Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Νίκος Καραθανασόπουλος: Να πάμε παντού σε κάθε σπίτι διαδίδοντας πλατιά το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ

Στη συγκέ­ντρω­ση του ΚΚΕ στην Πάτρα μίλη­σε ο Νίκος Καρα­θα­να­σό­που­λος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βου­λευ­τής Αχα­ΐ­ας και εκ νέου υπο­ψή­φιος στον νομό.

Στο χαι­ρε­τι­σμό του σημείωσε:

«Μπο­ρού­με και πρέ­πει να συνα­ντη­θού­με και στην κάλ­πη, με το ψηφο­δέλ­τιο του ΚΚΕ σφι­χτά στο χέρι και με το χαμό­γε­λο στα χεί­λη. Με όλους και όλες που έχου­με συνα­ντη­θεί στις απερ­γί­ες, στις αγω­νι­στι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις των εργα­ζο­μέ­νων, των υγειο­νο­μι­κών, των επαγ­γελ­μα­το­βιο­τε­χνών, των βιο­πα­λαι­στών αγρο­τών — κτη­νο­τρό­φων, των γυναι­κών, της νέας γενιάς, των φοι­τη­τών, των ανθρώ­πων των Γραμ­μά­των και των Τεχνών.

Να συνα­ντη­θού­με με όλους και όλες που αντα­μώ­σα­με στη μεγά­λη προ­σπά­θεια για ανα­τρο­πή των συσχε­τι­σμών στο Εργα­τι­κό Κέντρο Πάτρας, το οποίο από Κέντρο του εργο­δο­τι­κού και κυβερ­νη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού, μετα­τρά­πη­κε σε Εργα­τι­κό Κέντρο πρω­το­πό­ρο και οργα­νω­τή της ταξι­κής πάλης για την προ­στα­σία των συμ­φε­ρό­ντων και των δικαιω­μά­των των εργαζομένων.

Να συνα­ντη­θού­με με όλους και όλες, τη συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία του λαού και της νεο­λαί­ας της Πάτρας, οι οποί­οι στη­ρί­ζουν τον αγω­νι­στι­κό βημα­τι­σμό της Δημο­τι­κής Αρχής, της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης”, απο­δει­κνύ­ο­ντας ότι οι κομ­μου­νι­στές τιμούν με όλες τους τις δυνά­μεις την όποια ευθύ­νη τους χρε­ώ­νει με την επι­λο­γή του ο λαός.

Να συνα­ντη­θού­με με όλους και όλες που πρό­σφα­τα συνα­ντη­θή­κα­με στις κάλ­πες των φοι­τη­τι­κών εκλο­γών, που και εδώ στην Πάτρα ανέ­δει­ξαν την “Παν­σπου­δα­στι­κή” σε πρώ­τη δύνα­μη, ενι­σχυ­μέ­νη σε ψήφους και ποσο­στά, αυξά­νο­ντας τη δια­φο­ρά από τη δεύ­τε­ρη ΔΑΠ.

Να συνα­ντη­θού­με με όλους και όλες που η καρ­διά τους εξα­κο­λου­θεί να χτυ­πά στα ΑΡΙΣΤΕΡΑ, με λογι­σμό και συναί­σθη­μα. Με τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, που στή­ρι­ξαν το ΠΑΣΟΚ και μετέ­πει­τα τον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία εξα­κο­λου­θούν να εμπνέ­ο­νται από τα ιδα­νι­κά και ορά­μα­τα της πρώ­της τους νιό­της. Να συμπα­ρα­τα­χθούν με το ΚΚΕ, παρά τις όποιες δια­φω­νί­ες ή πικρί­ες, για­τί η ομορ­φιά της ζωής βρί­σκε­ται στον δρό­μο του αγώ­να για ρήξεις και ανα­τρο­πές, για­τί μας ενώ­νει το μεγά­λο, η απε­λευ­θέ­ρω­ση του ανθρώ­που από τα δεσμά της καταπίεσης.

Φίλες και φίλοι, συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Στις πέντε μέρες που μένουν ως το κλεί­σι­μο της κάλ­πης, πρέ­πει και μπο­ρού­με να στο­λί­σου­με τον Νομό Αχα­ΐ­ας με τα χρώ­μα­τα και τα μηνύ­μα­τα της ελπί­δας, της αξιο­πρέ­πειας και της αισιο­δο­ξί­ας, με τις αφί­σες και τα πανό του ΚΚΕ, δημιουρ­γώ­ντας ένα κλί­μα υπεροχής.

Να πάμε παντού σε κάθε σπί­τι, όχι μόνο των γνω­στών και φίλων, σε κάθε γει­το­νιά, σε κάθε χωριό, σε κάθε εργα­σια­κό χώρο, δια­δί­δο­ντας πλα­τιά το ψηφο­δέλ­τιο του ΚΚΕ.

Να κάνου­με τη νύχτα — μέρα, για να ρίξου­με κόκ­κι­νο στη νύχτα, για να γενού­νε τα σκο­τά­δια φως, βγά­ζο­ντας ένα πολύ ισχυ­ρό ΚΚΕ από τις κάλ­πες των εκλογών.

Για να γίνουν τα όνει­ρά μας οι εφιάλ­τες τους και οι φόβοι τους πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Γεια και χαρά. Καλό βόλι».

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο