«Γράφουμε Ιστορία, αλλάζουμε τον κόσμο — Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός!». Αυτό είναι το σύνθημα του 50ού Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή», που ξεκινάει το ταξίδι του σε όλη τη χώρα, με τις εκδηλώσεις του να κορυφώνονται στις 18, 19, 20 και 21 Σεπτέμβρη στην Αθήνα, στον χώρο του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης».
Φέτος, λόγω της συμπλήρωσης 50 χρόνων του Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», το Φεστιβάλ θα κάνει στάση σε όλα τα σημεία της Αττικής από όπου πέρασε τα προηγούμενα 50 χρόνια.
Πρώτος σταθμός του 50ού Φεστιβάλ είναι η Καισαριανή την Κυριακή 28 Απρίλη, στο Σκοπευτήριο, εκεί που φέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών την Πρωτομαγιά του 1944.
Αυτή είναι κάρτα _πρόσκληση των ΚΟ Καισαριανής του ΚΚΕ
και της ΚΝΕ στα πλαίσια της οικονομικής εξόρμησης
του Κόμματος για τις ευρωεκλογές
Στις 8 μ.μ. θα μιλήσει ο Θοδωρής Χιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής.
Θα ακολουθήσει μεγάλη συναυλία — αφιέρωμα του Χρήστου Λεοντή με θέμα «Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος…», εμπνευσμένο από το έργο του Γιάννη Ρίτσου «Καπνισμένο Τσουκάλι», που μελοποίησε ο ίδιος.
Την επιμέλεια του αφιερώματος και τη διεύθυνση της ορχήστρας θα έχει ο ίδιος ο Χρ. Λεοντής. Αφήγηση στο 1ο μέρος, όπου θα παρουσιαστεί η «Καταχνιά», θα κάνει ο ηθοποιός Χάρης Μαυρουδής. Θα τραγουδήσουν (με αλφαβητική σειρά) οι Μίλτος Πασχαλίδης, Αγγελική Τουμπανάκη, Κώστας Τριανταφυλλίδης και Ιωάννα Φόρτη.
Από τις 5.30 μ.μ. θα λειτουργούν Στέκια Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων, Εκθεση αφιερωμένη στην Πρωτομαγιά του 1944 και πλούσιο πρόγραμμα δραστηριοτήτων για παιδιά όλων των ηλικιών.
Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει ένα σύντομο ιστορικό των Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» που πραγματοποιήθηκαν στην Καισαριανή, ενώ παράλληλα φιλοξενεί δηλώσεις συντελεστών της μεγάλης συναυλίας.
Το έργο του μας συντροφεύει
Μια ξεχωριστή συναυλία… Μια συναυλία με έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες της χώρας, τον Χρήστο Λεοντή… Εξήντα χρόνια τώρα το εμπνευσμένο και βαθιά ανθρώπινο έργο του μας συνοδεύει σε κάθε μας στιγμή.
Ήταν άνοιξη του 1963 όταν πραγματοποίησε την πρώτη του συναυλία μαζί με τον Μάνο Λοΐζο. Τους δύο νεαρούς συνθέτες παρουσίασε στο κατάμεστο «Ακροπόλ» ο Μίκης Θεοδωράκης. Μάλιστα, στο τέλος της συναυλίας, τους προσέφερε μια πέτρα που του είχαν ρίξει παρακρατικές ομάδες, όταν διηύθυνε τον «Επιτάφιο» στη Νάουσα, το 1961, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο τη «σκυτάλη» στην επόμενη γενιά.
Από τότε ο Χρήστος Λεοντής δεν σταμάτησε να δημιουργεί και τα έργα του να αγκαλιάζονται πλατιά από τον λαό. Στην 60χρονη αυτή πορεία οι εμπειρίες ήταν πολλές, που έδωσαν στη μετουσίωσή τους τραγούδια λυρικά, ερωτικά, χορευτικά, στοχαστικά κ.λπ. Ενα μεγάλο μέρος απ’ αυτά τα τραγούδια γράφτηκαν για το θέατρο.
«Καταχνιά», «Καπνισμένο Τσουκάλι», «Αχ Ερωτα», «Παραστάσεις», «Καντάτα Ελευθερίας», «Ερωτας Αρχάγγελος» είναι ορισμένα μόνο από τα μοναδικά έργα που μας έχει χαρίσει. Στη μακρά δημιουργική του διαδρομή συνεργάστηκε με σπουδαίους τραγουδιστές, ενώ μελοποίησε μεγάλους ποιητές. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους Λόρκα, Σολωμό, Μακρυγιάννη, Ρήγα, Βάρναλη, Ρίτσο, Αναγνωστάκη, Βρεττάκο, Χειμωνά, Ελευθερίου κ.ά.
Στιγμές απ’ όλη αυτή τη διαδρομή του θα παρουσιάσει την ερχόμενη Κυριακή στην Καισαριανή, σε ένα αφιέρωμα τιμής στους 200, με το πρώτο μέρος της συναυλίας να περιλαμβάνει παρουσίαση της εμβληματικής «Καταχνιάς», σε στίχους του Κώστα Βίρβου. Θέμα του έργου το τρίπτυχο «Κατοχή — Αντίσταση — Απελευθέρωση». Ενα έργο συγκλονιστικό — φόρος τιμής στους παντοτινούς αγώνες… «Ενας ξύλινος σταυρός», «Τι κι αν με ρίξεις στο κελί», «Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια»…
«Η Καταχνιά» κυκλοφόρησε το 1964 με ερμηνευτές τον Στέλιο Καζαντζίδη και την Μαρινέλλα, καθώς και τη Χορωδία Κορίνθου υπό τη διεύθυνση του Αλέκου Παπαγιαννόπουλου. Τις διορθώσεις των πεζών σημειώσεων έκανε ο Νικηφόρος Βρεττάκος, ενώ ο Δημήτρης Μυράτ επελέγη για τα αφηγηματικά μέρη.
Η θυσία των 200
είναι παράδειγμα όχι μόνο για μας αλλά και
για τους επόμενους από μας
Σε δήλωση του στον «Ριζοσπάστη», ο Χρ. Λεοντής σημειώνει:
«Ο τόπος του Σκοπευτηρίου είναι ένας τόπος θυσίας και μαρτυρίου… Είναι ένας φωτοδότης θυσίας. Η θυσία των 200 είναι ένα ιστορικό γεγονός, που εκπέμπει ήθος και έναν πατριωτισμό, τον καλώς εννοούμενο πατριωτισμό, καθώς οι άνθρωποι αυτοί θυσιάστηκαν για τις ιδέες τους.
Και το λέω αυτό γιατί σήμερα οι ιδέες θεωρούνται κάτι το οποίο είναι ή ανύπαρκτο ή επουσιώδες, ενώ είναι το κυριότερο στοιχείο της κοινωνικής συμπεριφοράς των ανθρώπων. Από τις ιδέες τους εξαρτάται το πώς η ζωή τους θα είναι σε μία ανθρώπινη τροχιά και όχι στη βαρβαρότητα. Αυτοί λοιπόν εκεί έδειξαν έναν δρόμο που μπορεί να είναι παράδειγμα όχι μόνο για μας αλλά και για τους επόμενους από μας.
Η συγκίνηση για μένα είναι ιδιαίτερη ακριβώς επειδή η ”Καταχνιά” που θα παίξω στο πρώτο μέρος, είναι ένα έργο το οποίο γράφτηκε ακριβώς για αυτήν τη θυσία και για αυτόν τον τόπο, όπως αναφέρεται και μέσα στο ίδιο το έργο και στις αφηγήσεις. Οπως καταλαβαίνετε, είναι ιδιαίτερα τιμητικό και ιδιαίτερα συγκινητικό για μένα να παίξω αυτό το έργο στον τόπο της Θυσίας.
Σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα εκτός από την ”Καταχνιά” που αναφέρεται στο συγκεκριμένο γεγονός, επειδή παράλληλα έκλεισα 60 χρόνια μουσικής δραστηριότητας και έργου την προηγούμενη χρονιά, θέλησα να κάνω μία ανακεφαλαίωση εργασιών που είχα γράψει από τότε. Από το πρώτο τραγούδι που λέει ο λόγος μέχρι και το τελευταίο αλλά και ανέκδοτα έργα. Έτσι φαίνεται και η δραστηριότητα όλη αυτή την περίοδο και αυτή είναι η προσπάθειά μου και η θέση μου επάνω στο τραγούδι».
