Μεγαλύτερη προστασία για τους ΛΟΑΤΚΙ στην Ευρώπη

«Η κυβέρ­νη­ση της Μάλ­τας είναι πολύ υπο­στη­ρι­κτι­κή με την ΛΟΑΤΚΙ κοι­νό­τη­τα και είμα­στε πολύ τυχε­ροί γι’ αυτό», λέει η Κάθριν Καμιλ­λέ­ρι για τη μικρή πατρί­δα της. «Πάντα υπάρ­χουν δια­κρί­σεις του ενός ή του άλλου είδους, όμως στη Μάλ­τα οι συν­θή­κες είναι περισ­σό­τε­ρο θετι­κές». Η Καμιλ­λέ­ρι, η οποία ζει εδώ και και­ρό στις Η.Π.Α., είναι εθε­λό­ντρια σε μια ΛΟΑΤΚΙ κοι­νό­τη­τα στο Γκό­ζο, ένα αγρο­τι­κό νησί της Μάλ­τας και είναι ικα­νο­ποι­η­μέ­νη που η χώρα της είναι και πάλι πρώ­τη στην Ευρώ­πη όσον αφο­ρά στα δικαιώ­μα­τα που ανα­γνω­ρί­ζο­νται στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα.

Από το 2009 το ευρω­παϊ­κό παράρ­τη­μα της Διε­θνούς Ένω­σης Λεσβιών και Γκέι (ILGA) έχει δημο­σιεύ­σει τον χάρ­τη του «Ουρά­νιου Τόξου» για την Ευρώ­πη, ο οποί­ος αξιο­λο­γεί βάσει 74 κρι­τη­ρί­ων το επί­πε­δο νομι­κής και κοι­νω­νι­κής απο­δο­χής των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.

Πρωτιά της Μάλτας

Η Μάλ­τα, πρω­το­πό­ρος εδώ και χρό­νια, εξα­κο­λου­θεί να πλη­ροί το 89% των κρι­τη­ρί­ων. «Για παρά­δειγ­μα, η χώρα ήταν η πρώ­τη στην Ευρώ­πη που απα­γό­ρευ­σε την ανα­μορ­φω­τι­κή θερα­πεία για τους ομο­φυ­λό­φι­λους», λέει η Καμιλ­λέ­ρι. Φυσι­κά, ακό­μη υπάρ­χουν ορι­σμέ­νες εχθρι­κές συμπε­ρι­φο­ρές, αλλά εάν ανα­λο­γι­στεί κανείς πόσο μικρό, συντη­ρη­τι­κό και θρη­σκευό­με­νο είναι το νησί, οι ελευ­θε­ρί­ες που απο­λαμ­βά­νει η ΛΟΤΑΚΙ κοι­νό­τη­τα εδώ είναι ακό­μη σπουδαιότερες.

Μια ματιά στον χάρ­τη του «Ουρά­νιου Τόξου» δεί­χνει ότι υπάρ­χει ένα χάσμα Δύσης-Ανα­το­λής στην Ευρώ­πη όσον αφο­ρά, για παρά­δειγ­μα, στο δικαί­ω­μα γάμου για όλους, τα δικαιώ­μα­τα υιο­θε­σί­ας για τα ομο­φυ­λό­φι­λα ζευ­γά­ρια, την ταυ­τό­τη­τα και ανα­γνώ­ρι­ση φύλου και τα μέτρα κατά των εγκλη­μά­των μίσους.

Μίσος κατά των ΛΟΑΤΚΙ στην Πολωνία

Σύμ­φω­να με την ILGA η Πολω­νία είναι τελευ­ταία στην Ε.Ε., πλη­ρώ­ντας μόλις το 15% των κρι­τη­ρί­ων. Η Γιού­λια Κάτα, ψυχο­λό­γος στην οργά­νω­ση Trans-Fuzja για τραν­σέ­ξουαλ άτο­μα στη Βαρ­σο­βία, εξη­γεί πως δεν υπάρ­χει σχε­δόν καμία ειδι­κή νομι­κή προ­στα­σία για τα ΛΟΑΤΚΙ άτο­μα στην Πολω­νία. «Δεν υπάρ­χουν νόμοι κατά της ρητο­ρι­κής μίσους. Έχου­με ποι­νές κατά των εγκλη­μά­των μίσους, όμως δεν περι­λαμ­βά­νο­νται επι­θέ­σεις λόγω σεξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού, φύλου ή ταυ­τό­τη­τας, οι οποί­ες απο­τε­λούν απλά αδι­κή­μα­τα», λέει.

Από το 2015, όταν το ακραία συντη­ρη­τι­κό PiS ανέ­λα­βε την εξου­σία, τα πράγ­μα­τα πήραν την κατιού­σα. «Το μίσος κυριαρ­χεί. Για παρά­δειγ­μα, όταν ακούς πως “τα τραν­σέ­ξουαλ ή ομο­φυ­λό­φι­λα παι­διά απο­τε­λούν κίν­δυ­νο για τα άλλα παι­διά”, ακό­μη και από τα μέσα ενη­μέ­ρω­σης, δεν αισθά­νε­σαι πια ασφα­λής σε αυτή τη χώρα». Γι’ αυτό πολ­λά ΛΟΑΤΚΙ άτο­μα εγκα­τα­λεί­πουν πλέ­ον την Πολωνία.

Κατά την Κάτα, υπάρ­χει επεί­γου­σα ανά­γκη να επι­τρα­πεί η συμ­βί­ω­ση για τα ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια. Επί­σης, είναι εξω­φρε­νι­κό το γεγο­νός ότι τα παι­διά που θέλουν να αλλά­ξουν το φύλο τους και το όνο­μα γέν­νη­σής τους πρέ­πει να μηνύ­ουν τους ίδιους τους γονείς τους στο δικαστήριο.

Περισσότερα δικαιώματα στην Ε.Ε. για τα τρανς άτομα

Συνο­λι­κά πάντως η ILGA παρα­τη­ρεί θετι­κές τάσεις στην Ευρώ­πη. «Βλέ­που­με στο­χευ­μέ­νες επι­θέ­σεις κατά της τρανς κοι­νό­τη­τας, αλλά βλέ­που­με επί­σης κυβερ­νή­σεις που αρχί­ζουν να μεταρ­ρυθ­μί­ζουν τους νόμους για τους τρανς, όπως τώρα στη Γερ­μα­νία. Οι πολι­τι­κοί έχουν μεγα­λύ­τε­ρη κατα­νό­η­ση και είναι πιο απο­φα­σι­σμέ­νοι να προ­βούν σε περισ­σό­τε­ρες μεταρ­ρυθ­μί­σεις», δήλω­σε στην DW η Κάτριν Χου­γκε­ντού­μπελ της ILGA.

Για παρά­δειγ­μα, η Ισπα­νία έχει βελ­τιω­θεί σημα­ντι­κά στις αξιο­λο­γή­σεις της ILGA, επει­δή θέσπι­σε έναν εμπε­ρι­στα­τω­μέ­νο νόμο για την ταυ­τό­τη­τα φύλου. Πλέ­ον απα­γο­ρεύ­ο­νται οι ιατρι­κές παρεμ­βά­σεις για τον ακρω­τη­ρια­σμό των δια­φυ­λι­κών παι­διών, όπως και οι δια­κρί­σεις με βάση τον σεξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό ή την ταυ­τό­τη­τα. Η Μολ­δα­βία και η Κρο­α­τία έχουν επί­σης ανέ­βει στην κατά­τα­ξη της ILGA, υιο­θε­τώ­ντας φιλε­λεύ­θε­ρους νόμους για την ταυ­τό­τη­τα φύλου και διευ­ρύ­νο­ντας τα δικαιώ­μα­τα υιο­θε­σί­ας για τα ομο­φυ­λό­φι­λα ζευ­γά­ρια αντιστοίχως.

«Οι εξε­λί­ξεις αυτές είναι θετι­κές και ελπι­δο­φό­ρες ειδή­σεις», λέει η Χου­γκε­ντού­μπελ, η οποία είναι και διευ­θύ­ντρια της ομά­δας υπε­ρά­σπι­σης της ILGA στις Βρυ­ξέλ­λες. Δεν μπο­ρεί κανείς να περι­μέ­νει πολ­λά από την ίδια την ΕΕ, καθώς δεν έχει καμία αρμο­διό­τη­τα σε ζητή­μα­τα οικο­γε­νεια­κού δικαί­ου. Ωστό­σο, τα κρά­τη-μέλη εμπο­δί­ζουν την πιθα­νή επέ­κτα­ση της ευρω­παϊ­κής οδη­γί­ας για τις δια­κρί­σεις, η οποία μέχρι στιγ­μής εφαρ­μό­ζε­ται μόνο στον χώρο εργα­σί­ας. Η ΕΕ θα μπο­ρού­σε να κάνει περισ­σό­τε­ρα εάν τα κρά­τη-μέλη το επι­θυ­μού­σαν, όπως πιστεύ­ει η Χουγκεντούμπελ.

Η Γερμανία στη μέση

Σύμ­φω­να με την Γιού­λια Κάτα, πάντως, ακό­μη και στην ομο­φο­βι­κή και τραν­σφο­βι­κή ατμό­σφαι­ρα στην Πολω­νία, δεν είναι όλα μαύ­ρα ή άσπρα. «Είναι δύσκο­λο να πού­με πως “όλα είναι πολύ άσχη­μα ή όλα είναι εντά­ξει”, διό­τι υπάρ­χουν πολ­λοί και δια­φο­ρε­τι­κοί παρά­γο­ντες. Αυτή τη στιγ­μή βρι­σκό­μα­στε, θα έλε­γα, σε ένα είδος χάους».

Το ίδιο ισχύ­ει και για τη Μάλ­τα. Η Καμιλ­λέ­ρι λέει πως θα ήθε­λε να δει μία καλύ­τε­ρη συνερ­γα­σία μετα­ξύ των μη κυβερ­νη­τι­κών οργα­νώ­σε­ων και περισ­σό­τε­ρη οικο­νο­μι­κή στή­ρι­ξη από το κρά­τος, σε συν­δυα­σμό με έναν διά­λο­γο με την Καθο­λι­κή Εκκλησία.

Συγκε­ντρώ­νο­ντας 55%, η Γερ­μα­νία βρί­σκε­ται στη μέση του σχε­τι­κού πίνα­κα της ILGA. Αυτό, όμως, ενδέ­χε­ται να αλλά­ξει αφ’ ότου η κυβέρ­νη­ση περά­σει τον σχε­δια­ζό­με­νο νόμο για την ταυ­τό­τη­τα φύλου, ο οποί­ος θα απλο­ποι­ή­σει σημα­ντι­κά την προ­σαρ­μο­γή του ονό­μα­τος στο φύλο που έχει καθο­ρί­σει ο ενδιαφερόμενος.

Πηγή: Deutsche Welle

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα