Να φοβάστε το Νοέμβρη

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης //

Αγα­να­κτι­σμέ­νε πολί­τη. Δια­στρε­βλω­τή, παρα­πλη­ρο­φο­ρη­τή, ασυ­γκρά­τη­τε προ­στά­τη της εννό­μου τάξε­ως. Δια­μορ­φω­τή κοι­νής γνώ­μης και πλύ­σης εγκε­φά­λου. Να φοβά­σαι το Νοέμβρη.
Περι­πλα­νώ­με­νοι χαφιέ­δες, υπο­νο­μευ­τές και τραμπούκοι.

Κατευ­θυ­νό­με­νοι αλή­τες, πάνο­πλοι ασφα­λί­τες και προ­βο­κά­το­ρες, εργο­λά­βοι της ενη­μέ­ρω­σης και του ντο­πα­ρί­σμα­τος. Προ­α­γω­γοί ανα­βο­λι­κών και ναρ­κω­τι­κών ουσιών. Να φοβά­στε το Νοέμ­βρη. Τρό­φι­με χαμαι­τυ­πεί­ων, οίκων ανο­χής και κατα­γω­γί­ων. Σαλ­τι­μπά­γκε ποι­η­τή μιας χρή­σης. Δια­νοη­τή της αγκύλωσης.

Κοι­νω­νι­κά απο­βρά­σμα­τα και παρα­μορ­φω­τι­κά εξαν­θή­μα­τα του συστή­μα­τος που σας δημιουρ­γεί. Να φοβά­στε το Νοέμ­βρη. Παντο­φλο­φό­ρε κρι­τή, απο­δέ­κτη ρύπων και σκου­πι­διών ορα­τών τε πάντων και αορά­των, τεκται­νο­μέ­νων και μη, ο τα πάνθ’ ορών και τα πάντα γνω­ρί­ζων. Αδυ­σώ­πη­τε κυνη­γέ κεφα­λών, πρω­το­κολ­λη­τή εντυ­πώ­σε­ων και θυρο­κολ­λη­τή δικα­στι­κών κλήσεων.

Εισαγ­γε­λέα» της τρύ­πιας δεκά­ρας. Άκα­πνε φαν­φα­ρό­νε και νερο­κου­βα­λη­τή. Ανού­σιε χει­ρο­κρο­τη­τή φαύ­λων. Υπο­κρι­τή και Φαρι­σαίε. Να φοβά­σαι το Νοέμβρη.

Ό,τι και να πεί­τε, ό,τι και να κάνε­τε, ό,τι επι­λέ­ξα­τε, ό,τι προ­σχε­διά­σα­τε και ό,τι εφαρ­μό­σα­τε, τον Νοέμ­βρη δεν θα τον αμαυ­ρώ­σε­τε ποτέ.

Πυρο­φό­ροι και κατα­σκευα­στές της έντα­σης, με το πρό­σχη­μα της κατα­στο­λής, πυρο­δο­τώ­ντας την περό­νη της σύγκρου­σης, το Νοέμ­βρη δε θα τον αμαυ­ρώ­σε­τε ποτέ.

Όσο και αν σας πονά και αν σας δηλη­τη­ριά­ζει, δημο­σιο­γρα­φία της λασπου­ριάς και της πορ­νο­φω­το­γρα­φί­ας, η γιορ­τή για την εξέ­γερ­ση του Πολυ­τε­χνεί­ου δεν πρό­κει­ται να καταρ­γη­θεί ποτέ.

Ό,τι κι αν οργα­νώ­σε­τε, ό,τι κι αν μελε­τή­σε­τε, ό,τι κι αν σχε­διά­σε­τε, το Νοέμ­βρη δε θα τον αμαυ­ρώ­σε­τε ποτέ. Ο δρό­μος του Νοέμ­βρη χαρά­χτη­κε με θυσία και αίμα. Τα παι­διά που φώνα­ζαν Ψωμί – Παι­δεία – Ελευ­θε­ρία έπε­σαν στε­φα­νω­μέ­να και φλε­γό­με­να με την ελλη­νι­κή σημαία. Δεν την τσα­λα­πά­τη­σαν, δεν την ποδο­πά­τη­σαν, δεν την ξέσκι­σαν, δεν την έκα­ψαν, δεν την πρό­δω­σαν και τα μηνύ­μα­τά τους είναι πάντα ζωντα­νά, πάντα επί­και­ρα, πάντα εκφρά­ζουν σημε­ρι­νά άλυ­τα προ­βλή­μα­τα και σημα­το­δο­τούν το δρό­μου του αγώ­να και της διεκδίκησης.

Όσε για σένα σύντρο­φε, συνα­γω­νι­στή, φίλε της ειρή­νης, της δημο­κρα­τί­ας και της προ­ό­δου, πρω­το­πό­ρε αγω­νι­στή της δημιουρ­γί­ας και της προκοπής.

Να θυμά­σαι το Νοέμ­βρη της Μεγά­λης Σοσια­λι­στι­κής Επα­νά­στα­σης, Να θυμά­σαι το Νοέμ­βρη της ίδρυ­σης του ΚΚΕ. Να θυμά­σαι το Νοέμ­βρη του Πολυ­τε­χνεί­ου, Να θυμά­σαι το Νοέμ­βρη του Γοργοπόταμου.

_________________________________________________________________________________________________________

Ο Βασίλης Λιόγκαρης γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς πρόσφυγες, εργάτες, πολυφαμελίτες. Έζησε στα πρώτα παιδικά του χρόνια τη λαίλαπα της κατοχής και μεταφέρει τις τραυματικές αυτές εμπειρίες στα γραφτά του. Σπούδασε θέατρο και για ένα διάστημα δούλεψε σ’ αυτό. Αργότερα απορροφήθηκε από την παραγωγική διαδικασία όπου εργάστηκε σε διάφορες βιομηχανίες. Ο Βασίλης Λιόγκαρης είναι συγγραφέας της γενιάς και της τάξης του. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.