Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Νίκος Παπάζογλου, μια καλλιτεχνική προσωπικότητα με σημαντική πορεία στην ελληνική μουσική ιστορία του τόπου μας

Στις 17 Απρι­λί­ου 2011 πέθα­νε, στα 63 του χρό­νια, ο Νίκος Παπά­ζο­γλου,  μια καλ­λι­τε­χνι­κή προ­σω­πι­κό­τη­τα με σημα­ντι­κή πορεία στην ελλη­νι­κή μου­σι­κή ιστο­ρία του τόπου μας

Γεν­νη­μέ­νος στις 20/3/1948 από γονείς πρό­σφυ­γες, μεγά­λω­σε ακού­γο­ντας τους αυτο­δί­δα­κτους μου­σι­κούς κι έμα­θε ν’ αγα­πά τη γνώ­ση και να εκτι­μά την ανθρώ­πι­νη αξιο­πρέ­πεια. Από νωρίς επέ­λε­ξε ν’ ακο­λου­θή­σει το μελω­δι­κό μονο­πά­τι. Η πρώ­τη του συστη­μα­τι­κή επα­φή με τη μου­σι­κή ήταν μέσω συγκρο­τη­μά­των την περί­ο­δο 1965–1970, ενώ στο στρα­τό γρά­φει τα πρώ­τα του τρα­γού­δια και κατα­σκευά­ζει ένα τρί­χορ­δο όργα­νο, το «οργα­νά­κι» όπως το είχε βαφτί­σει. Το 1972 μπαί­νει στο δημιουρ­γι­κό χώρο της σύν­θε­σης και φτιά­χνει το δικό του «χει­ρο­ποί­η­το» στού­ντιο, το «Αγρο­τι­κόν», το οποίο με τα χρό­νια έγι­νε η φιλό­ξε­νη, πολύ­τι­μη στέ­γη για πολ­λούς νεό­τε­ρους καλ­λι­τέ­χνες. Το 1976, τρα­γου­δώ­ντας στους «Αχαρ­νής» του Διο­νύ­ση Σαβ­βό­που­λου, συνα­ντιέ­ται με τον Μανώ­λη Ρασού­λη και το 1978 δημιουρ­γούν — μαζί και με τον Νίκο Ξυδά­κη — την «Εκδί­κη­ση της Γυφτιάς». Ακο­λου­θούν «Τα Δήθεν», το «Χαρά­τσι», το «Μέσω Νεφών», τα «Σύνερ­γα», η «Επι­τό­πιος Ηχο­γρά­φη­σις» στο θέα­τρο του Λυκα­βητ­τού, το «Οταν Κιν­δυ­νεύ­εις Παί­ξε την Που­ρού­δα», η «Μάισ­σα Σελή­νη». Το ιδιό­μορ­φο ερμη­νευ­τι­κό ύφος του, που συν­δυά­ζει το ροκ με το λαϊ­κό, το λυγ­μό του μπα­γλα­μά με την κιθά­ρα, ξεχω­ρί­ζει, γοη­τεύ­ει, συνε­παίρ­νει… Από τις δημιουρ­γι­κές συνερ­γα­σί­ες του, ξεχω­ρι­στή αυτή το 1988 με τον Μάνο Χατζι­δά­κι στην μπουάτ «Σεί­ριος» και στο δίσκο «Στο Σεί­ριο Υπάρ­χου­νε Παιδιά»…

Επέ­λε­ξε ένα δύσκο­λο και μονα­χι­κό δρό­μο πέρα και έξω από τις μου­σι­κές βιο­μη­χα­νί­ες, κόντρα σε συμ­φέ­ρο­ντα και τα κατά­φε­ρε με αξιο­πρέ­πεια Ο Ν. Παπά­ζο­γλου επέ­λε­γε να κάνει τις δικές του παρα­γω­γές (με σήμα την ετι­κέ­τα «Στρογ­γυ­λοί Δίσκοι»), ενώ παρα­χω­ρού­σε δωρε­άν το στού­ντιο «Αγρο­τι­κόν» για ηχο­γρα­φή­σεις νέων δημιουρ­γών. Με την ορχή­στρα του «Λοξή Φάλαγ­γα», «όργω­νε» τη χώρα τα καλο­καί­ρια δίνο­ντας συναυ­λί­ες, με κατα­λη­κτι­κή την καθιε­ρω­μέ­νη συναυ­λία του Σεπτέμ­βρη στο Λυκαβηττό.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο