Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ: Οι «ψαλιδοχέρηδες» επιστρέφουν στον τόπο της φορολεηλασίας

– Μ. Βορί­δης (ΝΔ): «Οταν ακούω τις προ­τά­σεις για τις μειώ­σεις των έμμε­σων φόρων, δεν ακούω καμιά κομ­μου­νι­στι­κή πρό­τα­ση για να σηκω­θώ να φωνά­ζω (…) Μην τρε­λα­θού­με, είναι εναλ­λα­κτι­κές προ­τά­σεις (…) Είναι μια συζή­τη­ση φορο­λο­γι­κής πολι­τι­κής που μπο­ρεί να γίνει ήρε­μα και χαλαρά».

– Γ. Δρα­γα­σά­κης (ΣΥΡΙΖΑ): «Χαί­ρο­μαι, αυτή είναι η σωστή απά­ντη­ση! Είναι εργα­λεία πολι­τι­κής αυτά…».

Ετσι …«πολι­τι­σμέ­να» και συναι­νε­τι­κά κου­βέ­ντια­ζαν λίγες μέρες πριν από τις προη­γού­με­νες εκλο­γές τα στε­λέ­χη ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ, κι από κοντά ο εκπρό­σω­πος του ΠΑΣΟΚ, που έλε­γε ότι το πρό­γραμ­μα του κόμ­μα­τός του «δεν το χωρί­ζει μεγά­λη από­στα­ση» ούτε από το πρό­γραμ­μα της ΝΔ ούτε από αυτό του ΣΥΡΙΖΑ. Και πώς αλλιώς εφό­σον και εδώ το «κοι­νό πρό­γραμ­μά» τους βγά­ζει μάτι και οι μικρο­δια­φο­ρές αφο­ρούν «εναλ­λα­κτι­κές» δια­δρο­μές στο ναρ­κο­πέ­διο για τον λαό.

Δες ποιος μιλάει…

Γι’ αυτό και είναι διπλά προ­κλη­τι­κός και ο δήθεν τσα­κω­μός ανά­με­σα στα κόμ­μα­τα που έχουν κυβερ­νή­σει και έχουν δώσει παρα­πά­νω από πολ­λά «δια­πι­στευ­τή­ρια» και στον παρα­πά­νω τομέα. Για­τί όλοι μαζί, ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ, τα τελευ­ταία 15 χρόνια:

– Εγδα­ραν τον λαό με τη φορο­λη­στεία και τους μνη­μο­νια­κούς νόμους. Ολοι τους εφάρ­μο­σαν άδι­κους νόμους, όπως ο ΕΝΦΙΑ, που ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταρ­γού­σε. Η κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ αύξη­σε τους συντε­λε­στές του ΦΠΑ και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ τους δια­τη­ρεί στα ύψη παρά τον πληθωρισμό.

– Ψήφι­σαν και εφάρ­μο­σαν τους προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς σύμ­φω­να με τους οποί­ους ο λαός πλη­ρώ­νει στα­θε­ρά το 95% των φόρων και το μεγά­λο κεφά­λαιο κάτω από το 5%.

– Ψήφι­σαν την εθε­λο­ντι­κή φορο­λο­γία (κυριο­λε­κτι­κά) των εφο­πλι­στών, πλάι στις 50 και πλέ­ον φορο­α­παλ­λα­γές τους και τη φορο­α­συ­λία τους που είναι κατο­χυ­ρω­μέ­νη έως και στο Σύνταγ­μα, και φυσι­κά αρνή­θη­καν την πρό­τα­ση του ΚΚΕ για κατάρ­γη­σή της.

– Εφάρ­μο­σαν την πατέ­ντα του «ανα­βαλ­λό­με­νου φόρου» (το 2014 η ΝΔ, το 2017 ο ΣΥΡΙΖΑ) που δίνει φορο­α­συ­λία στις τρά­πε­ζες, οι οποί­ες μόνο πέρυ­σι είχαν κέρ­δη πάνω από 3 δισ. ευρώ.

– Εχουν δια­μορ­φώ­σει το καθε­στώς των «ειδι­κών φόρων» στο ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα και στα «ενερ­γεια­κά προ­ϊ­ό­ντα». Καθε­στώς που από κοι­νού «ανα­νέ­ω­σαν» τον περα­σμέ­νο Ιού­λη, ενώ φέτος στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο ψήφι­σαν και νέα «πρά­σι­να» χαράτσια.

– Εχουν κάνει σκυ­τα­λο­δρο­μία στους «ειδι­κούς ανα­πτυ­ξια­κούς» και άλλους νόμους, που προ­βλέ­πουν φορο­α­παλ­λα­γές κάθε είδους στους επεν­δυ­τές, με τον λογα­ρια­σμό να πηγαί­νει στα­θε­ρά στον λαό.

Και, βέβαια, όλοι μαζί απέρ­ρι­ψαν τις τρο­πο­λο­γί­ες του ΚΚΕ για κατάρ­γη­ση των άδι­κων έμμε­σων φόρων, του ΦΠΑ στα τρό­φι­μα και στα είδη λαϊ­κής κατα­νά­λω­σης, των Ειδι­κών Φόρων Κατα­νά­λω­σης στα καύ­σι­μα καθώς και στο ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα, στην ύδρευ­ση και τις τηλε­πι­κοι­νω­νί­ες, του Ειδι­κού Φόρου Κατα­νά­λω­σης στο πετρέ­λαιο θέρ­μαν­σης και στο φυσι­κό αέριο για οικια­κή χρή­ση, του ΕΝΦΙΑ στην πρώ­τη και δεύ­τε­ρη κατοι­κία που καλύ­πτει ανά­γκες στέ­γα­σης και ανα­ψυ­χής της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας και δεν εκμισθώνεται.

Και ποιος παριστάνει πως θα μειώσει τους φόρους…

Με δυο λόγια η συζή­τη­ση για το ποιος είναι και ποιος δεν είναι με τους φόρους είναι παρα­πλα­νη­τι­κή: Ολοι τους είναι με τους φόρους στον λαό και όλοι τους είναι ενά­ντια στους φόρους στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, για να στη­ρι­χθεί η αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα, που είναι κοι­νός τους στόχος.

Γι’ αυτό και μέσα σε αυτό το πλαί­σιο είναι πραγ­μα­τι­κά να γελά­ει κανείς με την προ­σπά­θεια της ΝΔ να παρου­σια­στεί ως «αντι­φο­ρο­λο­γι­κό» κόμ­μα. Ποιος; Η ΝΔ, που επί ημε­ρών της η φορο­λη­στεία ξεπέ­ρα­σε τα 55,31 δισ. ευρώ, με «ρεκόρ» έμμε­σων φόρων επί δύο χρό­νια σερί. 18 δισ. φόρους έχου­με πλη­ρώ­σει μόνο το 1ο τετρά­μη­νο του 2023, 1,5 δισ. πάνω από τον στόχο.

Είναι να γελά­ει κανείς και με την προ­σπά­θεια ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ να παρου­σια­στούν ως θια­σώ­τες της «πιο δίκαι­ης» φορο­λο­γί­ας: Ο ΣΥΡΙΖΑ, που καμα­ρώ­νει για τα 37 δισ. που άφη­σε «μαξι­λά­ρι» στους ομί­λους από την άγρια φορο­λη­στεία του λαού και που λέει ότι έχει το… knowhow για να το ξανα­κά­νει τώρα που επα­νέρ­χο­νται τα ματω­μέ­να πλε­ο­νά­σμα­τα. Και το ΠΑΣΟΚ που φόρ­τω­σε στον λαό ένα τσου­βά­λι φόρους ως κυβέρ­νη­ση και ως αντι­πο­λί­τευ­ση, και ψήφι­σε κάθε πιθα­νή και απί­θα­νη φορο­α­παλ­λα­γή του κεφαλαίου.

Πιο πολύ ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ προ­κα­λούν για­τί ξέρουν καλά ότι οι δεσμεύ­σεις που έχουν ανα­λά­βει σε ΕΕ και κεφά­λαιο, όχι μόνο δεν φέρ­νουν μειώ­σεις φόρων για τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα αλλά το ακρι­βώς αντίθετο.

Δεσμεύ­σεις τους είναι:

– Η «ανα­μόρ­φω­ση» και «διεύ­ρυν­ση» της φορο­λο­γι­κής βάσης, που κατα­γρά­φε­ται και στις πρό­σφα­τες συστά­σεις της Κομι­σιόν. Η νέα δηλα­δή επέ­λα­ση σε επαγ­γελ­μα­τί­ες και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους που βρί­σκε­ται πρώ­τη πρώ­τη στην ατζέντα.

– Οι παρα­πέ­ρα μειώ­σεις των εργο­δο­τι­κών εισφο­ρών του μεγά­λου κεφα­λαί­ου, που θα πλη­ρω­θούν από τους εργαζόμενους.

– Η «δημο­σιο­νο­μι­κή πει­θαρ­χία» του νέου Συμ­φώ­νου Στα­θε­ρό­τη­τας και τα «πλε­ο­νά­σμα­τα», που σημαί­νουν νέα φορο­ε­πι­δρο­μή στον λαό και «την άλλη όψη» των περικοπών.

– Τα νέα «πρά­σι­να» χαρά­τσια, όπως π.χ. αυτά που αφο­ρούν το εμπό­ριο ρύπων και επε­κτεί­νο­νται σε σπί­τια, μετα­κι­νή­σεις, μετα­φο­ρές, εμπορεύματα.

Καμία λοι­πόν «κρυ­φή ατζέ­ντα» φορο­λό­γη­σης δεν υπάρ­χει: Η συνέ­χι­ση της φορο­λη­στεί­ας στον λαό είναι δεδο­μέ­νη, με βάση τις κοι­νές τους δεσμεύ­σεις που αφο­ρούν τα κέρ­δη των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Και αυτό φυσι­κά δεν αλλά­ζει με κανέ­να «μείγ­μα» στη δοσο­λο­γία της φορο­λη­στεί­ας που θα φορ­τω­θεί στις πλά­τες του λαού.

«Υπερκοροϊδία» με πατέντα…

Χαρα­κτη­ρι­στι­κή εξάλ­λου είναι η συζή­τη­ση σχε­τι­κά με τα «υπερ­κέρ­δη» και τη φορο­λό­γη­σή τους.

Η ΝΔ καμώ­νε­ται πως τάχα τα βρή­κε και τα φορο­λό­γη­σε, δεί­χνο­ντας ότι οι καπι­τα­λι­στές έχουν όλους τους τρό­πους να παί­ζουν την κολο­κυ­θιά, να κρύ­βουν με τη βού­λα του νόμου τα «υπερ­κέρ­δη» τους και μονά — ζυγά να κερ­δί­ζουν. Η εκπρό­σω­πος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ εξη­γεί πώς μοιά­ζει ο αλγό­ριθ­μος που προσ­διο­ρί­ζει τα απροσ­διό­ρι­στα «υπερ­κέρ­δη»: «Ορί­ζο­νται με τον τρό­πο που η ΕΕ τα προσ­διό­ρι­σε και τα φορο­λό­γη­σε»… Και το ΠΑΣΟΚ λέει πως χρειά­ζε­ται «άλλο μείγ­μα» άμε­σων κι έμμε­σων φόρων, αλλά το μείγ­μα θα είναι σε κάθε περί­πτω­ση «φαρ­μά­κι» για τον λαό.

Βγά­ζει λοι­πόν μάτι για­τί έπια­σαν πάλι το βιο­λί με τα «υπερ­κέρ­δη» 7 — 8 εται­ρειών για να αφή­σουν εκτός συζή­τη­σης τα κέρ­δη των 150 επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων που αύξη­σαν πέρυ­σι τα κέρ­δη τους κατά 303%, αυτά τα κέρ­δη που προ­στα­τεύ­ουν ως «κόρη οφθαλμού».

Και αυτά τα κέρ­δη κάθε άλλο παρά «ουρα­νο­κα­τέ­βα­τα» είναι, αντί­θε­τα είναι απο­τέ­λε­σμα της πολι­τι­κής που υπηρετούν:

Τα 3 δισ. κέρ­δη των τρα­πε­ζών δεν έπε­σαν από τον ουρα­νό, αλλά από την επέ­λα­ση στα λαϊ­κά σπί­τια που καλού­νται να πλη­ρώ­νουν τρεις και τέσ­σε­ρις δόσεις παρα­πά­νω στο στε­γα­στι­κό εξαι­τί­ας της πολι­τι­κής της ΕΕ για τον «απο­πλη­θω­ρι­σμό» και της αύξη­σης των επι­το­κί­ων της ΕΚΤ. Είναι απο­τέ­λε­σμα των 40.000 πλει­στη­ρια­σμών που έγι­ναν μόνο πέρυ­σι, με βάση τους νόμους που όλοι μαζί ψήφισαν.

Η εκτί­να­ξη των κερ­δών των ενερ­γεια­κών ομί­λων δεν «ήρθε από τον ουρα­νό», αλλά από το Χρη­μα­τι­στή­ριο Ενέρ­γειας, νόμο του ΣΥΡΙΖΑ που υλο­ποί­η­σε η ΝΔ, από τις «ρήτρες ανα­προ­σαρ­μο­γής» στο πλαί­σιο της «απε­λευ­θέ­ρω­σης» της Ενέρ­γειας που όλοι υλο­ποί­η­σαν, από τη συμ­με­το­χή στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία που όλοι μαζί στηρίζουν.

Η εκτί­να­ξη των κερ­δών των σού­περ μάρ­κετ και των μεγά­λων αλυ­σί­δων δεν «φύτρω­σε», αλλά ήρθε από τη λεη­λα­σία του λαϊ­κού εισο­δή­μα­τος, από τον «λογα­ρια­σμό» που στέλ­νουν στον λαό για τον «απο­πλη­θω­ρι­σμό», τον «εξα­γω­γι­κό» προ­σα­να­το­λι­σμό της παρα­γω­γής που συγκε­ντρώ­νε­ται σε όλο και λιγό­τε­ρα χέρια.

Πάνω από όλα τα κέρ­δη αυτών και των υπό­λοι­πων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων που έσπα­σαν κάθε ρεκόρ την περα­σμέ­νη χρο­νιά, ήρθαν από την ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης των εργα­ζο­μέ­νων: Την καθή­λω­ση των μισθών για πάνω από μια δεκα­ε­τία, την απα­γό­ρευ­ση επί της ουσί­ας των ΣΣΕ, τη γιγά­ντω­ση της «ευε­λι­ξί­ας», με τους μνη­μο­νια­κούς και άλλους αντερ­γα­τι­κούς νόμους που όλοι τους ψήφι­σαν και δια­τη­ρούν σε ισχύ, με την εργα­σια­κή ζού­γκλα που αντι­με­τω­πί­ζει ως κόστος μέχρι και την ίδια τη ζωή των εργα­ζο­μέ­νων, όπως δεί­χνουν τα συνε­χή εργο­δο­τι­κά εγκλή­μα­τα, με τελευ­ταίο αυτό στο Πέραμα.

Και μέρισμα απάτης

«Μέρι­σμα κοροϊ­δί­ας» μοι­ρά­ζουν ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ και σε ό,τι αφο­ρά τη φορο­λο­γία των μερι­σμά­των, αυτή που ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε από το 15% στο 10% και η ΝΔ από το 10% στο 5%.

Τι λένε;

Η ΝΔ ισχυ­ρί­ζε­ται πως μαζί με τον βασι­λι­κό ποτί­ζε­ται και η γλά­στρα και πως «η μεί­ω­ση του συντε­λε­στή αύξη­σε τα δημό­σια έσο­δα», για­τί τώρα, λέει, «έχουν λόγο οι επι­χει­ρή­σεις να μοι­ρά­ζουν μερίσματα».

Τι δεν λένε; Πως τα μερί­σμα­τα τρι­πλα­σιά­στη­καν και οι φόροι τους ούτε καν διπλα­σιά­στη­καν (π.χ. από 1,5 δισ. ευρώ μερί­σμα­τα και φορο­λο­γι­κά έσο­δα 150 εκατ. το 2018 σε 5,6 δισ. μερί­σμα­τα και 280 εκατ. φορο­λο­γι­κά έσο­δα το 2020), μεγα­λώ­νο­ντας κι άλλο την ψαλί­δα. Πως την ίδια ώρα που οι μέτο­χοι δεν πλή­ρω­ναν καλά καλά 300 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ φόρο, ο λαός πλή­ρω­νε πάνω από 50 δισ. σε φόρους. Πως τα «δημό­σια έσο­δα» του αστι­κού κρά­τους γίνο­νται ξανά «ζεστό» χρή­μα και προ­νό­μια στα ταμεία των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Το ΠΑΣΟΚ λέει ότι η αύξη­ση των μερι­σμά­των είναι «κοι­νω­νι­κά δικαιό­τε­ρη» και επι­κα­λεί­ται τον… ΟΟΣΑ, που λέει ότι με την υψη­λό­τε­ρη φορο­λο­γία στα μερί­σμα­τα απο­τρέ­πε­ται η δια­νο­μή των κερ­δών και αυτά επα­νε­πεν­δύ­ο­νται προς όφε­λος τελι­κά των μετόχων.

Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ; Μιλά­ει για «λελο­γι­σμέ­νη» αύξη­ση και πάλι με βάση τις Οδη­γί­ες της ΕΕ.

Πρό­κει­ται δηλα­δή για συζή­τη­ση που αφο­ρά τα κέρ­δη των ομί­λων και το πιο «απο­δο­τι­κό μείγ­μα» για την καπι­τα­λι­στι­κή κερ­δο­φο­ρία. Είτε έτσι είτε αλλιώς όμως το μόνο σίγου­ρο είναι ότι στη συνο­λι­κή σού­μα — μαζί και με τη φορο­λο­γία των ίδιων των κερ­δών των επι­χει­ρή­σε­ων — στο «συν» θα βγαί­νει το κεφά­λαιο και στο «πλην» ο λαός που τον καλούν να δια­λέ­ξει από ποια τσέ­πη θα χάσει.

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τον «Ριζο­σπά­στη του Σαββατοκύριακου».

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο