Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ξεμύτισαν πάλι… τα παπαγαλάκια του ανοιχτού ή συγκαλυμμένου αντικομμουνισμού…

Ξεμύ­τι­σαν πάλι από το καβού­κι τους οι κάθε λογής αντι­κομ­μου­νι­στές με αφορ­μή την 50ή επέ­τειο της εκδή­λω­σης της αντε­πα­νά­στα­σης στην Τσε­χο­σλο­βα­κία το 1968, που οι ιμπε­ρια­λι­στές ονό­μα­σαν «Ανοι­ξη της Πρά­γας». Από τον «φιλο­κυ­βερ­νη­τι­κό» μέχρι τον «αντι­κυ­βερ­νη­τι­κό» Τύπο, οι ανα­λύ­σεις τους είναι καρ­μπόν, κομ­μέ­νες και ραμ­μέ­νες στα μέτρα της αντι­κομ­μου­νι­στι­κής ρητο­ρι­κής της ΕΕ.

Απο­θέ­ω­ση της υπο­νό­μευ­σης του σοσια­λι­σμού, πάντα στο όνο­μα της «δημο­κρα­τί­ας» και της …«ανα­νέ­ω­σης», κλα­ψου­ρί­σμα­τα για­τί δεν έγι­νε από το 1968 κατορ­θω­τό το γκρέ­μι­σμα της προ­σπά­θειας σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης και άλλα παρό­μοια. Και για να μην ξεγε­λιέ­ται κανείς, προ­φα­νώς δεν λεί­πει η επί­θε­ση στο ΚΚΕ. Οπως γρά­φτη­κε χτες μάλι­στα από έναν (κατά δήλω­σή του) «αρι­στε­ρό αντι­κομ­μου­νι­στή», με αφορ­μή την Πρά­γα του 1968, ένα από τα κακά που έφε­ρε η χού­ντα στην Ελλά­δα ήταν και η ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ…

«Επέ­τειοι», λοι­πόν, σαν κι αυτή προ­σφέ­ρο­νται και για συμπε­ρά­σμα­τα, αλλά και για να απο­κα­λύ­πτο­νται τα παπα­γα­λά­κια του ανοι­χτού ή συγκα­λυμ­μέ­νου αντικομμουνισμού…

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Τσε­χο­σλο­βα­κία 1968: Η «Άνοι­ξη της Πρά­γας» ως δού­ρειος ίππος της αντεπανάστασης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο