Οι Μπαλαφάρες  με τις μπαλαφαριές τους!

Σχο­λιά­ζει Ο ΚΡΕΤΙΝΟΣ //

«Κάτι πιο αλέ­γρο, πιο χαρι­τω­μέ­νο, πιο χαζο­χα­ρού­με­νο, αλλά εξί­σου επι­κίν­δυ­νο» ‑όπως σημεί­ω­σε και ο ίδιος- είχε η στή­λη «Στην Ανά­παυ­λα» του Στα­μά­τη Φασου­λή στα ΝΕΑ της 24.2.2017.

Με τον ελκυ­στι­κό τίτλο: «Ο ψαράς και ο Μπα­λα­φά­ρας» ανα­φέρ­θη­κε σε «απο­φθέγ­μα­τα, απο­ρί­ες αλλά και μικρά δια­μα­ντά­κια του λόγου και του παρα­λό­γου», με παρα­δείγ­μα­τα τις –από τηλε­ο­ρά­σε­ως- ρήσεις του βου­λευ­τή του ΣΥΡΙΖΑ –και πρώ­ην ανα­πλη­ρω­τή υπουρ­γού Πολι­τι­σμού και Εξω­τε­ρι­κών- Νίκου Ξυδά­κη και του υφυ­πουρ­γού Μετα­να­στευ­τι­κής Πολι­τι­κής Γιάν­νη Μπαλάφα.

Το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος του άρθρου ανα­φέ­ρε­ται στο στο Νίκο Ξυδά­κη, ο οποί­ος, όταν δίνει συνέ­ντευ­ξη στα τηλε­ο­πτι­κά στού­ντιο, «κοι­τά­ει πάντα αλλού, όπως κάνου­με για να μη δού­με τη σύριγ­γα που μας αφαι­μάσ­σει κι έχου­με καμιά λιπο­θυ­μία και γίνου­με ρεζί­λι στο κορι­τσά­κι τη νοσο­κό­μα κοτζα­μάν άντρες». Και, προ­σθέ­τει, «σε κάποια στιγ­μή ενό­ρα­σης, άνοι­ξε το στό­μα του και κατα­δέ­χτη­κε να μιλή­σει κάνο­ντας κάτι σαν επι­στη­μο­νι­κή ανα­κά­λυ­ψη: “Το επάγ­γελ­μα του ψαρά είναι πιο επι­κίν­δυ­νο από αυτό του αστυ­νο­μι­κού”. Οι κάμε­ρες, που ήταν ανα­γκα­στι­κά παρού­σες, συγκλο­νί­στη­καν…» (!)

Μικρή –αλλά εξό­χως καυ­στι­κή- η ανα­φο­ρά στον υφυ­πουρ­γό Μετα­να­στευ­τι­κής Πολι­τι­κής: «Το θέμα μας, γρά­φει ο Στ. Φασου­λής, είναι ο κύριος Μπα­λά­φας. Αν μπο­ρεί ποτέ κανείς να φαντα­στεί ότι δύνα­ται να υπάρ­ξει ο Μπα­λά­φας ως θέμα. Ο εν λόγω λοι­πόν, όταν τον ρώτη­σαν τη γνώ­μη του για τον ΕΦΚΑ (Ενιαί­ος Φορέ­ας Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης, για όσους δεν είναι οπα­δοί της κυβέρ­νη­σης για να είναι υπο­χρε­ω­μέ­νοι να γνω­ρί­ζουν), απά­ντη­σε με μια άλλη ερώτηση.

- Τι είναι ο ΕΦΚΑ;

Κύριε Μπα­λά­φα μου, δεν αντέ­χω. Κρα­τιέ­μαι, κρα­τιέ­μαι, δεν μπο­ρώ. Θα την κάνω την προ­σθή­κη, και μ’ ένα “ρα” στο τέλος το Μπα­λά­φας θα γίνει Μπα­λα­φά­ρας.

Θέλεις ν’ αγιά­σεις. Δεν σ’ αφήνουνε».

Ο Κρε­τί­νος είχε προσ­δώ­σει στο Γιάν­νη Μπα­λά­φα την προ­σω­νυ­μία ο «Γιάν­νης Επι­κίν­δυ­νος», μετά τις δηλώ­σεις του στη Νέα Ιωνία (23.1.2017) ότι «Απο­τε­λού­με κίν­δυ­νο για το “σύστη­μα”, σε όλες του τις εκφάν­σεις, και γι’ αυτό μας πολε­μά­νε» σε αντί­θε­ση με το ΚΚΕ, που «είναι ακίν­δυ­νο με την πολι­τι­κή που ακο­λου­θεί». (Βλέ­πε και ανάρ­τη­ση στο www.atexnos.gr   στις 28.1.2017).

Το προ­σω­νύ­μιο του Μπα­λα­φά­ρα οδή­γη­σε στο μεγά­λο λεξι­κό του Μπα­μπι­νιώ­τη. Εκεί υπάρ­χει μόνο η λέξη της αργκό «η Μπα­λά­φα» (χωρίς γενι­κή πλη­θυ­ντι­κού) με την ερμη­νεία «ανοη­σία, σαχλαμάρα».

Όμως στο «Λεξι­κό της Πιά­τσας» (Εκδό­σεις Ε. ΝΟΜΙΚΟΣ, ΑΘΗΝΑ 1962) του Βρα­σί­δα Καπε­τα­νά­κη, υπάρ­χει καλύ­τε­ρη ερμη­νεία για τη «Μπα­λά­φα». = «Η κου­τή κου­βέ­ντα, τα λόγια τ’ άνο­στα, του αέρα, η σαχλή διή­γη­σις. “ — Ήρθε και μας είπε μια μπα­λά­φα, και μας γέμι­σε τρί­χες!…” = εφλυά­ρη­σε κατά τρό­πον ανά­λα­τον και σαχλόν…».

Και αμέ­σως μετά στο παρα­πά­νω λεξι­κό υπάρ­χει η λέξη «Ο Μπα­λα­φά­ρας». = «1) Ο κρύ­ος και χον­δροει­δής κωμι­κός του θεά­τρου. Μετα­φο­ρι­κώς: Ο δρά­στης πάσης χοντρο­κο­πιάς. 2) Ο ασκό­πως και ματαιο­δό­ξως , θορυ­βών πατα­γω­δώς περί του ατό­μυ του. Παρά­γω­γο: Μπα­λα­φα­ριά-ές = Αι υπό του άνω δια­πρατ­τό­με­ναι ανοησίαι».

Πάντως η για πρώ­τη φορά κυβέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς ανέ­δει­ξε αρκε­τούς μπα­λα­φά­ρες για να πνί­ξουν τον κόσμο με τις ακα­τά­σχε­τες μπα­λα­φα­ριές τους…