Ο δρόμος έχει την δική του Ιστορία…Έλα να την γράψουμε μαζί.

Με επι­τυ­χία πραγ­μα­το­ποί­η­σαν το Σάβ­βα­το 17 Νοέμ­βρη, οι οργα­νώ­σεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στον Άγιο Κήρυ­κο Ικα­ρί­ας, την εκδή­λω­ση για τον εορ­τα­σμό των 45 χρό­νων από τον ξεση­κω­μό του Πολυτεχνείου.

Στο άνοιγ­μα της εκδή­λω­σης ανα­φέρ­θη­καν στον εορ­τα­σμό των 100χρόνων του ΚΚΕ και στον Ριζο­σπά­στη, όπου ανή­με­ρα της επε­τεί­ου ίδρυ­σης του ΚΚΕ, κυκλο­φό­ρη­σε με ειδι­κό ένθε­το από τα Πρα­κτι­κά του Α’ Πανελ­λα­δι­κού Σοσια­λι­στι­κού Συνε­δρί­ου, που «γέν­νη­σε» το Σοσια­λι­στι­κό Εργα­τι­κό Κόμ­μα Ελλάδας.

Στη συνέ­χεια έγι­νε απαγ­γε­λία του ποι­ή­μα­τος «Ανώ­τα­τες Σπου­δές» του Δημή­τρη Ραβά­νη-Ρεντή, από μαθή­τρια του Λυκείου.

Συγκλο­νι­στι­κές ήταν οι απο­λο­γί­ες από βασα­νι­σμέ­νους Κομ­μου­νι­στές την περί­ο­δο της χού­ντας, που δια­βά­στη­καν από τις σ/φ Ανθή Μαυ­ρί­κη, Ιωάν­να Δου­ρα­λή και Στε­φα­νία Παπαγιωργάκη

(η οποία απήγ­γει­λε την απο­λο­γία του παπ­πού της). Ακο­λου­θούν απο­σπά­σμα­τα αυτών:

Χρ. Κου­τσο­γιώρ­γος: «…Θα μπο­ρού­σα κάλ­λι­στα, παρά την πλού­σια κομ­μου­νι­στι­κή και αντι­δι­κτα­το­ρι­κή δρα­στη­ριό­τη­τά μου , να μην βρι­σκό­μου­να τώρα εδώ που βρί­σκο­μαι να είμαι απαλ­λαγ­μέ­νος από κάθε κατη­γο­ρία, να έχω αρκε­τές οικο­νο­μι­κές απο­λα­βές και ίσως και αξιώ­μα­τα, αν (…) δεχό­μου­να να γίνω «καλός» άνθρω­πος και «καλός» κομ­μου­νι­στής. (…) Αντ΄ αυτού, όπως βλέ­πε­ται, στέ­κο­μαι όρθιος και ακέ­ραιος μπρο­στά στον ήρωα λαό μας και θεω­ρώ ύψι­στη μου τιμή και υπε­ρη­φά­νεια που σήμε­ρα κάθο­μαι σ αυτό το εδώ­λιο κατη­γο­ρού­με­νος της χού­ντας, για­τί στά­θη­κα πιστός στις υπο­χρε­ώ­σεις μου απέ­να­ντι στον Ελλη­νι­κό Λαό και την Πατρί­δα, πιστός στα κομ­μου­νι­στι­κά μου ιδε­ώ­δη, πιστός στο αγα­πη­μέ­νο μου κόμ­μα, το δοξα­σμέ­νο ΚΚΕ, το ηρω­ι­κό ΚΚΕ.»

Γ. Μωρα­ΐ­της: « …Στο εδώ­λιο του κατη­γο­ρου­μέ­νου καθό­μα­στε σήμε­ρα εμείς . Στο εδώ­λιο όμως της συνει­δή­σε­ως του λαού και της διε­θνούς κοι­νής γνώ­μης, αυτή τη στιγ­μή είναι στη­μέ­νοι οι θλι­βε­ροί δικτά­το­ρες, οι επί­ορ­κοι συνταγ­μα­τάρ­χες, οι φασί­στες ψευ­το­ε­πα­να­στά­τες της 21ης Απρι­λί­ου. (…) Εμείς είμα­στε ελεύ­θε­ροι άνθρω­ποι. Άνθρω­ποι με ανώ­τε­ρα ιδα­νι­κά. Μπο­ρούν να μας συλ­λά­βουν, να μας βασα­νί­σουν, να μας κατα­δι­κά­σουν και να μας φυλα­κί­σουν. Μπο­ρούν να μας σκο­τώ­σουν. Αλλά δεν μπο­ρούν να μας υπο­τά­ξουν. Εμείς δεν προσκυνούμε!…»

Στ. Παπα­γε­ωρ­γά­κης: «…Όταν απέ­τυ­χαν στην προ­σπά­θεια τους να με εξα­γο­ρά­σουν, άρχι­σαν οι απει­λές, και ορί­στε, κ. πρό­ε­δρε και κ. δικα­σταί, με τι σατα­νι­κό σχέ­διο απει­λού­σαν να με δολο­φο­νή­σουν και που κεί­να τα μέρη τα έρη­μα μέρη βοη­θού­σαν στο να πιστέ­ψω ότι θα το πραγ­μα­το­ποιού­σαν. «Θα σε ξαπλώ­σω κάτω στη γη – μου λέει ένας, θα περά­σω με το αυτο­κί­νη­το από πάνω σου να σε κόψω στα δυο και θα βάλω δίπλα σου μια ταυ­τό­τη­τα» Κατα­λα­βαί­νε­τε τι θα πει αυτό. Ένα δήθεν δυστύ­χη­μα, σκο­τώ­θη­κε κάποιος Γιαλ­λού­ρης Κων­στα­ντί­νος, που κανείς δε θα τον ζητή­σει για­τί τα στοι­χεία της ταυ­τό­τη­τας ήταν ψεύτικα…»

Πριν την κεντρι­κή ομι­λία έγι­νε προ­βο­λή από από­σπα­σμα της θεα­τρι­κής παρά­στα­σης « Το μεγά­λο μας τσίρκο».

Η κεντρι­κή ομι­λία έγι­νε από την Γραμ­μα­τέα του Τ.Σ. της ΚΝΕ Γεωρ­γία Λαρ­δά όπου μετα­ξύ άλλων τόνι­σε: «… Είµα­στε περή­φα­νοι, για­τί το ΚΚΕ και η ΚΝΕ σήκω­σαν ψηλά τη σηµαία της σύγκρου­σης µε τη στρα­τιω­τι­κή δικτα­το­ρία. Το ΚΚΕ στά­θη­κε αντά­ξιο της κλη­ρο­νο­µιάς του και της Ιστο­ρί­ας του. Ανα­συ­γκρό­τη­σε τις παρά­νο­µες Οργα­νώ­σεις του, το 1968 ίδρυ­σε την ΚΝΕ, έδω­σε πνοή και κου­ρά­γιο στον λαό και στην πάλη του, δίνο­ντας παράλ­λη­λα τη µάχη ενά­ντια στη δια­λυ­τι­κή δρά­ση του οπορ­του­νι­σµού. Η αλύ­γι­στη στά­ση των κοµµου­νι­στών στις εξο­ρί­ες και τις φυλα­κές απο­τε­λεί άλλη µία χρυ­σή σελί­δα στην 100χρονη ιστο­ρία του ΚΚΕ».

Η εκδή­λω­ση έκλει­σε με βίντεο της ΚΝΕ για το Πολυ­τε­χνείο. Στο χώρο λει­τούρ­γη­σε και βιβλιο­πω­λείο της Σύγ­χρο­νης Εποχής.