Ο,τι κινείται …

Στα ψιλά πέρα­σε η «Αυγή» το συγκλο­νι­στι­κό μήνυ­μα αλλη­λεγ­γύ­ης στον παλαι­στι­νια­κό λαό που στάλ­θη­κε δυνα­τά κατά τη διάρ­κεια του 40ού Μαρα­θώ­νιου της Αθή­νας. Σε δυο προ­τά­σεις στη στή­λη του Αθλη­τι­σμού χώρε­σε τον «ακτι­βι­σμό» (!) όπως ανα­φέ­ρει, με την εμφά­νι­ση σημαιών της Παλαι­στί­νης στο Καλ­λι­μάρ­μα­ρο και την περ­σι­νή πρω­τα­θλή­τρια Βασι­λι­κή Κων­στα­ντο­πού­λου που έτρε­ξε με μια ίδια σημαία στα χέρια. Τι τα σκα­λί­ζεις — θα πει κανείς — έχουν κι αυτοί τα δικά τους εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ισα — ίσα, όμως, η «ξεπέ­τα» του θέμα­τος δεν έγι­νε λόγω της κλω­τσο­πα­τι­νά­δας του Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κου στην ΚΕ, αλλά λόγω της πολι­τι­κής που ακο­λού­θη­σε σύσ­σω­μος ο ΣΥΡΙΖΑ τα προη­γού­με­να χρό­νια και στην οποία συμ­φω­νούν πλή­ρως απο­χω­ρή­σα­ντες και μη. Είναι η πολι­τι­κή που για την «ανα­βάθ­μι­ση» της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης στη­ρί­ζει τα ματω­μέ­να σχέ­δια ΕΕ — ΗΠΑ — ΝΑΤΟ, το κρά­τος — δολο­φό­νο του Ισρα­ήλ. Και όταν έχεις υπη­ρε­τή­σει με προ­σή­λω­ση τη στρα­τη­γι­κή συνερ­γα­σία Ελλά­δας — Ισρα­ήλ ως κυβέρ­νη­ση και αντι­πο­λί­τευ­ση, πού να δεις την τερά­στια σημαία που έγρα­φε «Free Palestine»;

Αφού αυτές είναι απα­γο­ρευ­μέ­νες λέξεις από τους «συμ­μά­χους».
Οταν είσαι στην αιχ­μή του ΝΑΤΟι­κού σχε­δια­σμού για τη «νέα Μέση Ανα­το­λή», πού να ακού­σεις το σύν­θη­μα το οποίο δόνη­σε το Στά­διο, «η Ιστο­ρία έχει μια σωστή πλευ­ρά, με την Παλαι­στί­νη ως τη λευ­τε­ριά»; Καλά, για την υπο­γρα­φή του ΠΑΜΕ στο πανό το προσπερνάμε…

Ασε που αν την έβλε­παν, μπο­ρεί να μίλα­γαν για «εξαλ­λο­σύ­νες», όπως είχε κάνει ο τέως πρό­ε­δρος του ΣΥΡΙΖΑ, τότε που το κόμ­μα ήταν στον «σωστό» δρό­μο. Ούτε φυσι­κά τολ­μούν να αρθρώ­σουν λέξη για το κλί­μα αστυ­νο­μο­κρα­τί­ας, τις προ­σα­γω­γές Παλαι­στι­νί­ων που έκα­νε η αστυ­νο­μία στο «σωρό». Μην στε­νο­χω­ρή­σου­με και την πρε­σβεία του «φίλου Μπίμπι»…

Πηγή: Ριζο­σπά­στης