο σκο­τα­δι­στι­κού και εγκλη­μα­τι­κού οργα­νι­σμού που δια­νο­ή­θη­κε ποτέ η ανθρω­πό­τη­τα. Συνά­δελ­φοι του βρυ­κό­λα­κα των Καλα­βρύ­των και ταγ­μα­τάρ­χη της χωρο­φυ­λα­κής Αμβρό­σιου ή Θανά­ση Λενή που δηλώ­νει ξεδιά­ντρο­πα φασί­στας, του περι­βό­η­του Άνθι­μου της Θεσ­σα­λο­νί­κης (Διο­νύ­σιος Ρούσ­σας) που είναι και υπό­δι­κος για μη από­δο­ση φόρων.

Του Δημη­τριά­δος Ιγνά­τιου (Πανα­γιώ­της Γεωρ­γα­κό­που­λος), που έχει φτά­σει την μητρό­πο­λή του στα όρια της πτώ­χευ­σης και απο­λαμ­βά­νει την νεο­α­πο­κτη­θεί­σα βίλα-ησυ­χα­στή­ριό του, του Λαυ­ρε­ω­τι­κής (Νίκος Χατζη­νι­κο­λά­ου) που μας περι­γρά­φει πως θα είναι τα σώμα­τά μας κατά την επι­στρο­φή μας στη… δεύ­τε­ρη παρου­σία και μάχε­ται την δωρεά οργά­νων και τόσων άλλων εξ ίσου ισορ­ρο­πη­μέ­νων και τιμί­ων ιεραρ­χών του διε­θνούς χριστιανισμού.

Εκπρό­σω­ποι της χρι­στια­νι­κής εκκλη­σί­ας και κατά τόπους τμή­μα­τα της παγκό­σμιας εται­ρεί­ας «Θεός ΑΕ». Της τρο­μα­κτι­κής και πιο κρα­ται­ής οικο­νο­μι­κά εται­ρεί­ας στον κόσμο. Είναι οι ίδιοι και οι προ­κα­θή­με­νοί τους που έσπει­ραν τον μεσαί­ω­να στην ανθρω­πό­τη­τα για σχε­δόν δύο χιλιά­δες χρό­νια. Που και στις τρεις εκφάν­σεις τους (Καθο­λι­κοί, Ορθό­δο­ξοι, Προ­τε­στά­ντες) γκρέ­μι­σαν τον πολι­τι­σμό της αρχαιό­τη­τας, έπνι­ξαν την γνώ­ση και την επι­στή­μη στον μαύ­ρο τρό­μο των ράσων τους, έψη­σαν χιλιά­δες στις φωτιές της ανί­ε­ρης εξέ­τα­σής τους, δολο­φό­νη­σαν σχε­δόν εκα­τό εκα­τομ­μύ­ρια Ινδιά­νους (100.000.000) αρνού­με­νοι ως πρό­σφα­τα να τους ανα­γνω­ρί­σουν ψυχή. Που κατέ­πνι­ξαν και εξα­φά­νι­σαν κάθε λογι­κή και πολι­τι­σμέ­νη φωνή στην ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο κατά την μακραί­ω­νη κυριαρ­χία τους, που δολο­φό­νη­σαν εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες, που έπνι­ξαν στο αίμα την Θεσ­σα­λο­νί­κη, την Κων­στα­ντι­νού­πο­λη, την Αλε­ξάν­δρεια, την Παλαι­στί­νη, που έχτι­σαν, στην κυριο­λε­ξία, χιλιά­δες καθο­λι­κούς ζωντα­νούς (Κων­στα­ντι­νού­πο­λη). Που σαν εικο­νο­μά­χοι δολο­φο­νού­σαν τους εικο­νο­λά­τρες και σαν εικο­νο­λά­τρες τους εικο­νο­μά­χους. Που ανα­κη­ρύ­ξαν δολο­φό­νους σε άγιους και πόρ­νες σε άγιες. Που κατά την άλω­ση της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης στο λεγό­με­νο άγιο Όρος καλο­ζω­ού­σαν εβδο­μή­ντα χιλιά­δες (70.000) φυγό­στρα­τοι μοναχοί.

Που στά­θη­καν αρω­γοί στους Μου­σο­λί­νι και Χίτλερ, που αφό­ρι­σαν όλη την Φιλι­κή Εται­ρεία και τους Έλλη­νες επα­να­στά­τες του ’21, που συνερ­γά­στη­καν με τους Γερ­μα­νο­φα­σί­στες και τους φασί­στες απα­ντα­χού της Γης.

Γέν­νη­μα θρέμ­μα του παρα­παί­ο­ντος δου­λο­κτη­τι­κού συστή­μα­τος, υπη­ρέ­τη­σαν πιστά τους δου­λο­κτή­τες, τους φεου­δάρ­χες και σήμε­ρα την αστι­κή τάξη σπέρ­νο­ντας τον όλε­θρο και τη σκο­τει­νιά στην ανθρωπότητα.

Που, ακό­μη και σήμε­ρα, απα­γο­ρεύ­ουν προ­φυ­λα­κτι­κά, δωρε­ές οργά­νων, δια­κο­πή κύη­σης αλλά απο­δέ­χο­νται από ομοί­ους τους να πασπα­τεύ­ουν παι­δά­κια κατ’ εξα­κο­λού­θη­ση και κατά συρροή.

Που όταν πηγαί­νουν να βρουν το θεό τους, τους φυτεύ­ουν όρθιους μπας και φυτρώ­σουν… μεγαλοπαπαδαριές

Μπο­ρού­με όμως, ακό­μη και πριν οι λαοί τους στεί­λουν μαζί με την τάξη που υπη­ρε­τούν στα σκου­πί­δια της ιστο­ρί­ας, να ζήσου­με χωρίς αυτούς. Μπο­ρού­με να ζήσου­με χωρίς τον παρα­λο­γι­σμό και την προ­σβο­λή της λογι­κής και της αξιο­πρέ­πειάς μας από δαύ­τους. Χρεια­ζό­μα­στε την τέχνη και είμα­στε εμείς που θα την αξιο­λο­γή­σου­με και όχι οι βρι­κό­λα­κες. Χρεια­ζό­μα­στε τον πολι­τι­σμό μέσω του οποί­ου ανα­τέ­μνου­με, την επι­στή­μη, τη γνώ­ση, τον ορθο­λο­γι­σμό, την λογι­κή. Ας τους αφή­σου­με μόνους να πλέ­νουν τα χοντρο­πό­δα­ρά και την πλα­δα­ρό­τη­τά τους στις κολυ­μπή­θρες της ανοη­σί­ας και του σκο­τα­δι­σμού. Κι όσο είμα­στε ανα­γκα­σμέ­νοι να κυκλο­φο­ρούν ανά­με­σά μας, ας γελά­με με τις καρ­να­βα­λί­στι­κες αμφιέ­σεις τους αντι­με­τω­πί­ζο­ντάς τους ως παρέκ­κλι­ση – στρα­βο­πά­τη­μα της αισθη­τι­κής, λογι­κής, της κοι­νω­νί­ας, της εξε­λι­κτι­κής δια­δι­κα­σί­ας που και για προ­σω­πι­κούς λόγους, ως φαί­νε­ται, την αρνούνται.

Κι όταν τους συνα­ντά­με σε πάνελ να σκορ­πά­νε τον σκο­τα­δι­σμό τους ας τους ρωτά­με ευγε­νι­κά: «Εσείς τι ρόλο παί­ζε­τε εδώ; Αρκε­τά δεν μας μαυ­ρί­σα­τε 2.000 χρόνια;»

Α! Και να χαι­ρό­μα­στε το σεξ όπως μας γουστάρει.

_______________________________________________________________________________________________________

Στέλιος Κανάκης Διδάσκει στην επαγγελματική εκπαίδευση και παράλληλα δραστηριοποιείται στο χώρο του βιβλίου. Έχει γράψει, υπό μορφή ημερολογίων τα «Με τη μουσική του κόσμου», «Οι μουσικοί του κόσμου» και «Δώδεκα μήνες συνθέτες».  Επίσης το «Ιερές Βλακείες» Εμπειρία Εκδοτική 1η και 2η έκδοση – Εκδόσεις Εντύποις 3η και 4η και το «Η Αγρία Γραφή» Εκδόσεις ΚΨΜ.
[email protected] Facebook: Stelios Kanakis /ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο