Πέθανε η Αντζελίκ Κουρούνη

Πέθα­νε μετά από σκλη­ρή μάχη με τον καρ­κί­νο η Angélique Kourounis (Αντζε­λίκ Κου­ρού­νη), παρα­γω­γός ντο­κι­μα­ντέρ, συγ­γρα­φέ­ας και αντα­πο­κρί­τρια γαλ­λό­φω­νων ΜΜΕ στην Ελλά­δα. Η συμ­βο­λή της ήταν σημα­ντι­κή με τα ντο­κι­μα­ντέρ για την εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση της Χρυ­σής Αυγής, καθώς απο­κά­λυ­πτε τους ναζί με αδιά­σει­στα στοι­χεία και ντο­κου­μέ­ντα. Μαζί με τον συνερ­γά­τη της, Θωμά Ιακό­μπι, και μια μικρή ομά­δα, κατέ­γρα­ψε την εγκλη­μα­τι­κή δρά­ση της συμ­μο­ρί­ας, με το πρώ­το της ντο­κι­μα­ντέρ, με τίτλο «Χρυ­σή Αυγή», το 2016, για το οποίο συγκέ­ντρω­νε στοι­χεία από το 2009. Το δεύ­τε­ρο ντο­κι­μα­ντέρ της, με τίτλο «Χρυ­σή Αυγή, υπό­θε­ση όλων μας», του 2021, ήταν η μονα­δι­κή ται­νία που έγι­νε για τη δίκη της εγκλη­μα­τι­κής ναζι­στι­κής οργά­νω­σης, παρα­κο­λου­θώ­ντας στε­νά τα γεγονότα.

Η Αν. Κου­ρού­νη γεν­νή­θη­κε και μεγά­λω­σε στη Γαλ­λία, από γονείς Καλύ­μνιους μετα­νά­στες με μικρα­σια­τι­κές ρίζες, και πριν κλεί­σει τα 30 της χρό­νια εγκα­τα­στά­θη­κε μόνι­μα στην Ελλά­δα, όπου μεγά­λω­σε και τα τρία παι­διά της. Είχε απο­φοι­τή­σει από το Ινστι­τού­το Προηγ­μέ­νων Διε­θνών Σπου­δών της Σορ­βόν­νης και πήρε πτυ­χίο Ιστο­ρί­ας από το Paris VIII. Ηταν αντα­πο­κρί­τρια για την Ελλά­δα και τα Βαλ­κά­νια σε διά­φο­ρα γαλ­λό­φω­να Μέσα, όπως «La Libre Belgique», «les DNA», «Politis», «Charlie Hebdo», «Le Quotidien de l’Art», «Radio-France», RTBF, RTSR, TV5, «Medi1» και CBC. _Ριζοσπάστης

Χρυσή Αυγή: Υπόθεση όλων μας

Μια ται­νία — τεκ­μή­ριο. H συνέ­χεια του «Χρυ­σή Αυγή: Προ­σω­πι­κή Υπό­θε­ση» από την Ανζε­λίκ Κου­ρού­νη, με τη δίκη της Χρυ­σής Αυγής στο επίκεντρο.

Το 2016, με το βρα­βευ­μέ­νο ντο­κι­μα­ντέρ τους, «Χρυ­σή Αυγή: Προ­σω­πι­κή Υπό­θε­ση» (που προ­βάλ­λε­ται ελεύ­θε­ρα στο YouTube), η Ανζε­λίκ Κου­ρού­νη κι ο Θωμάς Ιακό­μπι έδω­σαν ταυ­τό­τη­τα στον τρό­μο, παρα­κο­λου­θώ­ντας την άνο­δο του ναζι­στι­κού κόμ­μα­τος στην εξου­σία, την είσο­δό του στο ελλη­νι­κό Κοι­νο­βού­λιο. Η ται­νία χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε από την πολι­τι­κή αγω­γή ως τεκ­μή­ριο στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής. Τώρα, το ντο­κι­μα­ντέρ — ρεπορ­τάζ επα­νέρ­χε­ται για τη «συνέ­χεια» και, βάζο­ντας την ελλη­νι­κή (και ευρω­παϊ­κή) δημο­κρα­τία στο στόχαστρο.

__                 Ενερ­γο­ποι­ή­στε τους υπό­τι­τλους ⬆️ 📃🔄

Το αντι­κεί­με­νο αυτής, της ται­νί­ας, είναι ακρι­βώς η δίκη της Χρυ­σής Αυγής, η πεντα­ε­τής πορεία της, η καθαρ­τι­κή αλλά και πολυ­σή­μα­ντη κατά­λη­ξή της στο Εφε­τείο τον Οκτώ­βριο του 2020. Η Κου­ρού­νη, με μια συναρ­πα­στι­κή αφο­σί­ω­ση και τόλ­μη, παρα­κο­λου­θεί πει­σμα­τι­κά και από κοντά την πορεία της δίκης, επι­λέ­γο­ντας ως πρω­τα­γω­νί­στριά της τη δωρι­κή μορ­φή της Μάγδας Φύσ­σα, στο πρό­σω­πο της οποί­ας συμπυ­κνώ­θη­κε αλλά και εξι­λε­ώ­θη­κε, τελι­κά, ή έστω προς στιγ­μή, η δικαιοσύνη.

Παράλ­λη­λα, φέρ­νει στο τρα­πέ­ζι, στον φακό της, δικη­γό­ρους, πολι­τι­κούς, «πρώ­ην» χρυ­σαυ­γί­τες, ανθρώ­πους του πνεύ­μα­τος. Στό­χος της, όχι μόνο η μαρ­τυ­ρία των γεγο­νό­των, αλλά και κάτι ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρο: η απά­ντη­ση στο τραυ­μα­τι­κό ερώ­τη­μα του πώς μπορεί,στον κόσμο των ημε­ρών μας, με το βίω­μα ή τη γνώ­ση της Ιστο­ρί­ας, να επι­βιώ­νει ή και να κυριαρ­χεί ο φασι­σμός. Εάν ο λόγος ύπαρ­ξης της ται­νί­ας είναι ν’ απο­τε­λέ­σει ένα ντο­κου­μέ­ντο, ένα πει­στή­ριο της αλή­θειας για το μέλ­λον και για κάθε δημο­κρα­τι­κή χρή­ση, τον εκπλη­ρώ­νει στην εντέλεια.

Ελλά­δα, 2021

• Παρα­γω­γή: Ανζε­λίκ Κου­ρού­νη, Μαξίμ Μπιττερ
• Σκη­νο­θε­σία: Ανζε­λίκ Κουρούνη
• Σενά­ριο: Ανζε­λίκ Κουρούνη
• Φωτο­γρα­φία: Χρι­στό­φο­ρος Γεωργούτσος
• Μοντάζ: Χρό­νης Θεοχάρης
• Διάρ­κεια: 117 λεπτά
• Δια­νο­μή: New Star

Στο μυαλό του νεοναζί της διπλανής πόρτας
Ένα ντοκυμανταίρ της Angélique Kourounis

Σύνο­ψη:

«Ο σύντρο­φός μου είναι Εβραί­ος, ο ένας γιός μου γκέι, ο άλλος αναρ­χι­κός κι εγώ αρι­στε­ρή φεμι­νί­στρια, κόρη μετα­να­στών. Αν η Χρυ­σή Αυγή έρθει στα πράγ­μα­τα το μόνο μας πρό­βλη­μα θα είναι σε ποιό βαγό­νι θα μας βάλουν.» Μια δημο­σιο­γρά­φος ερευ­νά για χρό­νια την οργά­νω­ση του ελλη­νι­κού νεο­να­ζι­στι­κού κόμ­μα­τος «Χρυ­σή Αυγή».
Η οικο­νο­μι­κή κατάρ­ρευ­ση, η πολι­τι­κή αστά­θεια και οι οικο­γε­νεια­κές σχέ­σεις έρχο­νται σε πρώ­το πλά­νο καθώς το ντο­κυ­μα­νταίρ προ­σπα­θεί να ανα­κα­λύ­ψει «τί έχουν στο κεφά­λι τους οι Χρυ­σαυ­γί­τες που παρου­σιά­ζο­νται ως θύμα­τα» του συστήματος.

Η Χρυ­σή Αυγή «ποτέ δεν κρύ­φτη­κε», όσον αφο­ρά στην ιδε­ο­λο­γία της. Η απή­χη­σή της στις κάλ­πες μπο­ρεί παλιό­τε­ρα να ήταν απει­ρο­ε­λά­χι­στη, όμως η συμ­βα­τό­τη­τα αυτής της ιδε­ο­λο­γί­ας με γερά παγιω­μέ­νες αντι­λή­ψεις στην Ελλά­δα – που καλ­λιερ­γούν πολ­λοί κλη­ρι­κοί, τα περισ­σό­τε­ρα ΜΜΕ και το πολι­τι­κό σύστη­μα – απο­τε­λεί το εύφο­ρο έδα­φος στο οποίο ανθεί η οργάνωση.

Η σκη­νο­θέ­τρια εξε­τά­ζει το θέμα μέσα από τις προ­σω­πι­κές της εμμο­νές, τις ανη­συ­χί­ες και τους φόβους της, έχο­ντας ήδη αφιε­ρώ­σει αρκε­τά χρό­νια και άλλες δύο τηλε­ο­πτι­κές παρα­γω­γές στην προ­σέγ­γι­ση του νεο­να­ζι­στι­κού κόμ­μα­τος, που κατέ­λα­βε την τρί­τη θέση στο πολι­τι­κό σύστη­μα της Ελλά­δας ύστε­ρα από τρεις δεκα­ε­τί­ες περι­θω­ρια­κής, αλλά αιμα­τη­ρής, δρα­στη­ριό­τη­τας _ Επί­ση­μος ιστότοπος