Πέθανε ο Αμερικάνος συγγραφέας Φίλιπ Ροθ

Ο Φίλιπ Ροθ, ένας από τους πιο σημα­ντι­κούς σύγ­χρο­νους Αμε­ρι­κα­νούς λογο­τέ­χνες, απε­βί­ω­σε σε ηλι­κία 85 ετών.

Ο Φίλιπ Ροθ, γεν­νη­θείς στις 19 Μαρ­τί­ου του 1933, κέρ­δι­σε κατά τη διάρ­κεια της ζωής του πολ­λά λογο­τε­χνι­κά βρα­βεία και μεγά­λη ανα­γνώ­ρι­ση από κοι­νό και κρι­τι­κούς. Σπού­δα­σε αγγλι­κή φιλο­λο­γία στα Πανε­πι­στή­μια του Bucknell και του Σικά­γο. Διε­τέ­λε­σε καθη­γη­τής της συγκρι­τι­κής λογο­τε­χνί­ας στα πανε­πι­στή­μια του Πρίν­στον, της Νέας Υόρ­κης (Hunter College) και της Πεν­συλ­βα­νί­ας. Διηύ­θυ­νε τη σει­ρά “Συγ­γρα­φείς της άλλης Ευρώ­πης” στις εκδό­σεις Penguin και γνώ­ρι­σε στο αμε­ρι­κα­νι­κό κοι­νό συγ­γρα­φείς όπως ο Bruno Schulz και ο Μίλαν Κούντερα.

Πολυ­γρα­φό­τα­τος, με πάνω από τριά­ντα βιβλία να φέρουν την υπο­γρα­φή του, ο Ροθ έλα­βε πάντως κατά τη διάρ­κεια της ζωής του ένα Βρα­βείο Πού­λι­τζερ, για το βιβλίο του American Pastoral (1998· στα ελλη­νι­κά κυκλο­φό­ρη­σε με τίτλο Αμε­ρι­κα­νι­κό ειδύλ­λιο από τις εκδό­σεις Πόλις, σε μετά­φρα­ση Τρι­σεύ­γε­νης Παπαϊ­ω­άν­νου, το 2010)

Μετα­ξύ των πιο γνω­στών βιβλί­ων του Ροθ είναι το «Αντίο Κολό­μπους», το «Αμε­ρι­κα­νι­κό ειδύλ­λιο», το «Ανθρώ­πι­νο στίγ­μα», το «Σύν­δρο­μο Πόρτ­νοϊ» και η σει­ρά μυθι­στο­ρη­μά­των με αφη­γη­τή το alter ego του Νέι­θαν Ζούκερμαν.

Το πρώ­το βιβλίο του «Αντίο Κολό­μπους», ήταν μια συλ­λο­γή διη­γη­μά­των με την οποία κέρ­δι­σε το Εθνι­κό Λογο­τε­χνι­κό Βρα­βείο των ΗΠΑ το 1960.
Μεγά­λη εμπο­ρι­κή επι­τυ­χία γνώ­ρι­σε με το τρί­το του μυθι­στό­ρη­μα «Το σύν­δρο­μο Πόρτ­νοϊ» το 1969.

Το 1979 εκδό­θη­κε το πρώ­το βιβλίο όπου αφη­γη­τής είναι ο Νέι­θαν Ζού­κερ­μαν με τίτλο «The Ghost Writer». Ακο­λού­θη­σαν αρκε­τά ακό­μα όπου ο Ζού­κερ­μαν είναι είτε αφη­γη­τής ή παίρ­νει κάποιο μέρος στην πλο­κή, με πιο πρό­σφα­το το «Φεύ­γει το φάντα­σμα» του 2007. Το 1997 κέρ­δι­σε για δεύ­τε­ρη φορά το Εθνι­κό Λογο­τε­χνι­κό Βρα­βείο με το βιβλίο «Το θέα­τρο του Σάμπαθ» και το 1998 βρα­βεύ­τη­κε με Πού­λι­τζερ για το «Αμε­ρι­κα­νι­κό ειδύλλιο».

Ο Ροθ, ένας «λογο­τε­χνι­κός γίγα­ντας» όπως τον έχουν χαρα­κτη­ρί­σει επα­νει­λημ­μέ­να κρι­τι­κοί και αμε­ρι­κα­νι­κά ΜΜΕ, εξε­ρεύ­νη­σε στα βιβλία του — πάντα με εργα­λείο το καυ­στι­κό του χιού­μορ — τα θέμα­τα του πόθου, της ματαιο­δο­ξί­ας και της εβραϊ­κής ταυτότητας.

Ως το δεύ­τε­ρο παι­δί μιας αμε­ρι­κα­νο­ε­βραϊ­κής οικο­γέ­νειας με κατα­γω­γή από τη Γαλι­κία της Κεντρι­κής Ευρώ­πης, η θρη­σκεία και η ζωή της εβραϊ­κής κοι­νό­τη­τας στις ΗΠΑ απο­τέ­λε­σε κεντρι­κό στοι­χείο στα βιβλία του.

Ο ίδιος ωστό­σο σε μετα­γε­νέ­στε­ρο στά­διο της ζωής του είχε δηλώ­σει άθε­ος, λέγο­ντας μάλι­στα ότι «όταν όλος ο κόσμος στα­μα­τή­σει να πιστεύ­ει στον Θεό, θα γίνει ένα υπέ­ρο­χο μέρος».