Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ντράπηκε και η ντροπή…

Σαν Αμε­ρι­κα­νός επι­σκέ­πτης σε του­ρι­στι­κά αξιο­θέ­α­τα περι­φέ­ρε­ται πάνω στον ιερό τόπο της Μακρο­νή­σου ο υπο­ψή­φιος του ΣΥΡΙΖΑ Κασ­σε­λά­κης, για τις ανά­γκες της προ­ε­κλο­γι­κής του καμπά­νιας, δια­βά­ζο­ντας ένα σενά­ριο με ανι­στό­ρη­τες αρλού­μπες και κάνο­ντας χει­ρα­ψί­ες με τον πρώ­ην υπουρ­γό Άμυ­νας του ΣΥΡΙΖΑ (και παρα­λί­γο και της ΝΔ) Αποστολάκη.

Θα πει κανείς: «Τι πιο σύνη­θες» από τον ΣΥΡΙΖΑ να προ­σπα­θεί να «λερώ­σει» τους αγώ­νες που έδω­σε ο λαός μας σε άγριες επο­χές με μπρο­στά­ρη­δες τους κομ­μου­νι­στές; Το «προ­σόν» αυτό είναι κάτι σαν προ­α­παι­τού­με­νο για να ανα­λά­βεις το τιμό­νι της βρώ­μι­κης σοσιαλδημοκρατίας.

Η ιστο­ρία μάλι­στα επα­να­λαμ­βά­νε­ται ως φάρ­σα, αν θυμη­θού­με τον Τσί­πρα να κατα­θέ­τει λου­λού­δια στο θυσια­στή­ριο της Και­σα­ρια­νής, λίγο πριν υπο­γρά­ψει μνη­μό­νια και συμ­φω­νί­ες με την ΕΕ και τον «δια­βο­λι­κά καλό» Τραμπ στο όνο­μα του… «ρεα­λι­σμού».

Δεν μπο­ρού­με πάντως να μην επι­ση­μά­νου­με μερι­κές περί­ερ­γες «συμ­πτώ­σεις»:

Το κολα­στή­ριο της Μακρο­νή­σου φτιά­χτη­κε με τα λεφτά και την «καθο­δή­γη­ση» του περι­βό­η­του «σχε­δί­ου Μάρ­σαλ», δηλα­δή στο πλαί­σιο του «δόγ­μα­τος Τρού­μαν», που πήρε το όνο­μά του από τον Δημο­κρα­τι­κό μακε­λά­ρη Πρό­ε­δρο των ΗΠΑ. Το λαο­μί­ση­το άγαλ­μά του στην Αθή­να ήταν αυτό που προ­στά­τευε πριν από μερι­κά χρό­νια η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ καθ’ υπό­δει­ξη του πρέ­σβη Πάιατ, χτυ­πώ­ντας με γκλοπ και χημι­κά νεο­λαί­ους δια­δη­λω­τές. Ισως λοι­πόν ο Κασ­σε­λά­κης, που στις ΗΠΑ «δού­λευε» στο επι­τε­λείο του Μπάι­ντεν, να πήγε στη Μακρό­νη­σο για να τιμή­σει τις «παρα­δό­σεις» των Αμε­ρι­κα­νών Δημο­κρα­τι­κών, τις οποί­ες έτσι κι αλλιώς μοι­ρά­ζε­ται δια­χρο­νι­κά ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το κολα­στή­ριο της Μακρο­νή­σου δεν φτιά­χτη­κε μόνο από το «μετεμ­φυ­λια­κό κρά­τος της δεξιάς», όπως λέει ο Κασ­σε­λά­κης, αλλά από το μετεμ­φυ­λια­κό κρά­τος που υπη­ρέ­τη­σαν όλα μαζί τα αστι­κά κόμ­μα­τα, «φιλε­λεύ­θε­ρα», δεξιά και «κεντρώα». Μάλι­στα, τα δύο από τα οχτώ χρό­νια εκεί­νης της περιό­δου, λει­τούρ­γη­σε με κυβέρ­νη­ση του «δημο­κρά­τη» Πλα­στή­ρα, που τόσο περί πολ­λού τον έχουν στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως μας θύμι­σαν και στις πρό­σφα­τες εθνι­κές εκλο­γές. Το «καλύ­τε­ρο» δε απ’ όλα είναι το προ­ε­κλο­γι­κό σύν­θη­μα που είχε ο Πλα­στή­ρας εκεί­νη την επο­χή: «Αλλα­γή»!

Οσο για τα σεμι­νά­ρια πολι­τι­κής επι­κοι­νω­νί­ας εκ των ΗΠΑ, που «ανα­κα­τεύ­ουν» τους διεκ­δι­κη­τές της ηγε­σί­ας του ΣΥΡΙΖΑ με …τον Ρίτσο και τον Θεο­δω­ρά­κη, όσο να ‘ναι, μας ξεπερ­νά­νε. Αλλά ποιος έχα­σε την ντρο­πή για να τη βρουν αυτοί…

902.gr

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο