Πέθανε ο ισραηλινός δημοσιογράφος Ουρί Αβνερί, φωνή ενάντια στην ισραηλινή κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών

Εφυ­γε από τη ζωή τα ξημε­ρώ­μα­τα σε ηλι­κία 94 χρό­νων στο Τελ Αβίβ ο ισραη­λι­νός δημο­σιο­γρά­φος Ουρί Αβνε­ρί, κεντρι­κή φιγού­ρα του κινή­μα­τος για την ειρή­νη στην Παλαι­στί­νη ο οποί­ος είχε δεχθεί σφο­δρό­τα­τη επί­θε­ση την δεκα­ε­τία ’80 επει­δή είχε συνα­ντή­σει πρώ­τος εκεί­νος τον Γιά­σερ Αρα­φάτ για να του πάρει συνέντευξη.

Μεγά­λη φωνή της αντι­πο­λί­τευ­σης ενά­ντια στην ισραη­λι­νή κατο­χή των παλαι­στι­νια­κών εδα­φών, απο­φα­σι­σμέ­νος νομι­κός στη δημιουρ­γία του κρά­τους των Παλαι­στι­νί­ων, ο Ουρί Αβνε­ρί είχε προ­κα­λέ­σει θύελ­λα υπο­δε­χό­με­νος τον Ιού­λιο του 1982 για την πρώ­τη του συνέ­ντευ­ξη τον Γιά­σερ Αρα­φάτ στην ισραη­λι­νή εφη­με­ρί­δα Haolam Haze της οποί­ας ήταν επικεφαλής.

Την επο­χή εκεί­νη ο Αρα­φάτ θεω­ρεί­το νού­με­ρο ένα εχθρός του Ισρα­ήλ. Η συνέ­ντευ­ξη έγι­νε στο Βηρυ­τό η οποία τελού­σε υπό ισραη­λι­νή κατο­χή και διήρ­κε­σε δύο ώρες. Οπως έγρα­ψε μετά ο Αβνε­ρί, ο Αρα­φάτ «ασχο­λή­θη­κε απο­κλει­στι­κά με τη δυνα­τό­τη­τα της ειρή­νης μετα­ξύ του Ισρα­ήλ και των Παλαιστινίων».

Το ίδιο βρά­δι η συνέ­ντευ­ξη μετα­δό­θη­κε στην ισραη­λι­νή τηλε­ό­ρα­ση και ο Αβνε­ρί ανα­κρί­θη­κε από την αστυ­νο­μία αλλά τελι­κά δεν αντι­με­τώ­πι­σε καμ­μία κατηγορία.

Γεν­νή­θη­κε το 1923 στην Γερ­μα­νία με το όνο­μα Χέλ­μουτ Όστερ­μαν, το οποίο αργό­τε­ρα άλλα­ξε σε Ουρί Αβνε­ρί. Το 1933 μετα­να­στεύ­ει στην Παλαι­στί­νη μετά την άνο­δο στη εξου­σία του Αδόλ­φου Χίτλερ. Για σύντο­μο χρο­νι­κό διά­στη­μα ήταν μέλος μίας παρά­νο­μης ένο­πλης ομά­δας που μαχό­ταν κατά της βρε­τα­νι­κής κυριαρ­χί­ας ενώ το 1948 μετά τη δημιουρ­γία του Κρά­τους του Ισρα­ήλ κατα­τάσ­σε­ται στον ισραη­λι­νό στρατό.

Το 1950 ιδρύ­ει την εβδο­μα­διαία εφη­με­ρί­δα «Haolam Haze» (Αυτός ο κόσμος) στη οποία κρι­τι­κά­ρει τους ισραη­λι­νούς θεσμούς. Αμέ­σως γίνε­ται στό­χος λογο­κρι­σί­ας και προ­σω­πι­κών επι­θέ­σε­ων. Το 1955 πραγ­μα­το­ποιεί­ται επί­θε­ση στα γρα­φεία της εφη­με­ρί­δας του, μονα­δι­κή επί­θε­ση εκεί­νη την επο­χή η οποία δεν έφε­ρε την σφρα­γί­δα ενός κόμματος.

Ακτι­βι­στής και υπέρ­μα­χος της συνύ­παρ­ξης Ισραη­λι­νών-Παλαι­στι­νί­ων, το 1965 εκλέ­γε­ται στο Κοι­νο­βού­λιο όπου θα παρα­μεί­νει για δέκα χρό­νια. Πολυ­γρα­φό­τα­τος συγ­γρα­φέ­ας έγρα­ψε δεκά­δες βιβλία και τιμή­θη­κε με πολ­λά βραβεία.

Τις τελευ­ταί­ες ημέ­ρες νοση­λευό­ταν σε νοσο­κο­μείο του Τελ Αβίβ μετά από εγκε­φα­λι­κό επεισόδιο.

Τη μνή­μη του «ανθρώ­που που αφιέ­ρω­σε τη ζωή του στην ειρή­νη και τη δημιουρ­γία του Παλαι­στι­νια­κού κρά­τους» χαι­ρέ­τι­σε το Ra’am, (Ενω­μέ­νη Αρα­βι­κή Λίστα) το κόμ­μα που εκπρο­σω­πεί τη μειο­ψη­φία των Αρά­βων στο Ισραήλ.