Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μορφή και περιεχόμενο στην προεκλογική εκστρατεία…

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Μία βδο­μά­δα πριν τις εκλο­γές επι­βε­βαιώ­νε­ται περί­τρα­να η δια­λε­κτι­κή σχέ­ση μετα­ξύ μορ­φής και περιεχομένου.

Όταν δεν έχεις τίπο­τε να πεις προ­ε­κλο­γι­κά πραγ­μα­τι­κά φιλο­λαϊ­κό το ντύ­νεις με “μετα­ξω­τά φορέματα”…

Ολο­έ­να και πιο πολύ η προ­ε­κλο­γι­κή καμπά­νια (των περισ­σό­τε­ρων…) παίρ­νει χαρα­κτη­ρι­στι­κά… αμε­ρι­κά­νι­κα. Χαμό­γε­λα, χει­ρα­ψί­ες, κάρ­τες υπο­ψη­φί­ων, ΦΩΤΟ με κάθε ευκαι­ρία, αξιο­ποί­η­ση στο έπα­κρο των κοι­νω­νι­κών μέσων δικτύ­ω­σης, απο­φυ­γή ομι­λιών, συνο­δεία επι­κε­φα­λής με μεγά­λες κου­στω­δί­ες και φυσι­κά καθό­λου δημό­σια αντι­πα­ρά­θε­ση μια και οι “ψίθυ­ροι” κρί­νο­νται αποτελεσματικότεροι…

Μία προ­ε­κλο­γι­κή εκστρα­τεία που δεν έχει να προ­σφέ­ρει τίπο­τε ουσια­στι­κό παρά το εφή­με­ρο, τον εντυ­πω­σια­σμό και ταυ­τό­χρο­να ανοί­γει τον δρό­μο στην αδια­φο­ρία και την πλή­ρη απα­ξί­ω­ση της εκλο­γι­κής διαδικασίας…

Η ψήφος είναι όπλο που οι πολ­λοί θέλουν να το έχου­με μόνι­μα στο…θηκάρι μας.

Ας το αξιο­ποι­ή­σου­με σωστά κρί­νο­νται όχι μόνο το φαί­νε­σθαι αλλά το είναι. Για­τί μετά την κάλ­πη κανέ­να λάθος δεν ανα­γνω­ρί­ζε­ται. Ας μην μας περ­νούν ορι­σμέ­νοι για “Αμε­ρι­κα­νά­κια”,., εδώ είναι Βαλκάνια!

Με το κόκ­κι­νο γαρί­φα­λο στις κάλ­πες των δημο­τι­κών και περι­φε­ρεια­κών εκλο­γών, με το… «παρα­δο­σια­κό» σφυ­ρο­δρέ­πα­νο στις κάλ­πες των ευρω­ε­κλο­γών για να ται­ριά­ξου­με την μορ­φή με τον περιε­χό­με­νο, τις αγω­νί­ες, με τους αγώ­νες, την ελπί­δα με την προοπτική! 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο