Πέθανε η Δέσποινα Γερουλάνου — Συλλυπητήρια ανακοίνωση από το Μουσείο Μπενάκη

«Έφυ­γε» από τη ζωή η πρό­ε­δρος του ΔΣ του οργα­νι­σμού «Ελευ­σί­να 2023 – Πολι­τι­στι­κή Πρω­τεύ­ου­σα της Ευρώ­πης» Δέσποι­να Γερουλάνου.

Η Δέσποι­να Γερου­λά­νου σπού­δα­σε στη Φιλο­σο­φι­κή Σχο­λή του Αρι­στο­τε­λεί­ου Πανε­πι­στη­μί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης και στη Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή του Ελλη­νι­κού Θεά­τρου Τέχνης (Θέα­τρο Τέχνης) Κάρο­λος Κουν. Εργά­στη­κε στο θέα­τρο και τον κινη­μα­το­γρά­φο από το 1983 έως το 1990.

Από το 1994 ήταν διευ­θύ­ντρια των Γκα­λε­ρί του Μου­σεί­ου Μπε­νά­κη, ανα­διορ­γα­νώ­νο­ντας το πρώ­το πωλη­τή­ριο του Μου­σεί­ου και ιδρύ­ο­ντας τέσ­σε­ρις νέους χώρους για την προ­ώ­θη­ση και υπο­στή­ρι­ξη παρα­δο­σια­κών και σύγ­χρο­νων εφαρ­μο­σμέ­νων τεχνών και σχε­δια­σμού. Επι­με­λή­θη­κε διά­φο­ρες εκθέ­σεις και εκδη­λώ­σεις σε αυτούς τους τομείς. Μετα­ξύ αυτών, οι σει­ρές «Ανα­ζη­τή­σεις στην Υλη» και «Η Βιτρί­να της Κριε­ζώ­του 3», ανα­δει­κνύ­ο­ντας σημα­ντι­κούς εκπρο­σώ­πους των εφαρ­μο­σμέ­νων τεχνών και του design.

Μέχρι σήμε­ρα, ήταν μέλος της Διοι­κη­τι­κής Επι­τρο­πής του Μου­σεί­ου Μπε­νά­κη και εκπρό­σω­πος της Ελλά­δας στο Πολι­τι­στι­κό Συμ­βού­λιο του Michelangelo Foundation for Creativity and Craftsmanship.

Η Δέσποι­να Γερου­λά­νου ήταν αδελ­φή του πρώ­ην υπουρ­γού Πολι­τι­σμού και Του­ρι­σμού της κυβέρ­νη­σης ΠΑΣΟΚ Παύ­λου Γερουλάνου.

Το Μουσείο Μπενάκη για την απώλεια της Δ. Γερουλάνου

«Το φως της παρου­σί­ας της, το χαμό­γε­λο και η βαθιά ανθρω­πιά της αφή­νουν ένα ξεχω­ρι­στό απο­τύ­πω­μα στο Μου­σείο» ανα­φέ­ρει η ανα­κοί­νω­ση του Μου­σεί­ου Μπε­νά­κη, εκφρά­ζο­ντας βαθύ­τα­τη οδύ­νη για την απώ­λεια της Δέσποι­νας Γερου­λά­νου. Ακο­λου­θεί το πλή­ρες κεί­με­νο της ανακοίνωσης:

«Η Διοι­κη­τι­κή Επι­τρο­πή και το προ­σω­πι­κό του Μου­σεί­ου Μπε­νά­κη, εκφρά­ζουν τη βαθύ­τα­τή τους οδύ­νη για την απώ­λεια της Δέσποι­νας Γερου­λά­νου, μέλους της Διοι­κη­τι­κής Επι­τρο­πής του Ιδρύ­μα­τος. Για περισ­σό­τε­ρα από τριά­ντα χρό­νια σφρά­γι­σε με την προ­σφο­ρά της την πορεία και το έργο του Μου­σεί­ου, αγγί­ζο­ντας με την ακα­τα­πό­νη­τη εργα­τι­κό­τη­τά της και το κοι­νω­νι­κό της έργο, πολ­λούς συναν­θρώ­πους μας. Ως δημιουρ­γι­κή δύνα­μη των Πωλη­τη­ρί­ων του Μου­σεί­ου, στή­ρι­ξε τεχνί­τες και δημιουρ­γούς του ελλα­δι­κού χώρου. Οι γνώ­σεις και η αισθη­τι­κή της βοή­θη­σαν να μεί­νουν ζωντα­νές πολ­λές παρα­δο­σια­κές τεχνικές.

Το φως της παρου­σί­ας της, το χαμό­γε­λο και η βαθιά ανθρω­πιά της αφή­νουν ένα ξεχω­ρι­στό απο­τύ­πω­μα στο Μου­σείο και μένουν ανε­ξί­τη­λα στη μνή­μη όλων όσοι την γνώ­ρι­σαν και σε κάθε μέλος της οικο­γέ­νειας του Μου­σεί­ου Μπενάκη».