Ντέιβιντ Ρικάρντο

Στις 11 Σεπτεμ­βρί­ου 1823 πεθαί­νει ο Ντέι­βιντ Ρικάρ­ντο. Αγγλος οικο­νο­μο­λό­γος, εκπρό­σω­πος της ιδε­ο­λο­γί­ας της αγγλι­κής βιο­μη­χα­νι­κής αστι­κής τάξης στην περί­ο­δο της βιο­μη­χα­νι­κής επα­νά­στα­σης και της πάλης των αστών κατά της αρι­στο­κρα­τί­ας των γαιο­κτη­μό­νων. Κύριο έργο του ήταν οι «Αρχές πολι­τι­κής οικο­νο­μί­ας και δημο­σιο­νο­μί­ας» (1817). Ο Μαρξ σημεί­ω­νε ότι η μεγά­λη συμ­βο­λή του Ρικάρ­ντο στην πολι­τι­κή οικο­νο­μία βρί­σκε­ται στο ότι επι­χεί­ρη­σε να μελε­τή­σει τις οικο­νο­μι­κές σχέ­σεις του καπι­τα­λι­σμού βασι­ζό­με­νος στη θεω­ρία της αξί­ας της εργα­σί­ας. Ετσι, δινό­ταν η δυνα­τό­τη­τα να απο­κα­λυ­φθούν οι εσω­τε­ρι­κοί νόμοι του καπι­τα­λι­στι­κού τρό­που παραγωγής.

Ο Ρικάρ­ντο αντέ­κρου­σε τη θέση του Ανταμ Σμιθ ότι δήθεν η αξία καθο­ρί­ζε­ται από την εργα­σία μόνο «στην πρω­τό­γο­νη κατά­στα­ση της κοι­νω­νί­ας» και απέ­δει­ξε ότι η αξία των εμπο­ρευ­μά­των, της οποί­ας μονα­δι­κή πηγή είναι η εργα­σία του εργά­τη, απο­τε­λεί τη βάση των εισο­δη­μά­των των δια­φό­ρων τάξε­ων της αστι­κής κοι­νω­νί­ας: του εργα­τι­κού μισθού, του κέρ­δους, του τόκου, και της εγγεί­ου προσόδου.