Ναυάγιο στην Πύλο: Συγκλονίζει η μαρτυρία 24χρονου που έχασε τη γυναίκα και τα παιδιά του

Τη συγκλο­νι­στι­κή μαρ­τυ­ρία ενός 24χρονου από το Πακι­στάν, ο οποί­ος έχα­σε τη γυναί­κα του και τα δύο μικρά παι­διά του, ηλι­κί­ας ενά­μι­ση και τριών ετών, στο ναυά­γιο νοτιο­δυ­τι­κά της Πύλου, φέρ­νει στο φως της δημο­σιό­τη­τας το iΕidiseis.

Οι δια­κι­νη­τές έβα­λαν τη σύζυ­γό του και τα παι­δά­κια του στα αμπά­ρια, με απο­τέ­λε­σμα όταν άρχι­σε να βυθί­ζε­ται το αλιευ­τι­κό σκά­φος να χαθούν στη θάλασ­σα. Ο ίδιος ήταν στο κατά­στρω­μα. Βού­τη­ξε στη θάλασ­σα, παρό­τι δεν ξέρει μπά­νιο. Έκα­τσε ανά­σκε­λα στο νερό για να επι­πλέ­ει, μέχρι που τελι­κά τον μάζε­ψε παρα­πλέ­ον πλοίο. Η ζωή του σώθη­κε και ταυ­τό­χρο­να χάθη­κε, αφού ξέρει ότι δεν θα ξανα­δεί τη γυναί­κα του και τα δύο του παιδιά.

Ο 24χρονος μίλη­σε στους λιμε­νι­κούς για τα 8.000 δολά­ρια που έδω­σε ως προ­κα­τα­βο­λή στο κύκλω­μα δου­λε­μπό­ρων, τα άτο­μα που έκα­ναν «κου­μά­ντο» μέσα στο αλιευ­τι­κό σκά­φος, τους τσα­κω­μούς για το νερό, για τη μηχα­νή που συνέ­χεια χάλα­γε αλλά και για τις δρα­μα­τι­κές στιγ­μές της βύθισης.

Ανα­λυ­τι­κά η μαρ­τυ­ρία του:

«Ζού­σα στο Πακι­στάν μαζί με τη γυναί­κα μου και τα δύο παι­διά μας, ηλι­κί­ας ενά­μι­ση και τριών ετών. Απο­φα­σί­σα­με να πάμε στην Ιτα­λία για μία καλύ­τε­ρη ζωή και επει­δή εκεί μένει ο αδερ­φός μου. Έδω­σα προ­κα­τα­βο­λή 8.000 δολά­ρια σε κάποιον Πακι­στα­νό και όταν θα φτά­να­με στην Ιτα­λία θα έδι­νε τα υπό­λοι­πα ο αδερ­φός μου, τα οποία δεν γνω­ρί­ζω πόσα θα ήταν για­τί το ποσό το είχε κανο­νί­σει ο αδερ­φός μου. Πριν ένα μήνα περί­που φύγα­με αερο­πο­ρι­κώς από το Πακι­στάν για Ντου­μπάι και από εκεί για Αίγυ­πτο και από εκεί και πάλι αερο­πο­ρι­κώς για Λιβύη.

Με αυτο­κί­νη­τα μας μετέ­φε­ραν σε ένα σπί­τι, όπου μεί­να­με μαζί με άλλα 150 άτο­μα και το οποίο ήταν από­στα­ση μισή ώρα με το αυτοκίνητο.

Εκεί μεί­να­με πέντε ημέ­ρες και μετά ένας άντρας μας πήγε σε ένα δια­μέ­ρι­σμα όπου μέσα βρί­σκο­νταν περί­που 200 άτο­μα. Εκεί μεί­να­με ένα βρά­δυ και την επό­με­νη ημέ­ρα μας πήγαν με 12 περί­που αυτο­κί­νη­τα σε ένα δια­μέ­ρι­σμα στην πόλη Τομπρούκ της Λιβύ­ης. Μεί­να­με εκεί κάποιες ημέ­ρες και τα ξημε­ρώ­μα­τα της 9ης Ιου­νί­ου 2023 με φορ­τη­γά μας πήγαν σε μία παρα­λία της Λιβύ­ης, η οποία ήταν από­στα­ση μισή ώρα με το αυτο­κί­νη­το. Στη θάλασ­σα υπήρ­χε ένα μεγά­λο αλιευ­τι­κό σκά­φος περί­που 20 μέτρων, που ήταν παλιό και ήταν χρώ­μα­τος μπλε. Με μικρό­τε­ρα σκά­φη μας μετέ­φε­ραν στο αλιευ­τι­κό που βρι­σκό­ταν πιο μακριά. Στο σκά­φος ανε­βή­κα­με και ήταν δύο άτο­μα που είχαν ενερ­γό ρόλο στη μετα­φο­ρά μας και έκα­ναν κου­μά­ντο. Αυτοί μας είπαν να κάτσου­με όταν ανε­βή­κα­με στο σκάφος.

Συγκε­κρι­μέ­να εμέ­να με έβα­λαν να κάτσω πάνω στο κατά­στρω­μα και τη γυναί­κα μου με τα παι­διά μου την έβα­λαν σε καμπί­να. Ξεκι­νή­σα­με το ταξί­δι μας ξημε­ρώ­μα­τα Παρα­σκευ­ής και στο σκά­φος επι­βαί­να­με περί­που 700 άτο­μα. Ταξι­δεύ­α­με τρεις ημέ­ρες και μετά χάλα­σε η μηχα­νή του σκά­φους. Υπήρ­χε κάποιο άτο­μο που επι­σκεύ­α­ζε τη μηχα­νή του σκά­φους όμως αυτή συνέ­χεια χάλα­γε. Το βρά­δυ της 13ης Ιου­νί­ου 2023 οι δια­κι­νη­τές είχαν σβή­σει τις μηχα­νές του σκά­φους για να μην ακούν το θόρυ­βο δίπλα τους τα πλοία που περνούσαν.

Κάποιοι από τους Αιγύ­πτιους ζήτη­σαν νερό από κάποιο πλοίο που περνούσε.

Το πλή­ρω­μα κάποιου πλοί­ου πέτα­ξε νερό όμως το πήραν όλοι οι Αιγύ­πτιοι και σε εμάς δεν έδω­σαν. Τσα­κω­θή­κα­με μετα­ξύ μας και μετά μας έδω­σαν και σε εμάς νερό.

Μετά έβα­λαν μπρος τη μηχα­νή και συνε­χί­σα­με το ταξί­δι μας.

Μισή ώρα μετά στα­μά­τη­σε πάλι η μηχα­νή του σκά­φους. Εγώ καθό­μουν στα γόνα­τα και διά­βα­ζα ευχές για­τί φοβό­μουν και ξαφ­νι­κά ένιω­σα το σκά­φος να γέρ­νει από τη μία μεριά.

Το σκά­φος άρχι­σε να μπά­ζει νερό. Τότε όλοι μετα­κι­νη­θή­κα­με από την άλλη μεριά και επει­δή το βάρος πήγε στην άλλη πλευ­ρά το σκά­φος άρχι­σε να βουλιάζει.

Κάποιοι πήδη­ξαν στη θάλασ­σα και κάποιοι άλλοι κρα­τιό­ντου­σαν από διά­φο­ρα σημεία του σκά­φους. Εγώ πήδη­ξα στη θάλασ­σα όμως επει­δή δεν ήξε­ρα κολύ­μπι καθό­μουν ανά­σκε­λα και περί­με­να να με σώσουν.

Μετά από λίγα λεπτά πέρα­σε ένα μεγά­λο σκά­φος και μας μάζε­ψε όσοι ήμα­σταν στη θάλασ­σα. Όσοι δεν πρό­λα­βαν να βγουν βυθί­στη­καν στο νερό μαζί με το σκά­φος και μετα­ξύ αυτών χάθη­καν και η γυναί­κα μου και τα παι­διά μου που βρί­σκο­νταν στην καμπί­να του σκάφους».

Ο 24χρονος δεν ανα­γνώ­ρι­σε στις φωτο­γρα­φί­ες που του έδει­ξαν οι λιμε­νι­κοί τον καπε­τά­νιο του σκά­φους αλλά ούτε και τον μηχα­νι­κό, οι οποί­οι ‑κατά την εκτί­μη­σή του- πνί­γη­καν. Όσον αφο­ρά στα σωσί­βια ανέφερε:

«Ένας μόνο φορού­σε σωσί­βιο που το είχε φέρει από μόνος του. Στο σκά­φος δεν υπήρ­χαν σωσί­βια για εμάς. Στην αρχή είχαν πει ότι θα ταξι­δεύ­α­με 400 άτο­μα όμως τελι­κά ήμα­σταν 700».

Πηγή: ieidiseis.gr