Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι επαναστάτες του…πληκτρολογίου (Ποίημα)

Είπες ότι σε πρό­δω­σα και έγι­να αστός
όμως εσύ συμπε­ρι­φέ­ρε­σαι ως γνή­σιος μικροαστός
Κοι­τάς τον τύπο και χάνεις την ουσία
και ύστε­ρα τα βάζεις πάλι με την «αδιά­φο­ρη την κοινωνία»

Η τέχνη του κινηματογράφου
δεν είναι ίδια με αυτή του ζωγράφου
Όμως όταν είσαι μόνο στα λόγια
χτί­ζεις επα­να­στά­σεις χωρίς ζόρια.

Μα εσύ έτσι που ζεις και κινείσαι
και τις ανθρώ­πι­νες σχέ­σεις αποποιείσαι
θα χάσεις για άλλη μια φορά το τρένο
για­τί τίπο­τε το ανθρώ­πι­νο, κατά τον Μαρξ, δεν μου είναι ξένο

Την αστι­κή τάξη για νικήσεις
χρειά­ζε­ται να ξέρεις πώς να την πολεμήσεις
Εκτός και αν οι αγώ­νες σου είναι του πληκτρολογίου
οπό­τε η επα­νά­στα­ση θα είναι και αυτή εκτός ημερολογίου!

«ΚΛΕΙΩ»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο