Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Με αφορμή την εξαγορά του Twitter: Το πουλί (της ενημέρωσης) στο κλουβί (της αστικής τάξης)

Το πουλί (της ενημέρωσης) στο κλουβί (της αστικής τάξης)

Μεγά­λη συζή­τη­ση προ­κα­λεί η αλλα­γή ιδιο­κτη­σί­ας στο δημο­φι­λές Twitter. Ο μεγι­στά­νας Ιλον Μασκ, που το εξα­γό­ρα­σε ένα­ντι 44 δισ. ευρώ (!), εμφα­νί­ζε­ται ως ο νέος «μεσ­σί­ας» των Μέσων Κοι­νω­νι­κής Δικτύ­ω­σης, που θα απε­λευ­θε­ρώ­σει το «που­λί» από τους αυστη­ρούς κανό­νες της «πολι­τι­κής δημο­σί­ευ­σης» που ισχύ­ουν μέχρι σήμε­ρα σε ΗΠΑ και Ευρώπη.

Και μόνο το γεγο­νός ότι μια πλατ­φόρ­μα Κοι­νω­νι­κής Δικτύ­ω­σης που­λιέ­ται σε τέτοια δυσθε­ώ­ρη­τα ύψη δεί­χνει ότι η αξία της μετα­φρά­ζε­ται σε κάτι πολύ περισ­σό­τε­ρο από τη γρή­γο­ρη και δήθεν «αδέ­σμευ­τη» κυκλο­φο­ρία της είδη­σης και της πλη­ρο­φο­ρί­ας. Δικτυώ­νο­ντας μετα­ξύ τους εκα­το­ντά­δες εκα­τομ­μύ­ρια χρή­στες σε όλο τον κόσμο — πέρα από μια τερά­στια αγο­ρά — το Twitter έχει απο­δει­χθεί ότι παί­ζει ισχυ­ρό ρόλο στους αντα­γω­νι­σμούς μετα­ξύ επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών και ιμπε­ρια­λι­στι­κών κέντρων. Οχι μόνο στον πόλε­μο της προ­πα­γάν­δας, αλλά και για την παρέμ­βα­ση στο εσω­τε­ρι­κό αντι­μα­χό­με­νων χωρών και στρατοπέδων.

Είναι γνω­στός π.χ. ο ρόλος του στην «Αρα­βι­κή Ανοι­ξη» ή στις «πολύ­χρω­μες επα­να­στά­σεις» που ακο­λού­θη­σαν σε διά­φο­ρες χώρες, με ανοι­χτή ευρω­α­τλα­ντι­κή παρέμ­βα­ση, ενώ υπάρ­χουν καταγ­γε­λί­ες και για τη χρή­ση των Μέσων Κοι­νω­νι­κής Δικτύ­ω­σης από ρωσι­κές υπη­ρε­σί­ες με στό­χο να επη­ρε­ά­σουν τις πολι­τι­κές εξε­λί­ξεις στις ΗΠΑ και σε χώρες της Ευρώπης.

* * *

Γι’ αυτό άλλω­στε η θέσπι­ση «κανό­νων» για το τι και ποιος δημο­σιεύ­ει στο Twitter έχει γίνει κατά και­ρούς αντι­κεί­με­νο σφο­δρής ενδο­α­στι­κής αντι­πα­ρά­θε­σης. Οπως με τον απο­κλει­σμό του Τραμπ στις ΗΠΑ, ή τη δια­μόρ­φω­ση ευρω­παϊ­κού «πλαι­σί­ου λει­τουρ­γί­ας» της πλατ­φόρ­μας κ.ά. Ολα αυτά στο όνο­μα της «κατα­πο­λέ­μη­σης των fake news» και της «αξιο­πι­στί­ας των πλη­ρο­φο­ριών» που δια­κι­νεί το Μέσο.

Τώρα, η νέα ιδιο­κτη­σία κηρύτ­τει την «ελευ­θε­ρία της έκφρα­σης» και προ­ω­θεί αλλα­γές στο Twitter οι οποί­ες μετα­βάλ­λουν το παλιό­τε­ρο καθε­στώς. Από τις αλλα­γές ευνο­ού­νται «παί­κτες» που η εμβέ­λειά τους στο Μέσο είχε περιο­ρι­στεί λόγω των προη­γού­με­νων κανο­νι­σμών. Οι δια­κη­ρύ­ξεις του σημε­ρι­νού ιδιο­κτή­τη είναι βέβαια υπο­κρι­τι­κές, όπως και των προη­γού­με­νων. Κανέ­να Μέσο Επι­κοι­νω­νί­ας που η ιδιο­κτη­σία του ανή­κει στα μονο­πώ­λια δεν μπο­ρεί, ούτε θέλει να εξα­σφα­λί­σει την ελευ­θε­ρία της έκφρα­σης για τη μεγά­λη λαϊ­κή πλειο­ψη­φία. Αυτή θα φτά­νει πάντα μέχρι εκεί που δεν απει­λού­νται τα συμ­φέ­ρο­ντα των μετό­χων, της τάξης τους, του καπι­τα­λι­στι­κού συστήματος.

Ούτε βέβαια μπο­ρεί ο «λύκος» της αστι­κής προ­πα­γάν­δας να φυλά­ξει το «κοπά­δι» της ενη­μέ­ρω­σης από τα fake news, όταν οι κρα­τι­κές και μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες είναι οι πρώ­τες που τα κατα­σκευά­ζουν, τα δια­δί­δουν ή τα αξιο­ποιούν. Χαρα­κτη­ρι­στι­κή περί­πτω­ση απο­τε­λεί ο προ­πα­γαν­δι­στι­κός μηχα­νι­σμός των Ευρω­α­τλα­ντι­κών στην Ουκρα­νία, που ειδι­κά στις αρχές του πολέ­μου κατα­σκεύ­α­σε έναν θηριώ­δη μηχα­νι­σμό δια­σπο­ράς πλα­στών ειδή­σε­ων ανα­κα­τε­μέ­νων με πραγ­μα­τι­κά συμ­βά­ντα, για να εξά­πτει παγκό­σμια τον αντιρωσισμό.

* * *

Αλλού τα κακα­ρί­σμα­τα λοι­πόν κι αλλού γεν­νάν οι κότες. Το Twitter, όπως και τα άλλα Μέσα Κοι­νω­νι­κής Δικτύ­ω­σης (με δια­βαθ­μί­σεις), έχουν ανα­δει­χθεί σε ισχυ­ρά εργα­λεία στο έδα­φος των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών, τα οποία ο καθέ­νας προ­σπα­θεί να αξιο­ποι­ή­σει για τα δικά του συμ­φέ­ρο­ντα. Δεν είναι τυχαίο το οργιώ­δες παρα­σκή­νιο πίσω από την πώλη­ση του Twitter, που κρύ­βει μεγά­λο παζά­ρι, αντι­θέ­σεις, παρεμ­βά­σεις κρα­τών και κυβερ­νή­σε­ων γύρω από το πανά­κρι­βο deal.

Ούτε βέβαια περ­νά­νε απα­ρα­τή­ρη­τες οι δια­με­σο­λα­βη­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες του Μασκ για να υπάρ­ξει «ειρή­νευ­ση» σε Ουκρα­νία και Ταϊ­βάν, προ­κα­λώ­ντας την αντί­δρα­ση των ΗΠΑ και των συμ­μά­χων τους, αλλά και τις επευ­φη­μί­ες της Ρωσί­ας. Σε συν­θή­κες όξυν­σης των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντι­θέ­σε­ων και με τον κίν­δυ­νο να γενι­κευ­τεί ο πόλε­μος ΝΑΤΟ — Ρωσί­ας στην Ουκρα­νία, η αντι­πα­ρά­θε­ση για το ποιος και για ποιον σκο­πό θα ελέγ­χει το οπλο­στά­σιο του Twitter ανα­δει­κνύ­ε­ται σε κρί­σι­μο ζήτη­μα για όλες τις πλευρές.

Το βέβαιο είναι ότι στο άμε­σο μέλ­λον θα δού­με πολ­λά ακό­μα επει­σό­δια του «σίριαλ» που ξεκί­νη­σε πριν λίγες μέρες με την πώλη­ση του Twitter. Αν κάτι επι­βε­βαιώ­νε­ται από τις εξε­λί­ξεις, όμως, είναι ότι αυτά τα Μέσα, κατα­σκεύ­α­σμα και ιδιο­κτη­σία τερά­στιων καπι­τα­λι­στι­κών ομί­λων, ενσαρ­κώ­νουν και υπη­ρε­τούν τους δικούς τους σκο­πούς, τα συμ­φέ­ρο­ντα και τις αντι­θέ­σεις στην αρέ­να του παγκό­σμιου αντα­γω­νι­σμού. Γι’ αυτό ο λαός δεν πρέ­πει να έχει καμία «σκα­σί­λα», καμία προσ­δο­κία από τις ιδιο­κτη­σια­κές αλλα­γές στο Μέσο.

* * *

Η φενά­κη της «αντι­κει­με­νι­κής» και «αδέ­σμευ­της» ενη­μέ­ρω­σης μέσα από τέτοια, δήθεν «εναλ­λα­κτι­κά» κανά­λια καταρ­ρέ­ει σαν χάρ­τι­νος πύρ­γος. Πόσο μάλ­λον η δηλη­τη­ριώ­δης αυτα­πά­τη που δια­κι­νούν πολι­τι­κές — συν­δι­κα­λι­στι­κές δυνά­μεις και η μεγα­λο­ερ­γο­δο­σία, ότι τα Μέσα Κοι­νω­νι­κής Δικτύ­ω­σης είναι «το κίνη­μα του μέλ­λο­ντος», συκο­φα­ντώ­ντας τα συν­δι­κά­τα, τη ζωντα­νή οργά­νω­ση, αντι­πα­ρά­θε­ση και διεκ­δί­κη­ση των εργα­ζο­μέ­νων και του λαού, την πάλη για την ανα­τρο­πή της εξου­σί­ας του κεφαλαίου.

Κ. Μ.

Ανα­δη­μο­σιεύ­ε­ται από την στή­λη «Απο­κα­λυ­πτι­κά» της Εφη­με­ρί­δας «Ριζο­σπά­στης»

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο